SEVDA KUŞLARI /ReynmEnes

SÖZ

Bölüm Şarkısı: Sıcak Şarap- Batuhan Kordel

...

1 gün sonra..

"Korkmadın mı peki uçaktan atlarken?"

Enes telefonda oynayan videoyu durdurup hevesle yanındaki adama çevirdi bakışlarını.

Yusuf başını ona doğru çevirdiğinde yüzleri fazlasıyla yakın düşmüştü. Merakla bakan ela gözlere karşın hafifçe gülümsedi.

"Korkmadım."

...

3 gün sonra..

"Bak şurdan şuraya kadar bir yer."

Enes ayağa kalkarak yakınlardaki iki bankı gösterdiğinde Yusuf büyük bir dikkatle onu dinliyordu. Daha doğrusu dinlemek için kendini zorluyordu. Sürekli dalıp gidiyordu ona bakarken..

Bir insan heyecanla bir şey anlatırken yüzü kızaracak kadar sevimli olabilir miydi?

"Koşamadım işte yarışmanın yarısında yapıştım yere. Diğer çocukta napacak hâlime güldü sonra koşarak geçti hemen beni. Fazla mı saftım bilmiyorum ama beni kaldırmasını beklemiştim.."

Anlattığı şeyi farketmeden canlandırdığı için bir şekilde yere oturmuştu Enes.

Yusuf sigarasını söndürürken oturduğu banktan kalkıp onun yanına geldi. Enes başını kaldırıp karşısında duran iri bedene baktı.

Hemen ardından kendine uzanan el ile bakışlarını Yusuf'un ela gözlerine çevirdi.

Gözlerindeki kendinden emin ifade onu her baktığında rahatlatıyordu. Enes bunu farkettiği andan beri Yusuf'a karşı bir sıcaklık beslemeye başlamıştı.

Sürekli bu huyu yüzünden canı yansada kendini güvende hissettiren insanlara yakınlık duyuyordu. Çabuk güveniyordu.

Şuan Yusuf'a ne denli hızlı bağlandığını düşünürse muhtemelen yine pişmanlık hissedecekti. O yüzden düşünmekten kaçıyordu.

"Bundan sonra düştüğünde hep seni kaldıracak birisi olacak. Söz veriyorum."

İnatmış gibi Yusuf her hareketinde hatta her lafında ona karşı daha korumacı yaklaşıyordu.

Enes elini uzatıp Yusuf'un eline yerleştirdi. Yusuf onu kaldırırken her gün daha fazla yakın olduklarını hissetmenin tadını çıkarıyordu.

...

Birkaç hafta sonra..

"Oğlum çok güzel lan bunun tadı."

Yusuf ağzına bir parça daha kek atarken Enes başını sallamıştı.

"Annem güzel yapar."

Yusuf ağzındaki lokmayı yutarken bugün diğer günlere nazaran daha durgun duran adama baktı.

"Kim sıktı senin canını?"

Enes anî gelen soruyla savsaklayarak bakışlarını Yusuf'a çevirdi. Ciddiyetle ve belki de biraz sinir ve merakla bakan gözlere fazla bakamayıp başka yöne baktı tekrar.

"Okulda yoruldum. Bir şey yok."

Enes omuz silkerken yerdeki ufak taş parçasını almış yeri çizmeye başlamıştı.

Yusuf fazla düşünmeden elini Enes'e doğru uzatıp çenesini tutarak başını kendine doğru çevirdi.

"Daha fazla belli edemezdin bir şey olduğunu çocuk.."

Enes kaskatı kesilmiş karşısındaki yüze bakakalmıştı. Keskin yüz hatları, alnına hatta gözlerine düşen kumral saçları ve sert bakarken aynı anda nasıl anlayışla baktığını çözemediği gözleriyle Yusuf.. Yusuf'un değişik bir etkisi vardı.

...

Aylar sonra..

Yusuf daha dün görüşmemişler gibi bir özlemle oturduğu bankta Enes'i beklemeye devam ederken Enes hâlâ ortalıklarda görünmemişti.

Aylardır her gün aynı saatte buluştukları yere, banklarına, Enes'in ilk defa gelmeyişiydi ve gelmeyeceğini söylememişti bile.

Yusuf dayanamayıp telefonunu çıkarmış, Enes'i aramıştı. Dakikalarca çalan telefonu açan olmamıştı. Biraz bekleyip tekrar aradı. Sonra tekrar..

Son zamanlarda Enes kendine karşı oldukça samimi davranıyordu ama özellikle birkaç gündür canı sıkkın gibi gözüküyordu. Ne kadar çabalasa da tam olarak derdini öğrenememişti.

Bugün onu görememenin verdiği eksiklikle oturduğu banktan kalkarak arabasına doğru yürümeye başladı.

Neler olduğunu öğrenecekti.

°•°•°•

Tuuut elimden gideliiimm..