ZAIREN P.O.V.
NAPAPITLAG ako nang maramdaman ang mabigat na palad sa balikat ko.
"Zairen, are you okay?" tanong ni Dennis na syang humawak sa balikat ko.
Nilingon ko naman sya. "Kaya ka ba huminto dahil sa matandang—" natigilan ako nang sa paglingon ko sa bintana ay wala na 'yong matandang babae.
"Pasensya na, may bigla kasing dumaan na aso kaya napapreno ako, buti na lang hindi ko nasagàsaan," sabi ni Dennis kaya muli ko syang nilingon.
"Aso? So hindi 'yong matanda ang muntik mong masagâsaan?" I asked.
"Sinong matanda?" he asked back.
Nangunot naman ang noo ko. "Hindi mo ba nakita 'yong matanda rito kanina?"
"Wala naman akong nakitang matanda. Okay ka lang ba talaga Zairen?"
"Y-yes...Im okay, nabigla lang siguro ako," sagot ko dahil mukhang namalikmata lang siguro ako kanina.
"Sure? You're okay?" halata sa tono ng boses nya ang pag-aalala. Tumango na lang ako bilang tugon.
But I'm sure na nakita talaga ng dalawang mga mata ko ang matandang babae, at malinaw kong narinig ang mga sinabi nya na para bang isang babala.
Nakapagtataka...
MULING pinaandar ni Dennis ang kotse, pero ayaw umusad. "Wait, titingnan ko lang kung may batong nakaharang sa gulong," sabi nya, at saka lumabas.
Naiwan akong mag-isa dito sa loob ng kotse. I don't know why but, there's a strange feelings embracing my whole body. I felt nervous!
Hindi ko rin maintindihan kung bakit hindi ako mapakali. Naisipan kong buksan na lang ang radyo para naman malibang ako, pero basag ang tunog nito.
"May radio nga sira naman!" napairap na lang ako, at pinatay ko din agad ang radio, but then the sound didn't stop. Patuloy ang sagarat na tunog ng radio kahit pinatay ko na ito.
"The hèck! Stop!" nakaramdam na ako ng inis.
Masakit sa tainga ang basag na tunog na para bang masisira na ang eardrums ko.
I couldn't help but to rolled my eyes out of annoyance, pero ang inis na nararamdaman ko ay napalitan ng kaba nang biglang umaga-uga ang kotse. Sa una ay mabagal lang pero, habang tumatagal ay bumibilis ito ng bumibilis na para bang pinaglalaruan ako.
"Hey Dennis! Stop playing around with me!" I shouted.
I open the car's door, but it's weird, I can't open it. Ayaw bumukas ng pinto.
Halos umikot na ang paningin ko sa patuloy na pag-uga ng kotse.
"Fvck you Dennis! Stop it! It's not even funny!" sigaw ko.
Few seconds fast...
I felt relieved when it stopped.
"Bwîsét talaga 'yong Dennis na 'yon," napahilamos na lang ako ng mukha
I was about to try to open the door but then I was shocked!
Tila tumigil ang pagpintig ng puso ko, at dumaloy ang matinding sindak sa katawan ko, nang makita ang isang nakatatakot na babae na nakadungaw sa bintana ng kotse.
Nanlilisik ang mapupulang mga mata nito, mabilog ang bibig at lumilitaw ang matatalîm nitong mga pangil, tumutulo pa ang malapot na laway. Ang itim na buhok ay buhaghag.
"Dennis! Dennis!" nagsimula na akong tumili dahil pilit na lumulusot sa bintana ang nakakatakot na nilalang. Sumisingasing pa ito, at sinusubukan akong abutin gamit ang mga kamay nya na may mahahabang mga kuko.
BINABASA MO ANG
A. B. M. -Alert! Breathe! Move!
HorrorANG istoryang ito ay patungkol sa mga mga mag-aaral na ikinuløng sa loob ng kanilang campus upang maging hapunàn sa pagkagat ng dilim. Kabilang ang grade-12 ABM students sa mga naharap sa ibat-ibang mukha ng kàtatakutan. Magagawa nga ba nilang luma...
