ZAIREN P. O. V.
PAKIRAMDAM ko nanginig ang aking kalamnan dahil sa takot sa mga narinig.
I felt weak and could not move my legs. I also feel the cold sweat on my body
Alam ko na sa oras na bumukas ang pinto ay katapusan ko na. Para akong naparalisado habang unti-unting bumubukas ang pinto na nasa aking harapan.
Someone suddenly grabbed my hand, at mabilis na tinangay ako papasok sa loob ng kabilang room.
"This is the third times that I've saved you," giit nya matapos na bitiwan ang kamay ko.
"What are you doing here Ruiz? Hindi ba nasa room ka kanina?" tanong ko sa aking kaharap na syang humila sa'kin.
"Well, I know there is really something wrong with our new principal and new teachers, kaya pumunta 'ko rito para pakinggan ang usapan nila," seryoso nyang sagot.
"Eh bakit hindi ka sa tapat ng pinto nakinig?" I asked again.
"Because I'm not that stùpid. Kapag do'n ako nakinig siguradong mahuhuli nila 'ko, kaya naisip ko na subukan makinig sa room na 'to but sad to say hindi ko marinig ng maayos ang usapan nila," he uttered.
"Oh edi uselless din 'yong pagpunta mo rito," sabi ko.
"Nope because I found out this one," itinuro nya ang pabilog na butas sa may pader. Medyo may kalakihan din ang butas.
"Gamit ang butas na 'yan nagawa kong makasilip sa kanila at mapakinggan ang usapan nila, until I heard them na alam na nilang may nakikinig, I thought they're referring to me, but then I saw sir Vin walking towards the door, kaya lumabas ako at nakita kita," he explained.
"We need to inform other students about what we found out. Kailangan makaalis na tayong lahat di—" natigilan ako.
Sinenyasan ako ni Ruiz na tumahimik. Pareho kaming nakiramdam sa malalaking yabag na papalapit sa silid na kinalalagyan namin.
"Let's hide at the bookshelf," bulong sa'kin ni Ruiz.
Dahan dahan kaming naglakad papunta sa likod ng bookshelf para magtago.
Just after a seconds, we heard the door's opened. Hindi ko mapigilan ang sarili kaya inilihis ko ng kaunti ang isang libro para makasilip ako sa kung sino ang pumasok.
Napatakip ako ng bibig nang makita ang isang nilalang na sa tanang buhay ko ay ngayon ko lang nakita.
Mataas ito at malaki ang katawan. Mahahaba ang mga binti at braso, nag-uunahan din sa haba ang mga maitim na kuko sa mga kamay, tila isang pataliîm na hinâsa.
May hubog ito ng tao ngunit ang mukha nito ay parang mukha ng sa aso. Mabangis at nakakikilabot ang itsura. Patulis ang dalawang malaking tainga at ang mapupulang mga mata ay nanlilisik, at sa bawat pagbuka ng bibig nya ay nakikita ang napakatulis at haba na mga pangil na siguradong magiging pira-pirasó ang buto ng sinumang kakainîn nito. Tumutulo pa ang malapot na laway nito.
Pasinghot-singhot at palinga-linga ito sa paligid na halatang naghahanap ng mabibiktimâ.
Hanggang sa bigla itong nagbagong anyo at naging isang tao—naging si sir Vin.
"The heck...I knew it," rinig ko ang pabulong na sabi ni Ruiz na nakasilip din pala.
"Lumabas na kayo riyan! Alam ko na nagtatago lang kayo dahil naaamoy ko kayo! Dalawang klase ng sariwang dugø!" sigaw ni sir Vin na malamang kami ni Ruiz ang tinutukoy.
"Sigurado naman na narinig ninyo ang usapan namin kaya alam na ninyo na hindi kami mga tao kundi mga aswang, at malamang ay pinaplano nyo nang ipagkakalat sa mga kapwa nyo estudyante ang mga nalaman nyo, ngunit huli na! Wala na kayong magagawa dahil ngayon na namin napagdesisyunan na gawin kayong lahat bilang aming mga hapunan. Walang ni isa ang makakalabas pa rito!"
BINABASA MO ANG
A. B. M. -Alert! Breathe! Move!
HorrorANG istoryang ito ay patungkol sa mga mga mag-aaral na ikinuløng sa loob ng kanilang campus upang maging hapunàn sa pagkagat ng dilim. Kabilang ang grade-12 ABM students sa mga naharap sa ibat-ibang mukha ng kàtatakutan. Magagawa nga ba nilang luma...
