DORMITORY SERIES: Take Me To Your Place
CHAPTER ELEVEN [ WORRIED ]
fia’s pov.
“ gwen, naayos mo na ba yung research? ” tanong ko kay gwen habang inaayos ang mga papeles, nag cramm na kami ngayon dahil hindi na talaga umabot sa oras yung una naming research papers. “ inaayos ko na, ito oh... ” sabi niya pagkatapos ay binilisan na ang pag-aayos.
“ girls... may naghahanap sa inyo. ” sambit ni ate andeng pagkatapos ay pinapasok na nga ang taong naghahanap sa amin. “ may bisita kay—” naputol nalang sinabi ni jeli nang makita namin si clark. “ clark? anong ginagawa mo dito? ” tanong ni kie.
__________
“ so bakit ka nga nandito? ” tanong ni gwen kay clark. “ bakit siya umalis? ” tanong naman ni clark. “ hindi niya naman ginustong sumama sa mga guard na 'yon eh. ” sabi naman ni jeli. “ wala na kaming nagawa din eh, hindi na namin napigilan, pano ba naman ang lalaki ng mga lalakeng 'yon, mga babae lang naman kami, ”usal naman ni gwen. “ i understand, pero... nasaan ba sya sa cebu ngayon? ” tanong niya sa min. “ ba't mo naman natanong? don't tell us na pupuntahan mo siya dun? ” tanong naman ni kie pero hindi man lang umimik si clark.
“ sabihin niyo nalang kasi... ” pagpupumilit niya. “ don't worry, sa mga oras na 'to, baka nasa airport na siya, sabi niya sa amin pupunta daw siya dito ngayon para tapusin yung school year. ” sabi ko. “ talaga? ” sabi niya pagkatapos ay umalis nalang bigla. hindi man alam kung anong gagawin niya pero nakakasugurado kami na baka pupuntahan niya si ely.
__________
ely’s pov.
kakababa ko lang sa eroplano, habang naglalakad ako sa may airport ay may nakita akong isang magandang babae na nahihirapan kaya naman nilapitan ko ito.
“ ako na po d'yan! ”
“ ah... iha, ako na ”
“ masyado po 'tong mabigat, ako na po ”
“ talaga? salamat iha! napaka-bait mo namang bata. ”
“ hindi po, nakita ko lang po kayong nahihirapan kaya tinulungan ko na po kayo. ”
“ siguro proud na proud sa 'yo ang mga magulang mo, dahil nagkaroon sila ng maganda at mavaitna anak. ”
“ sana nga po... ”
“ oh bakit? may problema ka ba? ”
“ ah... wala po, naisip ko lang po, na kung proud lang sa 'kin ang mga magulang ko siguro magiging masaya pa ako. ”
“ hindi ba kayo magkasundo ng magulang mo? ”
“ opo eh. hindi ko po alam kung pano po ulit kami magsisismula ni dad. ”
“ ano ba kasing nangyari iha? ”
( flashbacks )
“ kalimutan mo na ang lalakeng 'yon! ” sigaw ni dad sa 'kin. “ ayaw ko po! hindi ko siya kakalimutan. ” sagot ko kay dad. “ mas pipiliin mo talaga siya? ha!? ” sigaw ni dad sa 'kin kaya hindi na napigilan ng mga luha kong tumulo. bakit ba hindi siya tanggap ni dad, ano bang mali sa kaniya? nagmamahal lang naman ako ah, 'tsaka alam naman na namin na ibang iba si clark sa dad niya!
“ kung hindi niyo s’ya tanggap‚ edi sige! ako na ang aalis dito! ” sigaw ni kelly sa kaniyang mga magulang sabay talikod at dinala ang mga maleta ko sabay alis at nagtungo sa airport para lumuwas ng maynila. ngunit hindi man lang ako pinigilan ni dad.
____________
ely’s pov.
( present )
“ iniwan mo ang ama mo para lang sa isang lalake? ”
“ kahit naman hindi ko siya iwan... ako rin naman ang mag-titiis sa kaniya... ”
“ eh... yung lalake? mahal ka? ”
“ hindi ko pa po sigurado lola eh. ”
“ alam mo, kung alam lang ng lalakeng yon kung gaano ka ka importante sa kaniya, alam kong mamahalin ka din niya katulad ng pagmamahal mo sa kaniya. ”
“ talaga po? ”
“ oo naman, deserve mong mahalin iha... ”
“ salamat po, lola... ”
“ oh sya... paano ba ako makakabawi sa 'yo? ”
“ ah... 'wag na po yon, hindi naman po ako humihingi ng kapalit. ”
“ kahit na... ay oo nga pala. ”
“ bakit po? may nakalimutan po kayo? babalikan ko po para sa inyo. ”
“ hindi... sa susunod na bukas kasi magddinner kami kasama ng pamilya ko, baka gusto mong pumunta? doon ka muna, 'wag kang mag-alala, mga mababait sila. ”
“ wag na po, may mauuwian naman na po ako eh. ”
“ ikaw bahala, pero sa dinner? p'wede ka? ”
“ hm... ”
“ h'wag mo nang pag-isipan, pumunta kana okay? sige na, mauuna na ako, aasahan kita dun! ” sabi ni lola pagkatapos ay umalis na. sa bagay... mabait naman si lola, pagbibigyan ko nalang siya sa gusto niya. maya-maya naman ay umalis na ako at nagtungo sa dormitory.
______________
clark’s pov.
“ nasaan na ba siya!? ” sigaw ko habang umiiyak, natatakot na ako at baka hindi ko na ulit siya makita. “ please lord... ipakita niyo na po siya sa 'kin! ” sambit ko habang umiiyak sabay luhod dahil pagod na pagod na ako kakahanap sa kaniya. pero kahit gaano pa kalala ang pagod na maramdaman ko, hinding hindi ko hahayaang hi di ko na muli siyang makita. “ ely!! nagmamakaawa ako, bumalik kana dito! ” sigaw ko sa gitna ng ulan habang umiiyak.
lumipas ang ilang oras hanggang sa tumigil na ang ulan ay wala man lang ely na nagpakita sa akin, natuwa na ako ng may tumawag sa 'kin at ang akala ko ay si ely hindi pala kaya mas napaluha pa ako.
( on call )
“ apo? nasaan kana ba? ”
“ lola? napatawag po kayo? ”
“ nasaan kaba? nandito ako sa bahay, kakauwi ko lang galing australia. ”
“ nandito po kayo lola? ”
“ oo, kaya dalian mo na kung nasaan kaman ngayon, magiingat ka lagi! ”
“ opo, lola. ” sabi ko pagkatapos ay pinatay na ni lola ang telepono.
______________
To be continued...
Originally written by: thepenofljba
୨•୧—ljba’s note:
grammatical errors and vulgar words ahead‚ small letters intended‚ work of fiction‚ read at your own risk‚ taglish.
d – i – s – c – l – a – i – m – e – r – s :
✍️ : this story is fictitious. names‚ characters‚ events‚ incidents are either from author’s imagination‚ or use in fictitious manner. any resemblance of a person‚ dead or alive are purely coincidental.
YOU ARE READING
" Take Me To Your Place " Dormitory Series #4
RomanceDORMITORY SERIES: Take Me To Your Place originally written by: ljba synopsis... 📖: a story of a tenant girl, she's a rich child‚ but she prefers to live in a dormitory to be closer to her transferred campus. her life changed when she fell in love...
