DORMITORY SERIES: Take Me To Your Place
CHAPTER SIX [ MISUNDERSTANDING ]________
“ itatak mo ’to sa kukute mong babae ka... ’pag may sinaktan ka pa sa isa sa mga kaibigan ko‚ ’ wag kanang mag-eexpect kung magiging maayos pa ’yang buhay mo! ”
“ shut up! ’wag ka ngang gumawa ng skandalo dito! attention seeker kaba? ”
“ attention seeker? tsk! attention seeker talaga ako‚ at least naman ako— attention seeker lang‚ hindi gold digger na katulad mo! ”
_________“ ano sa tingin mo‚ anong klaseng kahihiyang at kahibangan ang ginagawa mo, ely! ” sigaw sa akin ni dad. “ d-dad... i’m sorry‚ that's one sided‚ ipinagtanggol ko lang naman ang kaibigan ko. ” pagpapaliwanag ko kay daddy. “ pagtatanggol? pagtatanggol ba ng kaibigan ang ginagawa mo? ha? ely? ” sigaw ulit sa ’kin ni dad. “ kaya nga eh! may nagputol ng video para ako yung magmukhang masama d’yan dad! ” hindi ko parin ako tumigil sa pagpapaliwanag kay dad dahil alam ko naman sa sarili ko na wala akong ginagawang masama.
“ hay... isa lang ang makakasalba sa lahat‚ mag sorry ka‚ gumawa ka ng apology video at gumawa ka ng dahilan para hindi na masira ang mga pangalan ng mga companyang nadadamay sa mga katangahan mo! ” sumbat sa ’kin ni dad. “ masisira ang reputasyon ko at hindi lang sa ’kin pati na din sa pamilya natin maging ang kompanya ko! ” dagdag pa niya dahilan ng pag-kainis ko ng sobra.
“ kompanya mo!? bakit daddy? bakit palagi nalang kompanya ang iniisip mo? isipin mo naman ako kahit minsan dad... kompanya, kompanya, simula nang naging okay yang PVTANGINANG KOMPANYA niyo na ’yan, nabaliwala nalang ako dito! alam niyo po... hindi na kayo ang daddy na kilala ko nung hindi pa ako lumuwas ng maynila! ” sunod sunod na sumbat ko kay daddy. “ sana hindi nalang kita naging anak! ” sumbat niya sa ’kin.
pero imbis na maawa si dad sa ’kin ay sinampal pa niya akong paglalakad lakas dahilan ng pag-kagalit ko ng sobra. “ pano mo nagagawa sa ’kin ’to dad? ni minsan nung bata ako hindi niyo ’ko pinagbuhatan ng kamay!... ” nanginginig na sigaw ko kay daddy. “ umuwi kana sa bahay! at doon tayo mag-uusap. ” sabi ni dad sabay talikod. “ ayoko. ” sagot ko sa kaniya kaya naman napalingon nalang siya. “ ayaw mo? o gusto mong kaladkarin pa kita dito!? ” sigaw niya sabay alis.
wala na akong iba pang magawa kundi ang sundin si daddy dahil bilang anak niya hindi ko din kayang tiisin ang pag-kakaroon namin ng 'di pagkakaintindihan ni daddy. “ mag-iingat ka, ely! ” mahinahong sabi ni fianna. “ ako nang bahala mag-sabi sa iba pa nating kaibigan na umuwi ka muna sa inyo. ” dagdag pa niya. “ salamat sa ’yo‚ fia! ” pagpapasalamat ko sa kaniya sabay alis.
______________ely’s pov.
habang naka sakay ako sa sasakyan ni dad ay hindi ko nalang maiwasang isipin kung gaano kalaki ng ipinag-bago ni daddy simula nung naging maayos na ang kompanyang pinapatakbo niya.
“ daddy... kung alam mo lang kung gaano na kita ka-miss... hindi ko alam kung bakit nagka-ganyan ka‚ hindi ka naman ganiyan dati eh... ni minsan nga nung bata pa ako hindi mo ’ko naranasang masampal ni ang pagbuhatan ng kamay‚ hindi na ikaw ang daddy na nakilala ko dati... akala ko magiging okay na ang lahat‚ siguro masyado lang akong mapag-tiwala sa sarili kaya ko nagawa ’yon... pero kahit naman sana‚ sana kinausap nalang niya ako ng maayos... pilit parin pumapasok sa isip ko na sana hiniling niyo na sana hindi nalang ako ang naging anak ninyo... ” sumbat ko sa isip ko sabay tulo ng mga luha ko.
___________( back to present )
clark’s pov.
hindi ko alam na ganon pala kasakit ang dinanas niya sa daddy niya, i'm so stupid kung bakit ko pa siya nilagay sa alanganin, we both have the same problem, bakit ba lahat nalang sila companya ang iniisip pati mga anak nila binabalewala dahil natatakot silang maduman yung mga image nila, mga image nila na kasing dumi pa ng mga pagka-tao nila, it's been a months nung nakilala ko si ely... i miss the ' unbeatable skills ' of ely, napapadalas na din ang pagiging-late niya sa mga klase dahil sa magulang niya.
last week ko pa siya huling nakita... nung nalaman kong ganon pala ang pakikitungo sa kaniya ng daddy niya labis akong nag-alala, minsan ko na ngalang siya makitang masaya, hindi ko na siya mawala sa isip ko, pano kung may ginagawa na pala sa kaniya ang daddy niya? iniiwasan niya na din ako... nung una ko siyang nakita, alam ko na ka-agad na kakaiba siya, parang gusto ko na yata siya.
nakatayo ako sa may wishing well at nagtapon ng mga barya at nag-wish na sana makita ko ulit siya, palagi nalang niya kasi akong iniiwasan at hindi pinapansin.
____________To be continued...
Originally written by: thepenofljba
୨•୧—ljba’s note:
grammatical errors and vulgar words ahead‚ small letters intended‚ work of fiction‚ read at your own risk‚ taglish.d – i – s – c – l – a – i – m – e – r – s :
✍️ : this story is fictitious. names‚ characters‚ events‚ incidents are either from author’s imagination‚ or use in fictitious manner. any resemblance of a person‚ dead or alive are purely coincidental.
YOU ARE READING
" Take Me To Your Place " Dormitory Series #4
RomanceDORMITORY SERIES: Take Me To Your Place originally written by: ljba synopsis... 📖: a story of a tenant girl, she's a rich child‚ but she prefers to live in a dormitory to be closer to her transferred campus. her life changed when she fell in love...