TESADÜF AŞK ||Texting

Bölüm (30)

Yazardan

"Asel, lütfen sakin olur musun?"

"Sakin falan olamam baba tamam mı!? Ya sen nasıl küçük bir çocuğu evinde istemezsin, ona bakmazsın. Annemle evlenmeden önce o kızı bilmiyor muydun?"

"Kızım, ben. Başka birinden olan birini evde istemedim"

"Evde istemedin. Baba sen evde istemediğin için gönderdiğin kız intikam için bana zarar verdi!"

"Farkındayım, şuan olsa asla yapmazdım emin ol. Çok üzgünüm"

"Üzgün olman ne fayda baba ya. Üzgün olman ne fayda! Hiç o kızdan özür diledin mi? He! Özür diledin mi? Aaa yok, sen o ara başka birinden olan bir kızı evden kovmak ile sorumluydun"

Arif, Asel'in söylediği doğrular karşısında susmak ile yetindi. Kızı haklıydı, dediği, demek istediği her şeyde haklıydı. Ama kendisi haksızdı

"Baba, sana yazıklar olsun! Beni doğurdukları güne yazıklar olsun! Sinem'i suçlu bulduğum günlere yazıklar olsun! Biliyor musun baba? Sinem'in beni öldürmeye çalışmasının sebebi sensin!" Diyip Saçlarını sıkı bir şekilde tutup gözlerini kapattı

"Asel, abartmıyor musun? Alt tarafı-"

"Alt tarafı ne baba? He! Küçük bir kız çocuğunun çocukluğunu yaşamasına izin vermedin sen! O küçük kız, günler boyunca diğer Babamın beni sevmesini izledi. Sahi baba, ben diğer Babamın yanındayken siz neredeydiniz?"

Arif vurulmuş gibiydi. Kızının kendisinden başka birine baba demesi onun çok zoruna gitmişti

"Seni kaçırdılar. Kendi kızları gibi büyüttüler. Seni çok aradım kızım, bulamadım. Abin o zamanlar hiçbir şeyin farkında değildi. Seni bile bilmiyordu"

Asel resmen çıldırma noktasına gelmişti. Ağzından daha fazla kötü birşeyin çıkmaması için hızlıca babasının odasından çıktı

Şirketin asansörüne binip, derin bir nefes alarak sakinleşmeyi umdu. Kendisine asansör aynasından baktığında gözlerinin kıpkırmızı, göz altlarının şiştiğini gördü. Ne zaman çok ağlarsa gözleri şişerdi zaten

Aşağı kata gelince, kapının önünde duran, güvenliklerle uğraşan arkadaşlarını ve sevgilisini gördü

Onunla ilk göz temasına geçen sevgilisi oldu. Onu ilk gördüğünde gözleri parlamış, sonrasında sevgilisinin gözlerinin kırmızı olduğunu görünce sinirlenmişti

"Asel!"

Elisa'nın hem mutluluk hemde korku akan sözlerini duyunca daha çok ağlamaya başladı

Koşar adımlarla dışarı çıkan Asel, ilk olarak sevgilisine sarıldı

"Sevgilim, bitti tamam mı? Herşey bitti"

"B-bitmedi Kayra. Hatta d-daha yeni başlıyor. Yaşadığımız şeyler aslında şimdiki o-olacakların tuzu biberiymiş"

Asel, Kayra'ya sarılırken ağlamasını durduramıyordu

Meliha  Asel'in yaşadıklarını en çok anlayabilen kişiler arasındaydı. Meliha da ailesi tarafından bir bilinmezliğe sürünüyordu, şimdi ise Asel. Ve bu durumda Meliha, Asel'e elinden geldiğince yardım edecekti

Kayra'nın ısrarı üzerine, Asel Kayra'nın evine gidip, bir süre orada kalacaktı. Şuanki psikolojisi ile asla o evde kalmazdı, kalamazdı. Babası olacak adam ile bırak aynı evde kalmayı, aynı havayı bile solumak istemiyordu

Şuan Kayra'nın arabasında, arkadaşlarını sırayla bırakıyordu. En önde sürücü koltuğunda Kayra, onun yanında ise Asel vardı. Arka koltuklarda Yiğit, Yiğit'in yanında Elisa, Elisa'nın yanında Meliha, Meliha'nın yanında ise Alkanalp vardı