TESADÜF AŞK ||Texting

Bölüm (24)

Hepinize selamlar okurlarım

Aslında bunu size çok önceden söyleyecektim ama sonradan vaz geçtim

Bu kitap benim herseyim

Ve ben herseyimi şuan size bırakıyor ve gidiyorum

İyi okumalarr

Asel'den

Islak saçlarımı havluya sarıp, Banyodan çıktım

Çok yorulmuştum

Hemde çok

Sinem, abime ve sevgilime zarar vermeden onu bayıltabilmiştim. Onu vurup, öldüremezdim. Bu suç olur ve hapse atılırdım

Daha sevgilimle vakit geçirmeden

Allah korusun

Sinem'i bayıltıcı tabanca ile vurduktan sonra, hızlıca koşmaya başlamıştık. Tabi bu sürede abim arkada kalmıştı, çünkü kucağında Yiğit vardı. Yiğit'i öyle görünce baya korkmuştum ama bayıldığını duyunca içime biraz olsun rahatlık gelmişti

Hızlıca abimin arabasına binip, hastaneye gelmiştik. Bende hiçbir şey yoktu, ama Yiğit'te bazı yaralar vardı.

Kayra'ya pek belli etmesem de çok yorulmuştum. Yani geçmişte böyle şeyler yaşamam, aklıma en kötü anda gelmesi, ve bunun bana bir yıl boyunca hatırlatılmaya çalışılmaması, beni epey kırmıştı

Belki deneseler, Kayra ile daha yakın olabilirdim, birbirimizle daha önceden yakınlaşabilirdik

Ama gece gece bunları düşünmenin sırası değildi. Odamdan, kafamdaki havlu yüzünden Osmanlı Padişahı gibi çıktıktan sonra, aşağı inip mutfağa gittim. Kendime bir kahve hazırlayıp, balkona çıktım

Bugünkü yaşadığımız şeyler. Çok ağırdı, hepimiz çok yorulmuştuk. Abim eve geldikten sonra benimle bir süre konuşmuş, iyi olup olmadığımı sormuştu. Daha sonra kendini uykunun kollarına bırakmıştı

Yiğit. Hastanede onun yanında kalmayı çok istemiştim, ama Kayra ve abim buna izin vermemişlerdi. İki üç saat sonra ise beni arayıp, iyi olduğunu söylemişti

Maça gidecekler de haberleri olunca, hepsi teker teker beni aramış, durumumu sormuştu

Hatta Taym, bana canga alıp, eve giderken uğrayıp, vermişti

Kral çocuk bu yaa

Annemle Babam, salonda oturmuş birşeyler izliyorlardı. Onlarda eve gelir gelmez soru yağmuruna tutup, sıkıca sarılmışlardı

Daha sonradan Kayra ile sesli konuşmuştuk. Hafızamı kaybettiğim süreçteki olanların hepsini anlatmıştı. Ne kadar çaba verdiğini, maç icin Ankara'ya gittiklerinde, sırf olanları abime anlatmak için bir iki gün Antalya'ya gittiğini, beni korumak için elinden geleni yaptığını. Hepsini anlatmıştı

Bu kadar değer gördüğümü bilmiyordum

Düşündüğüm şeyler yüzümü gülümsetirken, telefonumun çalması ile yüzüm normale döndü

'Meliha' arıyor...

Gece gece beni neden arıyordu ki? Ayrıca olanlardan sonra onunla hiç konuşmamıştık

Aramayı onaylayıp, hoparlöre aldım

Hiç kulağıma götürüp, konuşamam

"Alo"

"Alo"

"Asel, Öncelikle başına gelen olaylar için çok geçmiş olsun. Bugün biraz yoğundum, o yüzden seni arayamadım"