Esir'im

Başka Bir Yol Birakmadin Ki

Kalkar kalkmaz bacaklarımın arasından çok ani ve fazla suya benzer bir sıvı geldi...
Bacaklarımın arasında kan ile karışık o sıvıyı görünce anlık olarak bağırdım.

"AAAA! CENK! SUYUM... SUYUM GELDI BENIM! CENK!!"
Geri herhangi bir karşılık vermiyordu ama odanın kapısının önünde olduğu gölgesinden belli oluyordu.
"Cenk!" Ağlamaya başlamıştım
"Lütfen... lutfen yardım et... Bebeğime birseyler oluyor Cenk..."
Yine karşılık vermedi bende ona yalvarmak yerine içimde duyduğum acıyı bağırarak atmaya çalıştım.

2 3 dakika daha kapının önünde bekledikten sonra sonunda içeriye girdi.
"Beyza? Noluyo iyi misin?"
"Bebeğim... bebeğime birsey oluyor! YARDIM ET!"

Gözlerindeki o derin korku ifadesini sezmistim bana birsey olmasından mı korkuyordu yoksa düşük yapmamdan mi? Bu adamı bir türlü çözemiyorum.
Cenk beni kucaklayıp arabaya kadar koşar adımlarla geldi beni arka koltuğa otutturdu ben hâlâ bağırıp çağırmaya cenke küfürler etmeye devam ediyordum.

"Bebeğim... Bebeğim ölecek CENK! SENIN YUZUNDEN SENIN YUZUNDEN OROSPU COCUGU SENI! BIR İŞİ... BİR İŞİ DUZGUN YAPAMIYORSUN....AAAAAAAAHH CANIM COK ACIYOR!!"
"Sakin ol Beyza yetistiricem simdi seni hastaneye"
"BEBEGIME BIRSEY OLSUN HESABINI SANA SORARIM..."
Bu son kelimem olmuştu ki hissettiğim acıya daha fazla dayanamayıp kendimi dehşet verici karanlığa biraktim...

Gözlerimi açtığımda karşımda Cenk onun yanında tanimadigim bir adam ve kadın öylece bana bakiyorlardi.
Cenk her zamanki soğuk kanliligindaydi.

"Tebrikler bir kız cocugunuz oldu" dedi tanimadigim kadin
Gülümsedim
"Nerde şuan bebegim? Goremicek miyim?"
"Erken doğum yaptığın için yoğun bakımda o suan minicik doğmuş çünkü minnacik" Cenk elleriyle minicik kavramini bana göstermeye çalışıyor gibiydi.

Bakışlarımı tanimadigim o 2 insana çevirdim
"Siz? Siz kim oluyorsunuz?"
Birbirlerine bakıp gulustuler. Onlar cevap vermeden Cenk söze girdi.
"Teyzemle eniştem"
"Hic bahsetmemistin"
"Çok sık görüşmeyiz biz ondandır" dedi tanimadigim adam

Anlik olarak tanışma gereksinimi hissettim
"Beyza ben"
"Beyhan kızım bende buda eşim volkan biz aslında buraya..."
Cümlesini bitiremeden eşi söze girdi
"Şuan konuşulacak konu mu bu? Kadın daha yeni doğum yapmış bırak bi kendi halinde..." 2 saniyeliğine bi duraksadi "Hadi hanım hadi biz çıkalım da çifte kumrular az baş başa kalsin"

Az once tanıştığım cenkin teyzesi ile eniştesi odadan çıktıktan sonra odada sadece Cenk ile ben kalmıştım.
"İyi misin..."
Cevap vermedim
"Beyza?"
Çok masum ve sakin bir ses tonuyla konusuyordu sanki beni daha önce boğmaya çalışmamış gibi

"Bebeğime birsey olmadı dimi?"
"Yok... yok... sapasağlam..."
Gülümsedi
"Babası Cenk Tosun olunca tabi öyle sağlam oluyor"
Cenkin soyadını bunca aydır daha yeni ogreniyordum.
"Beyhan abla ne dicekti bana? Volkan abi durdu ya onu o sirada"

Bu soruyu beklemiyormus gibi anlık bi duraksama yaşadı
"Vasi yüzünden geldi onlar buraya bizim aramızı yapmaya"
"Bizim aramızı yapmaya derken?"
"Vasi ile benim işte"
Başımı sağa sola salladım
"Hani cezasını kesecektin?"
"Daha 2 gün önce birak bu işleri diyen hanımefendiye bak sen şimdi gelmiş ne zaman keseceksin cezasini diyor." Bir kahkaha patlattı
Ardından uzunca bir sessizlik oldu
"Cenk?"
"Hih"
"Bana neden hep kötü davranıyorsun?"
"Kötü davramiyorum... Ben kötü davranmıyorum ki sana hic"
Gözlerimi devirdim
"Tamam be tamam arada, o da beni acayip kizdirinca"
"Bebeğim senin yüzünden erken doğdu"
"Özür dilerim... çok özür dilerim hemde beyza"

Derin bir ic çektim
"Sen bana böyle davrandıkça ben senden soğuyorum tam hersey halloldu bitti derken... Gerçekten yaptıkların hiç doğru şeyler degil"
"Haklısın, biliyorum, evet beyza ama geçmişe dönüp o anı düzeltemem ya "
Sesimi yukselttim
"BEN SENDEN ÖZÜR DILEDIGIMDE BU KABUL OLMUYORDU YALNIZ CENK..."