gittikçe saçmaladığımı fark ettiğim için diyorum ki bomba bir final mi gelse 😍😍
inanılmaz bir final var aklımda
sınır 35 oy
.....
Semih'ten
odada dört dönüyor ne çözüm bulabileceğimizi düşünüyordum
"semih, abi bir dursana yerinde. Başımızı döndürmekten başka bir sey yapmıyorsun"
"dur bi emrecan ne yapacağım ben"
"ne demek ne yapacağım semih. Açıklayacaksın bitecek işte
Sen değil miydin gidicem trabzona açıklayacağım diyen"
"o biraz laftaydı sanırım emre ya"
aniden odaya girip konuşmaya dahil olan duru ile hepimiz ona döndük
özlemimden yanıp kavrulsam da gitmedim yanına
gidemedim
"ne alakası var duru"
"semih 2 gündür benimle görüşmeyi reddediyorsun. Tamam görüşmeyebiliriz ama en azından aramalarıma cevap verebilirdin, mesaj atabilirdin. Beni tamamen görmezden gelmek zorunda değildin"
verecek cevabım olmadığı için önüme döndüm
yüzümü ellerim arasına alıp düşüncelerimle yalnız kalmaya çalıştım
ve biraz sessizce bekledim
büyük ihtimalle herkes sessizce oturuyor aklındakileri tartıyordu
"aynı şey değil tamam mı. O zaman gidip her şeyi anlatacaktım ama şimdi... onların karşısına bu şekilde çıkmak.... beni güç bela gönderdikleri bu yerde böylesine bir olayla medyaya düşmek... farklı şeyler bunlar"
duru her şeye rağmen yanıma yerleşti tek elimi elleriyle sararken aynı zamanda okşuyordu
"seni anlıyorum sevgilim. Gerçekten anlıyorum ama yine de beni böyle uzaklaştırmamalıydın"
avuçlarındaki elime bir öpücük kondurdu
sonra rujunun bıraktığı ize hafifçe gülümseyip eliyle o izi dağıttı
ve konuşmaya devam etti
"hem babam öğrendiğinde ne yaptığını hatırla. Benim konuşacak mecalim bile yokken her şeye rağmen bizi savunmuştun, beni korumaya çalışmıştın, yanımdan bir an bile ayrılmamıştın. Şimdi ben de aynılarını senin için yapmak istiyorum. Ama sen beni yanında istemezsen ben senin yanında duramam"
"hayır... hayır özür dilerim tabiki seni yanımda istiyorum"
bedenini sıkıca sardığımda saçlarını koklayıp öpmüştüm özlemim hafif de olsa dinerken kollarım arasındaki bedenin biraz titremeye başladığını hissettim
"duru... ağlama"
"ağlamıyorum" ağladığından dolayı titrek ve güçsüz çıkan sesi bir de yüzünü boynuma gömdüğünden dolayı duyulmamıştı bile
ama anlamıştım
"duru tam olarak sümüğünü üstüme sildiğini hissediyorum nasıl ağlamıyorsun acaba"
aniden çekilip sinirle omzuma vurduğunda güldüm
sonra daha da sinirlenerek konuştu
"ya yapmadım öyle bir şey"
"şaka yaptım zaten güzelim. Ama ağlıyormuşsun işte bak"
"çok korktum semih. 2 gündür uyuyamadım bile. Ağladıkça seni aradım sen açmadıkça daha çok ağladım. Bitti sandım, bittik sandım"
söyledikleri beni daha çok üzdü
nasıl yapmıştım böyle bir şey
kendi hatamı nasıl ona yükleyebilmiştim
kendi hatamın acısını nasıl ondan çıkarabilmiştim
"özür dilerim. Düşünemedim böyle hissedeceğini. Gerizekalı ve bencil herifin tekiyim"
"deme öyle kendine. Öylesin ama sen yine de deme"
söyledikleri beni biraz da olsa güldürmüştü
tekrardan kollarımın arasına çektim onu
