ot.

688 55 6
                                    

kitap bitiyor ya içimde bir burukluk var😕😕
bir iki bölüm geçiş bölümü gibi olacak
bol bol yüzleşme

sınır 45 oy

......

2 hafta sonra

ayça
aşağıdayım bebeğim
en azından 5 dakika yüzünü görsem olmaz mı
14.48

görüldü

........

"duru nereye annem"

"ayça aşağıdaymış anne, biraz konuşmak istiyor. Kapının önünde olacağım"

"tamam annem"

iki haftadır hayalete dönen duruyu sonunda odasından dışarıda gören annesine bu bile yetmişti aslında
formaliteden sormuştu yalnızca

Duru zar zor dışarı çıktığında ciddi anlamda iki haftadır eve kapandığı için havalar 35 derece olsa bile uzun zaman sonra tenine değen rüzgar hissi vücudunu titretti

dışarı çıktığında stresli bir sekilde bir ileri bir geri hareket edip sürekli bir gözü telefon ekranında olan- attığı mesaja yanıt bekliyordu -ayçayı görünce burukça gülümsedi

onları çok ihmal etmişti
biliyordu
iki haftadır hiç biriyle basit mesajlaşmalar veya en fazla 5 dakika süren 'nasılsın?/ iyiyim, sen' dışına çıkamayan telefon görüşmeleri haricinde iletişim kurmuyordu
tüm kızlar çok üzgündü
ama biliyordu ki işler ayça için daha zordu
çünkü Ayça'nın yeri Duru'da, Duru'nun yeri de Ayça'da her zaman daha farklıydı
bu diğerlerini dışladıklarını veya onları daha az sevdiklerini göstermiyordu
onlarınki arkadaşlık değildi
kardeşlikti

o yüzden belki de 2 haftadır Ayçadan sürekli aldığı bu mesaja bu sefer geri dönüş yapmak istedi
fiziksel olarak

boğazını temizlediğinde ayça heyecan ve korkuyla ona dönmüştü
duruyu gördüğünde hızla yanına koşup boynuna atlamıştı

duru gerek girdiği depresyondan gerekse 2 haftadır gerçekten doğru düzgün beslenmemekten kaynaklı olarak güçsüz düştüğü için bu ani hareketler karşısında yere yıkılacak olsa da arkasından kapattığı kapıya tutunarak dengede kaldı

"seni çok özledim"

cevap vermedi duru
karşısındaki kız göremese de gülümsedi
hissederdi o

en sonunda ayça boynundan ayrıldığında ellerini Duru'nun omuzlarına koyup onu baştan aşağı süzdü
ayça her ne kadar ifadesini sabit tutmaya çalışsa da duru ona bakan gözlerden geçen yoğun üzüntü duygusunu yakalamıştı

ayça yine de gülümsemeye çalışıp durunun koluna girdi

"hadi gel bahçeye geçelim biraz konuşmamız gerek"

bahçedeki karşılıklı koltuklara oturduklarında duru temiz havadan derin bir nefes çekti içine
2 haftadır yaptığı tek aktivite odasında ağlamaktı
bazen balkona çıkıp sigara içiyordu o kadar
evet sigaraya da başlamıştı

"e naptın bakalım 2 haftada"

ayça korkarak da olsa gülümseyen bir ifadeyle sordu sorusunu
sohbet etmeye çalışacaktı
durunun kafasını biraz da olsa dağıtmaya çalışacaktı

büyük bir hevesle ondan cevap bekleyen kıza karşı zorla da olsa gülümsedi duru

"öldüm ayça"

"duru... ne demek o öyle"

ona kınayan bakışlarla bakan ayçaya karşı omuzlarıni silkti duru

"olanı söylüyorum"

Menajerimi Ara | Semih Kılıçsoy Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin