MR.MASUNGIT

chapter 24

"Ms. Clara may meeting si boss ngayon at kailangan samahan mo sya at importante ka don."

"Okay po sir."

"Maghanda kana ngayon."

Inayos kona ang file na kailangan don para sa meeting mamaya. Sa totoo lang kinabahan ako, ngayon kolang kasi makikita ang boss ko.

Kanina pa ako kinakabahan kahit wala naman akomg ginagawa kakaiba ang nararamdaman ko ngayon ang lakas ng tibok ng puso ko.
Bahala na mag fucos nalang ako sa trabaho ko baka ito pang makakasira kong palagi akong nakatunganga dito.

"Nandidto na ang boss natin kailangan mag ayos kayo dyan." Sabi ni manager

Shitt ano nangyayari sayo clara bakit hindi ako mapakali, boss molang yan okay dapat mag ayos ka dyan, iwan koba kinakausap ko ang sarili ko parang  baliw na ewan.

Dinig ko ang sinabi sa katabi ko nandito na ang boss namin habang ako naka yuko parin, iba kasi ako matakot dati e relax lang,  ngayon hindi ako mapakali kahit anong gagawin ko nanginginig parin ang kamay ko.

"Makinig kayong lahat." Sabi ni manager
"Sa lahat na hindi pa nakakilala sa ating boss. Sya amg boss natin at sya din ang may ari nitong building." Napa angat ako ng tingin.

Kaya pala hindi Ko mapakali sya pala ang boss ko, salahat ba naman bat sya, hindi ko alam bakit palagi nalang pinagtagpo ang landas namin ganito ba ang kapalaran ko bakit kailangan pa mag cross amg landas namin. Karma naba ito sakin hindi talaga akong tigilan hangga't hindi ko pinakilala ang anak niya.

Deretso lamg amg tingin ko sa sahig hindi ko kayang tumingin sa kanya. Pagkatapos na magsalita si manager kanyang  kanya pabalik sa trabaho.

"Ms. Clara samahan mo si boss ngayon na."

"Opo sir." May naka tingin mata sakin at hindi ko nalang pinansin alam ko nakatitig sya sakin.

Sumunod lang ako sa kanya hanggang nakarating kami sa parking erea. Tahimik parin akong ipinagdasal ko sana kahit nasa kotse kami sana walang mangyayari.

"Get in" paramg galit na tuno. Walamg imik akong sumakay.

Bakit parang nag iba ata ang daan, hindi kona nalamg sya pinansin baka maykailangan lang, huminto kami sa isang building na hindi ko naman ito kilala.

"Kinancell ko ang meeting hindi naman ito gaano importante." Taka akong tumingin sa kanya.

"B-bakit." Kabahang kong tanong.

"May dapat akong malaman." Shit ito naba ang huli ko, kong pwede lang sana hindi ako sumabay sa meeting pero kailangan ako. Akong secretary niya.

"Xander kong maypag usapan man t-tayo pwede sa ibang araw nalang kailangan kopang tapusing amg trabaho ko." Nanlumo akong sa titig niya kakaibang titig amg pinakita niya ngayon.

"Takot kaba malaman ang lahat kaya ba hindi mo ko kayang harapin." Ito ako ngayon naninigas sa mga sinabi niya. Nasaan nayong maldita kong side. Bakit para akong aso natatakot sa kanya, Oo natatakot ako malaman niya amg lahat pati sa anak namin.

Wala na akong magawa nandito na akong sa condo niya hindi ko alam ang pinagagawa namin alam ko mali ito.
Ito naba kailangan kona sabihin sa kanya ang lahat kahit ano pang tago ko pero nakikita niya kami palagi.

Pareho kaming naka upo sa sofa walang umimik sa aming dalawa

"Hindi kona papatagalin ito." Tumingin sya  sakin

-Clara alam ko nasaktan kita noon, gusto ko manghingi ng tawad sayo kasalanan ko to. Hindi kami totoong kasal ni jane gumagawa kaming papelis na patunay na kasal kami. Kami lang ang nakaka alam ni jane ang secreto na ito." Hindi ako umimik nakikinig lang ako sasusunod niyang sabihin.

" ginagawa lamg namin yon para sa pamilya namin." Medyo naka ramdam akong saya sa puso ko pagkatapos niyang sabihin sa akin.

"Clara alam ko may anak na tayo kailangan mo paba itago sa akin ito." May tumulo luha sa mata ko at agad ko pinahid iyon.

"Xander s-sorry sorry i'm sosorry." Bumuhos ang luha ko kaning pang pinipigil
Niyakap nya lang ako.

"Sorry tinago ko ang anak mo, sobrang nasaktan lang ako, nakita kita noon nag propose ka kay jane." Gulat nyang tingin sa akin.

"Kaya nag tago na ako, baka nakakasakal lang ako sayo alam ko piliin mo parin si jane kay sakin, gusto kolamg masaya kayong dawala na walang gumugulo sa inyo, kaya nag tago ako." Halos hindi ako makapagsalita dahil sa iyak ko.

Nagising nalang ako sa kwartomg hindi pamilyar sakin, paglabas ko sa kwarto walang tao ako lang ata ang tao dito, pumunta din ako sa kusina wala din, may nakita akong note sa ref kaya agad ko kinuha iyon,

nasa work ako ngayon kailangan ako sa kompanya ngayon, May pagkain sa lamesa kumain kalang dyan, alam ko pagod ka

eat well.

-Xander :)

Napangiti ako sa sulat nya, kinain ko nalang yong hinanda nya at agad akong umalis don, deretso nalang ako sa condo wala na akong ganang mag trabaho at wala na dimg oras, goodluck nalang sakin bukas alam ko papagalitan ako ni manager,

"Mommy." Naka yakap sya sa binti ko at agad akong lumuhod.

"Kamusta ang gwapo kong bby."

"Ayos lang po akong mommy." At hinalikan ko ang noo nya, hindi ko talaga mapigilan maisip panahon na siguro ipakilala ko amg anak sa papa niya, dati pa nya gusto makita ang ama niya, yon din ang hiling niya sa birthday pero hindi ko tinupad ang gusto niya ang sama kong ina,

"Mommy bakit kapo umiyak, may nag away ba sayo." Talaga bumuhos ang luha ko dahil sa sinabi sa anak ko.

"Wala naman anak." At umiling ako

"Bakit kapo umiyak, sabihin mo po mommy anong problema mo at makikinig po ako." Ang bait ng anak ko at handa nya akong damayan sa lahat ng problema ko.

"Wala naman problema si mommy namiss lang kita kaya umiyak ako." Sabay yakap sa kanya, bukas nalamg siguro sabihin sa kanya makilala nya ang ama niya, kapag sinabi ko ito baka hindi pa ito makatulog kaya minabuti ko bukas nalang siguro.

Ito na talagang tamang panahon ipakilala ko ang ama niya wala naman sigurong mali diba, naisip ko naman ang sinabi ni xander   hindi sila kasal ni jane kong ganon bakit kaya nag panggap sila, haytts naguguluhan na ako baka may rason sila kong bakit sila nagpanggap na kasal, buti naman kong ganon hayts kong totoo man hindi ko alam sa sarili mababaliw na ata ako.