MR.MASUNGIT

chapter 2

"Goodmorning sir nandito nayung secretary nyo po sir." nakita ko si sir  naka talikod naka upo sa swelve chair unting unti nya  pinaikot ni sir yung upuan niya nakatingin sya kay ma'am tapos tinignan niya ako grabe ang sungit niya nakakatakot tignan kung makatingin sya sa akin parang ang laki ng kasalanan ko sa kanya ah ang sama tagala ng tingin nya sa akin

"goodmorning sir im' clara faye evans." kinakabahan ako baka ano pang masabiya niya

"sige po sir mauna napo ako paano bayan ma'am clara ma iwan nakita dito." at tumango lang ako tinigna kosya hanggang mawala na sya pagharap ko nakatingin ako kay sir masungit nakatingin din sya saakin gusto kona mamatay na pako ako sa kinatayuan ko dahil sa hiya ang nararamdaman ko.

"clara." biglang binanggit niya yung pangalan ko.

"sir."

"ito na yung gagawin mo dapat matapos moyan ngayon don yung lamesa mo." tinuro ni sir kung saan yung lamesa ko.

"Ah sige po sir salamat." patungo na ako sa lamesa ko dala dala ko yung binigay ni sir na papel sinimulan kona yung ipinagawa n sir para matapos agad.. "grabe ang gwapo nya masungit ngalang" bulong ko sa sarili ko makalipas ang tatlong oras.

"Sawakas na tapos konarin." inayos ko ang aking damit baka nagmukha akong broha dito sinandal ko yung likod ko sa upoan para makapag relax at pinikit ko ang aking mga mata sa sobrang pagod yung utak ko parang gusto konang matulog, tinitigan ko si sir busing busy sya sa sa computerInayos kona ang mga papel para ibigay kay sir tumayo na ako papunta sa kanya ng nasa harap na ako sa kanya.

"ah sir ito napong yung papel natapos kona pong lahat." nakangiti kung sabi hindi nya pinansin yung sinabi ko dahil nakatotok lang sya sa computer Nakakainis naman to.

"excusme po sir andito napo yung papel pinagawa nyopo sir." napasigaw yung sinabi ko at unting unti inangat yung ulo nya naka taas pa ang kilay nakakatakot sayng tignan parang gusto konang tumalon sa bintana para matapos agad yung buhay ko nagtitigan na kami ang sungit nya talaga kahit kailan.

"bakit kaba sumigaw parang ang layo nating dalawa kung makasigaw pwede mo sabihing tapos kana." galit nyang sabi at ako naman nakatulala sa harap nya gusto ko syang sapalin kanina pa ako dito sa harap nya hindi man lang nya napansin kainis naman tong sir masungit.

"ah sir kanina pa ako dito sa harap nyo eh kanina pa ako nagsalita dito."  pahinahon kung sabi kung hindi lang syang boss ko kanina kopasyang sinapak kainis.

"Pwede ba ilagay mo nalang  dyan kitang kita mo namn busy ako eh." galit nyang sabi, wow ha syapatung galit dapat nga ako magalit eh.

"sorry po sir kung naka isturbo ako sayo." tinalikodan kona sya nag simula na ako maglakad.

"sasusunod ilagay mo nalang yung papel sa lamesa if busy ako."

"opo sir." kung hindi kalang bingi edi sana hindi kita na isturbo.
Nang makabalik na ako salamesa ko umupo ako agad inilagay ko ang aking kamay sa lamesa at pinatong ko ang aking ulo pinikit ko ang aking mata hindi ko namalayan nakatulog pala ako sa lamesa. binuksan ko ang aking mata paglingon ko sa harap nakita ko nalang ang daming naka patong na papel nasagilid pa pala si sir kanina pasya dito tumayo ako para humingi ng tawad pero walang lumabas sa bibig ko na sorry ayon na nga ang sama ng titig nya sakin nanginginig na ang tuhod ko mukha akong palutang lutang sa hangin lang haytts grabe naman to firsday kopalang nag trabaho dito pero parang ang dami nangyayari yumoko nalang ako dahil sa hiya hindi ko kayang titigan sya ang gwapo nya kaya sino namang babae kayang titigan sya ng ganito mataas ang pilik mata nya ang gandang labi nya pati nadin ang mga mata nya may pagka brown ng kunti ang kilay nya mataray kaya hindi ko syang kayang titigan ng ganito baka malalag payung panty ko staka bra ko

"natutulog ka ng ganitong oras ang dami mo pang gagawin wala ka sa bahay nyo para matulog lang ganitong oras nasa trabaho ka."
nakakatakot pala syang magalit..

FLASBACK...
wagkang kabahan iha mabait si sir medyo masungit  ngalang pero lahat ng utos ni sir dapat susundin mo nakakatakot si sir kapag sya magalit

"Sorry po sir hindi napo ma uulit to."nakayuko parin ako.

"may rules tayo dapat sundin mo makinig ka ng mabuti kung ayaw mo makinig kayang kitang tanggalin naintindihan mo."

"opo sir." ang tanga mo clara ang tanga tanga mo talaga firsday palang pero napagalitan kana agad dapat makikinig ka sasabihin ni sir.

"una bawal matulog kapag nasa trabaho ka." tumango lang ako.

"pangalawa susundin mo ang utos,
pangatlo kapag may ipagwa ako sayo ilagay molang sa lamesa kapag busy ako or maykausap ako."

"pang apat wagmo akong kausapin kapag hindi kita kina usap kakausapin lang kita kapag may ipagwa ako sayo or importante naintindihan moba." galit nyang sabi.

"opo sir na intindihan kopo."

''simulan mona yung trabaho mo."

"opo sir." Nang tumalikod na sya sakin may bumuboo sa mga mata ko na luha at tumulo sa pisnge ko mabilis ko naman pinunasan baka makita pa ni sir bakasabihin naman nya ang oay kolang masyado nangsinimulan kona ang trabaho ko pero yung utak kung iniisip parin ang sinasabi ni sir kanina.

"pwede naman nya sabihin ng mahinahon hindi yung palaging galit." bulong ko sa sarili ko
Malapit na akong matapos pagtingin ko sa salabas hapon na pala tinignan koyung relo ko alas 5:30 napala ang ganda talaga kapag nakatanaw ka sa maylabas kitang kita ang lahat ng building pati yung ilaw grabe lahat ng building  nakikita ko pag mamay ari nila to ang ganda talaga lahat ng dingding gawa sa salamin kaya nakikita ko lahat ng building or bahay ang lawak pala dito sa manila hindi katulad sa probinsya halos puno lang ang nakikita at masimoy na hangin hindi katulad dito halos matataas na building at may magandang view.. nakatulala naman ako dahil busy na busy yung mata ko kahit saan nakatingin.