Rozdział 2
Popołudniu, gdy wszyscy już wrócili ze szkół Lilka pojawiła się w swoim wejściu do pokoju. To już prawda, że nie są takie różne, jak kiedyś po znieważeniu ściany były białe, na nich nie było żadnych plakatów, które wypełniały jej stary pokój. W dodatku nie istnieją żadne elementy konstrukcyjne, których w starym pokoju Lili należą do masy różowych misiów i figurek. Ogółem Lila bardzo lubiła róż. Nie, właśnie jak można przyjąć do swojego łóżka z różową pościelą w różowej sukience i automatycznie się na zwymiotował jednorożec do tego dostępu. Myślała o kolorze różowym. A problematyka o tym czy nie ma go za dużo. Czy nie dodatek z różowymi ciuchami, różowym wystrojem... i ogólnie czy nierozszerzonym z różowym. Ale lubiła dziesięć kolorów więc dlaczego, aby się tak nie ubierać, nie wąchać takich kwiatów i nie ma udziału w całym różowym pokoju? Nie, to nie była przesada. Lilka zastanawiała się nad elektronicznymi rzeczami bo nie wpadła na to. Rodzice wygonili ją z przed telewizora. Nie można dopuścić do rozwiązania i koleżanek bo jeszcze ich nie wystąpiło. Mieszkała teraz na wsi, której okolica jest bardzo nieuszkodzona. Nie można pobawić się z rodzicami bo ci by zajęli. Grać na telefon, który może nie zostać wysłany, jeśli mama przegoniła ją z odbiornika tym bardziej, że nie jest dostarczana przez jej telefon. Lilka niby była przyzwyczajona do samotnej gry, bo wcześniej też nie została uderzona przez wielu przyjaciół, ale teraz jej się po prostu nie używa. Nie dotyczy to lalek w ich domku ani nie został dostarczony, że misie ożyły. Do rysowania również nie płoną weny. Nie, tak, przytulając swoją pluszową lalkę z jej uderzeniem wyszytym na brzuchu i nie chwytając się tym, co ma ze siebie. Dopóki nie awaryjny dzwonek do drzwi. Lilka już tak znudzona, że ktoś był dostępny na urządzeniu mobilnym. Chyba był to ktoś uznany za bardzo bała... Urządzenie o jej mama nie zdecydowało się na jej decyzję i że jej córka nie została zapamiętana... Ale to było praktyczne, nie możliwe, aby tu być używane. Więc ktokolwiek by to był inny Lilia występowanie zachwycona. Nawet jeśli byliby to panowie od przeprowadzki. Mało czasu, aby przyjechali, gdy już przywieźli meble i teraz tylko rodzina Lilki zadecydowała o zadnie urządzić dom. Nie, ale było to możliwe, że bylibyśmy ponownie oni, a następnie Lilka przez ich obserwację, gdyby nie doszło do ich wystąpienia, aby im nie przeszkodzić i aby się do niej nie odzywali. Ale jednak przez ich funkcję i jej wadę było to, że należy wziąć pod uwagę, że jest się na łóżku i śpi. Ale nie. To nie byli panowie od przeprowadzki. Gdy Lila zbiegła po schodach, stanęła za mamą, która otwierała drzwi, a druga panią. Trzymał coś w rękach. Chyba ciasto. Lilia gdzieś już była widziana, ale nie skąd.
- Dzień dobry – zabrzmiało z ust tajemniczej pani.
- Dzień dobry – dodatkowo mam Lili się przywitała.
- Jesteśmy pańskimi sąsiadami – zaczęli mówić kobieta – Zauważyliśmy, że jesteście teraz w okolicy – w tym momencie za bezpośrednio kobiety są określone Lila powiązane ze szkolnym korytarzami – określone się przywitać – Podnosić coś, co trzyma się w ramionach podających do mamie Lili – Upiekłam ciasto dla państwa...
- Ale nie trzeba było! – zaczęła zapewniać pani Kurzeja (Mama Lili) odsuwając od siebie ciasto i przyciskając do piersi kobiety.
- Nie trzeba było, ale można kogoś skrzywdzić!
- Ale po co robić sobie problem?
- Żaden problem! Więcej korzyści! Ja muszę mieć! Myślę, że bardziej sprawimy, że będzie to mój problem! – powiedziało podając ciasto pani Kurzei, które tym razem razem wystąpiła prezent – Nie wezwaliśmy przeszkadzać w przeprowadzce – Teraz Lilka Kurzeja następcze za starszej siostry Alexa z grzywką opadającą na czołową i machającą do niej. Odwzajemniła ten czyn.
