Manila Girl

Chapter 10

Liar?

I'm not a freaking liar.

How dare she para sabihan akong sinungaling? At bakit naman kasi ako magsisinungaling — pakialam ko na sa paghahalikan nila ng kung sino mang ponsyo pilato na yon.

"Why the long face?" Tanong ni Marrol habang nagddrive ako pauwi.

"Ha?" I'm confused.

"Nakabusangot yang mukha mo eh."

I roll my eyes at her. "Kung ano ano yang napapansin mo Marrol."

"Actually.." My best friend face me. "Bakit ang tagal nyo ni Sara sa cr kanina? Anong nangyari?"

I heard the suspicious in her voice.

Iniliko ko ang sasakyan papasok sa subdivision namin. "Nangyari? Wala."

"Mm." She hum. "I think you like her."

My head snap at her. "Sino?"

Titig na titig sya sa mukha ko. "Sara."

Natawa ako. "Oh my god Marrol, ano yang pinag - iisip mo?"

"The way you look at her says everything Jill."

"Bakit ano bang klaseng tingin ko kay Sara?" I challenge her — "You know I hate her."

"Well the more you hate, the more you love." Marrol justified. "Open ka naman sa lesbian relationship?"

Humigpit lang lalo ang kapit ko sa manibela. "Marrol." Sometimes I hate her. "Just shut up before I kick you out back to Manila."

At hindi na sya magsalita but I know she's making fun of me inside her stupid head.

Nakabili naman kami ng lechon at naghahanap narin for dinner. I take a shower first dahil pakiramdam ko ay pawis at ang dumi ng katawan ko.

Nasa living room sila pagkababa ko.

And i notice Winter is crying habang kandong kandong ni Marrol. "Bakit umiiyak yan?"

"EH yong lechon kasi." Sagot ni Marrol.

Lumapit ako sa kanilang dalawa.

"Oh ano naman ang lechon?" Pag-uusisa ko.

Hinarap ako ng umiiyak na si Winter. "Si Peppa eh."

At natawa ako. "Hindi yon si Peppa."

"Nipatay nyo si Peppa!" Galit na sabi ni Winter.

"Aba hindi ako ang pumatay."Ewan ko ba kung bakit dinedepensahan ko nag sarili ko —" Yang Ate Marrol mo ang sisihin mo."

At pumasok si Mama mula sa dinning room. " Dinner is ready."

Pumunta na kami sa dinning room, father is here in his wheelchair — mom cook squash soup for him. At lechon samin, I just don't think Winter will eat Peppa.

"Senor dumating na po sila." Sabi ng kasambahay namin.

I look at my parents surprise. "We have guests?"

Ngumiti si Papa. "Oo Iha."

"Kaibigan namin ng Papa mo Jill." Dagdag ni Mama.

Hindi ako nainform.

At pumasok na nga ang isang babae at lalaki na halos kaedaran ng parents ko —at sumunod ay si Manolo.

Of course I give them a hug as welcoming guesture.

"Wow Jill." Buong paghanga na sambit ng matandang babae sakin na titig na titig sa mukha ko. "You are really beautiful."

Napangiti ako. "Thank you Tita."