Swaying in the winds

Chapter 3 (Mr. Handkerchief)

Chapter 3

After school ay umuwi na ako kaagad sa bahay, walang tao sa baba kaya umakyat na ako sa taas, but I suddenly heard my sister shut the door so loudly and she quickly went down the stairs. 

"Uy, ano nangyari?" She didn't say anything and starred at me blankly. Nilagpasan niya ako at patuloy pa rin palabas sa bahay. 

"I don't understand kung bakit mo ako iniiwasan, what's your problem at bakit ka nag kakaganyan?" Lumingon siya saakin at halos hindi ako makapagsalita dahil nakita ko siyang luhaan. 

"I'll be back." Binuksan niya na ang sasakyan niya at umalis. Hindi ko naiintindihan kung ano ang nangyari sakanya, but there's one thing for sure. Mom.

Tulala akong bumalik sa loob ng bahay at hinanap si mommy, kumatok muna ako sa kwarto nila daddy at pumasok sa loob, naabutan ko siyang magisa sa kama, hahakbang na ako sana nang mag salita siya. "Go to your room. Magpahinga kana." Hindi ko siya pinakinggan at mas lumapit ako sakanya.

"Mom, okay kalang ba-" 

"Leave me alone!" Tulala akong nakatingin sakanya, litong lito ako kung ano ba ang nangyayari sakanya at kay ate kaya nag pasya muna ako na bigyan sila ng space. I guess this is a huge problem between her and mom, I cannot barge in. I'm scared. Baka mas lalong lumala. I hope matapos na 'to at magkaayos na sila, I hate seeing them like this.

I rested for a while and took a quick bath, after ko magbihis ay nag pasya muna ako na lumabas at mag pahangin. I went to the park because It was close to us. I sat on the swing and I closed my eyes, savoring the fresh air while thinking.

After a few minutes I heard someone approaching me, I panicked because I thought someone's planning to do something that can harm me. Niready ko ang kamay ko at nang maramdam ko na nasa likod ko na ito ay agad kong inihagis sakanya ang kamay ko.

"Agh!" I opened my eyes and saw who it was. 

K-kyren? what is he doing here?

"Oh my gosh! I'm so sorry, m-masakit?" He looked at me horrifyingly, I swallowed my saliva because of what I did. A stupid act again. "What kind of question is that? Did you expect that it would be good? Of course, it hurts." Tumayo ako sa swing at tinakip ko ang mukha ko at yumuko sakanya, nagbibigay paumanhin dahil sa katangahan kong ginawa.

" S-sorry talaga, malalim lang talaga ang iniisip ko kaya hindi kita napansin." Sinubukan kong magpalusot sakanya, shempre ayaw ko na mapahiya sa harapan niya, sino ba namang taong gustong mapahiya sa harap ng crush nila, 'di ba?

"Hindi mo napansin pero sinampal mo, stupid."