~သံယောဇဉ် ~
အပိုင်း(၄၅)
"ပြောလေ.....နင်ဟာ....နင်ငါ့အစ်မဖြစ်နေပြီး နင်မို့လို့ ကိုယ့်သွေးသားတော်စပ်ရမယ့်ကလေးကို လုပ်ရက်တယ်...နင့်မှာလူစိတ်မရှိတော့ဘူးလား.....ဟမ်...ရနံ့မှီ"
"မဟုတ်ဘူး သူရ ငါရှင်းပြပါ့မယ်....."
မြတ်နိုးနှင်းဆီက ကြားထဲကနေ ပျာပျာသလဲ ဝင်ပြောသောအခါ သူမစကားဆက်ပြောချိန်တောင်မရလိုက်ဘဲ တည်တံ့၏
လက်များက မြတ်နိုးနှင်းဆီ၏ ဆံပင်စတွေအား
အားဖြင့်ဆွဲထားလေသည်။
"အား.....မလတ်ရေ...ကယ်ပါဦး....သူရ ကျွန်မကို
သတ်တော့မယ်ထင်တယ်...."
"ဖေဖေရေ....မေမေရေ....လာပါဦး...အမေ့သား ဒီမှာ သောင်းကျန်းနေတယ်....."
အောက်ထပ်မှာ ပန်းအိုးကွဲကျသံတွေနှင့် အော်ဟစ်သံတွေကြောင့်
သားသားဘေးမှာ မှေးနေသည့်ငုဝါတောင်မှ ရုတ်တရက်
လန့်ဖြန့်ကာ ကိုကိုရှိရာအောက်ထပ်သို့ ပြေးဆင်းလာခဲ့၏။
အပေါ်ထပ်မှာ အနားယူနေကြသည့် ဖေဖေတို့မေမေတို့လည်းဘဲ
ငုဝါနှင့်အတူ ဆင်းလာခဲ့ကြသည်။ မီးဖိုခန်းထဲမှာ ကိုကိုက မြတ်နိုးနှင်းဆီ၏ဆံပင်တွေကို အုံလိုက်ဆွဲထားကာ မြတ်နိုးနှင်းဆီနှင့်မလတ်က အော်ဟစ်နေကြသည်။
"အယ်...ကိုကို ဘာလုပ်တာလဲ "
ငုဝါကိုကို့လက်အား အတင်းဆွဲဖြုတ်ရသည်။ ဒါပေမယ့်
ကိုကိုပိုပြီး အားကြီးတာကြောင့် ငုဝါတော်တော်နှင့်ဆွဲဖြုတ်လို့
မရပါ။
"ကိုကိုရယ်...လွှတ်လိုက်ပါ....ငုဝါတောင်းပန်ပါတယ်
လွှတ်လိုက်ပါနော်......ဟင့်...."
ငုဝါ ငိုယိုပြီးတောင်းပန်မှဘဲ မြတ်နိုးနှင်းဆီကို
လွှတ်ချလိုက်သည်။ ဒါတောင် အားပါသွား၍ ထိုမိန်းမမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဗုန်းခနဲ.......
"အ.....အန်ကယ်...အန်တီ...သူရ.သမီးကို သက်သက်မဲ့
နှိပ်စက်တယ်.......ပြီးတော့ မလတ်ကိုရောဘဲ...."
" -ာစကားမတက်နဲ့ ေ-ာက်ကောင်မ နင်တို့နှစ်ယောက်
လုပ်တာကို နင်တို့ကိုယ်တိုင်ပြောပြလိုက်လေ."
YOU ARE READING
~သံယောဇဉ်~
Romance. ကိုကို.......ငုငယ်ကို မချစ်ဘူး..... ကိုကိုချစ်တာ ရနံ့မွှေးတဲ့ပန်းတစ်ပွင့်ကိုဘဲ..... ငုဝါလို့ ပန်သူမဲ့တဲ့ပန်းကို ကိုကိုချစ်ဖို့ ကြိုးစားမလာဘူး.... သံယောဇဉ်ဆိုတာ မထားသင့်တဲ့အရာတစ်ခုဘဲ.....သံယောဇဉ်တွယ်မိသွားရင် အရာရာဟာ အရှုံးပေးဖို့ဖြစ်တည်လာတာ...
