Anlık bir refleksle kendimi dışarı, koridora attım ve kapıyı yabancının üzerine kapattım.
Koridorun boşluğunda öylece dikili kaldım, içim ısınmıştı, kalbim yerinden fırlayacakmış gibiydi, vücudumu anlamsız bir korku sarmıştı.
Ve sonunda o an geldi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gerçekler Part 1:
Artık hiçbir şeyden zevk almıyorum. Yemek yemek bile tatsız tuzsuz geliyor, gezmek desen aynı. Okul zaten keyif vermiyor.
Bu hafta Melis ile sadece derslerde ve otobüste görüşebildim. Teneffüslerde ise bana hiç zaman ayırmıyor, sürekli Sıla'nın yanında oluyor. Bu durum beni gerçekten rahatsız ediyor, ama Melis'e derdimi anlatmak imkansız hale geldi.
Yanlarına gittiğimde bile yüzüme fazla bakmıyor, aramıza bir mesafe koymuş gibi hissediyorum. Anlıcağınız, Melis artık eskisi gibi değil.
Artık buna dayanamayacağım! Bugün okul çıkışında Melis'ten okul bahçesinde kalmasını istedim ve ona açıkça söyledim:
"Melis, bu durumu daha fazla sürdüremem. Bana ne olup bittiğini anlatmak zorundasın, yoksa arkadaşlığımızı bitiririm. Bana güvenmiyor musun? Neden sürekli beni dışlıyorsun? Sıla neden seni sürekli yanında tutuyor?"
Bu durum beni gerçekten yıpratıyor ve bir açıklama bekliyorum.
Eğer bana bir şey söylemek istemiyorsa, bunu da bilmek istiyorum. Arkadaşlığımızın nereye gittiğini bilmek zorundayım çünkü bu belirsizlik beni daha fazla üzüyor. Melis'in değişen tavırları ve Sıla ile olan yakınlığı hakkında dürüst bir cevap almak istiyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Melis yüzüme şaşkınlıkla baktı ve aniden savunmaya geçti: "Yok artık, Azra ya. Ben seni dışlamıyorum. Sen bizimle takılmak istemiyorsun. Ne yapabilirim ki bu durumda?"
Sinirlerim iyice gerilmişti. "Kaç senelik arkadaşını, bir sosyete grubu için harcamazsın mesela!" demek istedim ama içimdeki öfkeyi bastırarak sustum.
Melis'in gözlerine baktım ve içimdeki hayal kırıklığını gizlemeye çalıştım. Ancak o an, Melis'in yüzünde bir pişmanlık ifadesi belirdi. Derin bir nefes aldı ve duraksadı.
