Kısa bir bölüm geldi diye şaşırmayın, bugün iki bölüm yayınlanacaktır o yüzden yani canlar🫶🏽
✨İyi okumalar✨
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Şanti'ye gittiğimizin üzerinden bir hafta geçti.Günler geçiyor, ama kafamdaki karmaşa bir türlü geçmiyor. Televizyon açık, ama ne izlediğimi bile fark etmiyorum. Dizi sahneleri ekranda geçip gidiyor, ama beynim sanki bir perde çekmiş gibi, hiçbir şey algılamıyor.
O gün yaşananların şoku hâlâ üzerimde, içimdeki düğüm çözülmüş değil. Zaman geçtikçe Melis'in söylediklerini yavaş yavaş hazmetmeye başlıyorum.
İlk başta inanamamıştım, ama şimdi onun gerçekliğini kabul ettim. Ettiğim sözü hatırlıyorum: Ne olursa olsun yanında olacağım, onu yalnız bırakmayacağım.
Melis, hayatın gerçeklerini henüz tam anlamıyla kavrayacak olgunluğa sahip değil gibi. Ona bir kardeş olmaya çalışıyorum; doğru yolu göstermeye, yanlışa sapmadan ilerlemesi için bir rehber olmaya çalışıyorum.
Ama biliyorum ki, onun asıl öğrenmesi gerekenler, sadece yaşayarak tecrübe edebileceği şeyler. Ben ne kadar uğraşsam da, bazı şeyleri kendi hatalarıyla öğrenecek. Ona doğru yolu göstereceğim, ama o yola ne zaman gireceği ona kalmış.
Ama içimde bir huzursuzluk var. Kayra... Bu para meselesi ne olacak? Her ne kadar tehlikeli ve sorunlu bir tip olsa da ona borçlu kalmak istemem. Psikopat olduğunu biliyorum, ama bir şekilde borç meselesini temizlemem lazım.
Her ne kadar Kayra'yla muhatap olmak istemesem de, bir şekilde bu borç meselesini çözmem lazım. Psikopat olsa bile ona mecbur kalmak istemem.
Evet, farkındayım, fakir ama gururlu kızların klişesine benziyorum belki. Ama ne yapayım, gururum benim sahip olduğum tek şey ve onu kimse için çiğneyemem.
"Abla, abla, abla, abla!" diye yankılanıyor o tatlı ses kulağımda.Kafamı çevirip gülümsedim. "Efendim, Yiğit'cim?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARTIK ÇOK GEÇ (2024)
RomanceAnlık bir refleksle kendimi dışarı, koridora attım ve kapıyı yabancının üzerine kapattım. Koridorun boşluğunda öylece dikili kaldım, içim ısınmıştı, kalbim yerinden fırlayacakmış gibiydi, vücudumu anlamsız bir korku sarmıştı. Ve sonunda o an geldi...