jungkook taehyung-shii yarım saat olalı 15 dakika oldu neredesin
taehyung jungkook bir şey diyeceğim
jungkook noldu
taehyung ben galiba kayboldum
jungkook ne demek kayboldum kaybolmamışsındır
taehyung şarjım 14
jungkook tamam sakin ol şimdi dışarı çıkıyorum ne tarafa gittin onu söyle
taehyung bahçeden çıktım kapı arkamda olduğunu düşün saat iki yönünde ilerledim hava soğudu ve etraf çok sessiz ay da yok
jungkook korkuyor musun
taehyung hayır neden korkayım TABİİ KORKUYORUM MK|
jungkook elimde el feneri var adını sesleneceğim çok uzaklaşmış olamazsın
taehyung tamam ben bekliyorum şarjım 12
jungkook sesime odaklan sadece kapat telefonu şarjın bitmesin
taehyung tamam (görüldü)
taehyung jungkook biraz çabuk gelir misin
jungkook geliyorum
⋆
jungkook avazı çıktığı kadar bağırıp taehyung'a sesini duyurmaya çalışıyordu. aklına o an başka bir şey gelmemişti. hava çoktan kararmış, göz gözü görmeyen bir alacakaranlığa bürünmüştü.
"TAEHYUNG!" deli gibi bağırsa da bir yanıt alamadı. evden çıkıp dümdüz yürüse 40 dakikalık bir uzaklıkta sayılırdı. elindeki fenerle ormanın içinde tek başına yürürken korkması gerekirdi ama tek hissettiği endişeydi. taehyung'a bir şey olma endişesi kanını adrenalinle dolduruyordu.
boğazı yırtılırcasına bağırıp koşarken ara ara durup ormanı dinliyordu. bir sonraki karanlığın içinden ne çıkacağını bilmeden yürümek deli cesaretiydi. karşısına ayı veya kurt çıkma ihtimali çok fazlaydı. ayrıca bağırarak kendisini hedef gösteriyordu ama hiçbiri o an için önemli değildi.
tek isteği taehyung'un güvende olduğunu bilmesiydi. koşarken bir yandan yanına aldığı kalın ipi bazı ağaçların dalına takarak geldiği yönü kaybetmemeye çalışıyordu. yaklaşık 15 dakika boyunca koşmasına rağmen hala bir yanıt alamamıştı.
cebinde titreyen telefonunu alıp kimin aradığına baktı. taehyung arıyordu. korkuyla alelacele açtı.
"taehyung iyi misin?"
"iyiyim ben iyiyim jungkook sakin ol, sadece korkmaya başladım. çalıların arasından sesler gelmeye başladı ben de ağaca çıktım. neredesin neden gelmedin jungkook?" fısıltı halindeki sesi zorla duyan jungkook'un taehyung'un söyledikleri ile endişesi zirveye ulaşmıştı.
"taehyung geliyorum korkma tamam mı? feneri yukarı tutacağım bir ışık gördüğün an bana yönümü söyle ve geleyim sesimi duyuramıyorum." hışımla elindeki feneri gök yüzüne çevirip kapatıp açmaya başladı.
"jungkook o kadar yüksekte değilim, ağaç dallarından başka bir şey görünmüyor nolur acele et. cidden korkmaya başladım. her an telefon kapanabilir." taehyung'un titreyen sesi ile içi gitmişti. onun bir damla göz yaşına dayanamazdı ki. bir yandan telefonu tutuyor bir yandan koşuyordu jungkook. taehyung'dan bir iz arıyordu.
"taehyung canım hiç korkma. hiçbir şey olmayacak tamam mı? az kaldı geliyorum. sakin ol, bulacağım seni."
"jungkook lütfen kurtar beni."
"taehyung ağlama nolur, kurtaracağım seni."
"jungkook ben-" kapanan telefon sesiyle birkaç saniye anlayamadan koşmaya devam etti. taehyung'un sözü yarım kalmıştı. şarjı bitmişti artık. karanlık ormanın derinliklerinde, farklı iki yerde, farklı iki beden çaresizce birbirini bulmaya çalışıyordu.
jungkook içinden bildiği tüm duaları etti. artık hem ağlıyor hem koşuyordu. taehyung'un ağlamasına asla dayanamazdı ki o. taehyung deyince bile akan sular dururken onun endişe içinde ağlayarak onu beklemesi yüreğini burkuyordu. sevdiğinin ona ihtiyacı vardı ve o hiçbir şey yapamıyordu.
★
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
CAN YOU REMEMBER THE RAIIINNNNNNN
cok kotuyum taehyung diye agliyorum😭 kizlar bugunler de gececek dimi donsunler artik ya yeter cidden
neyse taehyung'un gelmesi serefine bolum atiyorum BI INSAN NASIL BU KADAR YAKISIKLI OLABILIR DELIRCEM asiri ozlemisim
