Wiersz 1:

52 4 0
                                    

~Kokarda~

Kokarda tańczy wśród wiatru pieszczot,
Przez noc i dzień, jak ptak w przestworza wzlot.
Jedwabne skrzydła, splecione w misterny węzeł,
Przynoszą blask radości, w każdy serca związek.

Na sukni balowej, w bujnej fryzurze,
Rozwiewa smutki, niczym morskie burze.
Niezłomna w swej delikatności, pełna wdzięku,
Kokarda życia, symbol wciąż bez końca.

Czy to na prezencie, czy w dziewczęcych włosach,
Kokarda śpiewa, jak ptak wiosną w lesie.
Ozdoba marzeń, wspomnienie lat młodości,
Mały znak miłości, szczęścia i radości.

Zbiór WierszyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz