Sesiz İncim +18

"15"

"Seni başkaları özlemiş anlaşılan" Dediğimin üzerine ciddi bir hal aldı sinir mi yoksa pişmanlık mıydı çozememistim

"Çatlak inci çatlak spor yaptığım için "

Bu biraz ani olmuştu utancımdan yerin dibine gidecektim yüzümün hemen yandigini hissediyorumdum kapının yanında yaslanırken doğruldum ve kapıyı yüzüne kapatım

Affanın yüzüne kapıyı kapatmıştım sanırım bu onu sinirlendirdi kapının arkasından çıkıp yatağa yattım ve kendimi yorganın altına girdim kapı açıldı ve affanın ayak seslerini duydum

"Ama karıcım yüzüme kapıyı katman hiç hoş değil"

Yorganı üstümden çekti ve yanıma yattı ellerini belime doladı burnunu ise boynuma sürtü ellerini tutup ayırmaya çalıştım ama izin vermedi daha da sıkılaştırdı "Rahat dur inci" yüzümü buruşturup yatmaya devam ettim çıplak vucudu sırtıma denk geliyordu bu benim daha da utanmama sepep oluyordu

"Beni bırak artık Affan" ne kadar abim için burda olsam bile bu adamı istemiyordum benden sıkılması için herşeyi yapardım ama bu ona etki bile etemzdi çünkü o gerçek bir psikopatı aklımı karıştırıp beni geçmişimi oraya çıkıyordu "Asla" kısa ve net konuşmuştu her zaman böyle olmazdı abimi özlemiştim hiç kimsen yoktu sadece bu cehennemde tek başımaydım ellerini belimden çekip yataktan kalktı derin bir nefes alarak yatmaya devam ettim

"Git giyin kahvaltıyı dışarıda yapıcaz" odanın kapısı kapandı bende ayağa kalkıp kıyafet aradım diz boyuma gelecek kadar hafif dekolteli bir elbiseyi elime aldım dolap elbiseyle doluydu pek seçeneğim yoktu üstümü giyinip aşağıya indim masanın kenarlarına tutunan affan gözüme çarptı yanına ilerledim ve derin nefesler aldığını gördüm ve ardından "İyi misin " dedim koluna dokunmak isterken bileğimi sert bir şekilde kavradı gözleri gözlerimi buldu

"A-affan canım acıyor bırak "

Dinlemedi ve kolumu kırarcasına sıkıyordu

"AFFAN DİYORUM BIRAK ACIYOR!"

Bileğimi bir anda bıraktı sanki kendine yeni gelmiş gibi gözlerindeki pişmanlığı gördüm tutunduğu yerden elleri kayan Affanı tutum aklıma babamın yaşadığı o krizler geldi yoksa Affan uyuşturucu mu kullanıyordu bunu istemiyordum hemde hiç istemiyordum

Affan yavaşça doğrularak ayağı kaltı eli arkada duran çekmeceye uzattı bir yandan destek alırken bir yandan birşeyler arıyordu bende yanında durup tekrar düşmesin diye kolunu tutuyordum elindeki paketi görünce gözlerim alev aldı yoksa gerçekten uyuşturucu mu kullanıyordu

Geçmiş

Eve geldiğimdeki sesizlik gerçekten çok ürkütücüydü annemin ben eve geldiğimdeki çığlıkları duyuluyordu beni annem bu kadar korkutmazdı ama babam hayramı çalan kişiydi bana vurduğundaki o sızlamaları asla unutamzdım vücuduma bıraktığı izler sayesinde varlığını hep hisetirdi eve bazen gelip bazen gelmiyordu gelse bile benim uyuduğum zamana denk gelirdi onu görmemem benim için en iyi anlar olabilirdi nedensizce ayaklarım titriyordu içerden gelen sesler daha da ürkmeme neden oldu annemin odasının aralık olduğunu gördüm sesizce odaya doğru adımladım aralık olan odadan içeri girdim olduğum yerde öylece kaldım annem kanayan alnını odanın darmadağınık olduğunu gördüm gözlerimi annemden çekip ilerde çekmeceleri karıştıran babamı gördüm yutkundum gözlerimi kapattım bu anın hayel olmasını diledim ama gözlerimi tekrar açınca kabusuma geri döndüm

Gözleri beni bulan babamın öfkesi her yerden anlaşılırdı titreyen çenemi durdurup geri geri koştum evden çıkarak hızla koşmaya başladım o küçük bacalarım beni mahaleden bile çıkartmaya yetmedi saçımın kökünden tutan adam beni sürükleyerek bir kenara firtlatı