KİTABIMDAN "İZİNSİZ BİR CÜMLE VEYA İZİNSİZ BİR SAHNE" ÇALINIRSA VEYAHUT BAŞKA BİR YERDE GÖRÜRSEM DİREK ADLİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR!
Alev:Cidden değil misin?
0524**: Yok şakacıktan.
Alev:Eee neden öyle sinirlendin ki o zaman Nur?
Alev:Bak cidden ca...
Barannn:Kızım atma bana böyle şeyler.Atacaksan haber ver!
Alev:Neden vereyim?İstediğim vakit atarım.
Barannn:Ya yanımda askerler olsaydı?
Alev:Ama yoklar.
Barannn:Olsaydı?
Alev:Yoklar.
Barannn:Neyse inatlaşamayacağım seninle.
Alev:İnatlaşssana benimle😋
Barannn:O emoji ne lan!
Alev:Lan mı ayıp ediyorsun Binbaşı'm.
Barannn:Delirtme adamı o zaman!
Alev:Binbaşı'm.
Barannn:Söyle.
Alev:Deli mi oluyorsun bana?
Barannn:Ne alaka,Alev?
Alev:
Delirtme adamı o zaman! 🔁 Bu nedir?
Barannn:Sinir manasında dedim.
Alev:Hı hı hı.
Barannn:Neyse Alev.İyi geceler.Görüşürüz.
Alev:Görüşürüz Binbaşı'm😋🎀.
Barannn: Hasbinallah.
Alev:Mmmuuuuaahhhh🎀
Barannn:Delisin valla.
Alev:Senin delinnnimm amaa.
Barannn:Kıro kıro laflar yakışmıyor sana.
Alev:Ne yakışır bana Binbaşı'm?
Barannn:Uyu küçük velet!
Alev:Ayy neyse ne 🎀mmmuuuaahh🎀 Binbaşı'm iyi geceler😋
Görüldü
Telefonumu komodinin üzerine koyup odamdan çıktım.Bahçeli küçük,şirin bir evde oturuyordum.Bu bahçeye genellikle resim çizmek amaçlı kullanıyorum.Üniversite de zorlandığım ve çizenediğim tüm resimleri bu bahçede çizebiliyordum.
Annem ve babamdan uzaktaydım.En iyisi ise buydu.Yalnızlık benim kaderimdi.Ama şikayetçi değildim.Bu yalnızlığımı paylaştığım dostlarım bana yetiyolardı.
Bahçeye çıkıp derin bir nefesi içime çektim.Yazdaydık,bu yüzden havalar sıcak oluyordu.Garip bir şekilde öğle ve öğleden sonra ateş gibi yanıo,kavruluyorken akşamları o kadar serin ve güzel,yumuşak esiyordu.
Salıncağıma oturup kucağıma kedimi aldım.Hayat'tı adı.Ona bu adı vermemi garip bulabilirsiniz ama bir o kadar anlamlı olduğunu da düşünebilirsiniz.
Üniversiteye girmeden yani lise ve ortaokul zamanında çok yaralar aldım.Yaşamıyordum.Kanıyordum.Ama üniversiteye başlayıp ailemden uzağa taşındığımda kendime yalnızlığımı giderebilmek amaçlı bir kedi almıştım.O zamandan bu zamana ben yaşıyordum.Yaşadığımı hissediyordum.Kanamıyor,sarılıyordum.
Üniversite 3. sınıf öğrencisiyim.20 yaşındayım.İlgimi çeken resim ve sanata lse yıllarımda ağırlık verdiğim için üniversite de görsel sanatlar bölümünü seçmiştim.Çizmeyi seviyordum.Yada çizimlerle birşeyler anlatıyordum...
Çizimlerim hocalar tarafından çokça övgü alıp,herkese sunulmuştu.Kucağımdaki kediyi biraz daha sevip içeriye geçtim.Uyumuyordum.Daha doğrusu uyuyamıyordum. Travmalar yüzünden uyku sıkıntısı çekiyordum.
Bu yüzden tekrar masama oturup resim çizmeye başladım.Gece olduğu için fazla önemsemeden çizecektim.Kolay kolay hepsinin yarım saatimi veya en fazla bir saatimi alacak resimleri çizdim.
Böyle resimler çizmek çok iyi geliyordu.Tabi geceleri böyle çizmek...İçimi dönüyormuşum gibiydi.Veyahut yıllardır gördüğüm baskı,sevgisizlik,ilgisizlik,çığlık...Sanki hepsinden bunalmışım ve konuşamadığım için kağıda atıyordum kendimi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlk olarak böyle bir resim çizdim.Bir buçuk saatimi falan almıştı.Daha fazla çizmek istesem de belimin ağrısından yatağıma uzandım.Komodinin üzerindeki telefonumdan saate baktım.Gece 3.12 idi.
Acaba uyuyor mudur diye düşünürken ona yazıyorken buldum kendimi.
