Ep-2|Sıkıcı Gün

79 6 2
                                    


Doktor olucak adam hep birlikte bağırmamıza karşı şaşırıp bize baktı sanki çok normalmiş gibi birde normal karşılamamızı bekliyomuş gibi pislik herif

Dr. Hüseyin:
Noldu Kızlar

Dolunay:
Allah için kafanız mı güzel sizin

Gece:
Farkındaysanız biz başarılı bir doktoruz doktor mu kalmadı askerliğe göndericek

Nehir:
Cidden ya hadi vatan için doktorluk yapıcaz falan filan neysede-

Dr. Hüseyin:
Susun! Bunu seçen benmişim gibi tatava yapmayın vatan için çalışıyosunuz işte bundan güzeli mi var yarın kağıtlar gelicek ve gidiceksiniz okadar çıkın şimdi

Hepimiz bir sinir ile odadan çıktık

Nur:
Döverim ben bunu

Dolunay:
Otur 2 dk yerinde mk

Gece:
Şaka gibi tatava yapmayın diyo birde

Nehir:
Koyucan kafayı bak bakim bidaha konuşabiliyo mu

Sena:
Susun da bir ton hasta var onlara bakın

Oflayıp ellerimi tekrar cebime koyup  yürümeye başladım diğerleride arkamdan yürümeye başladılar sinirden kaşlarımı çatmış olduğumu fark edip düzeltip koridorda tekrar yürüdükten sonra asansörün önüne gelince bir elimi cebimden çıkarıp tuşa bastım gelincede bindim kızlarla arkamdan binince 1. Kata bastım kapılar kapanınca elimi tekrar cebime koydum bir süre sonra gelince kapılar açıldığında indim ve danışmanlığa yürüdüm
Danışman hazalın yanına geldim oda beni görünce ayağa kalktı

Hazal:
Gece ab-

Gece:
Gece yeterli demiştim

Hazal:
Ee gece abla bugün fazla yoğunsun

Masasında bir sürü kağıdın arasından benim kağıdımı uzattı kağıdı elime alıp isimlere göz attım sonra üniformamın yaka kısmında duran küçük cebimden tükenmez kalelimi alıp açtım danışman masasına koyup imazaladım ve hazala uzattım

Gece:
Tamamdır hazal saol

Kalemi kapatım cebime geri koyup toplantı odasına gittim çoktan kızlar kendi odalarına gitmişlerdi çantamı alıp kapıyı açtım ve kendi odama doğru yürüdüm normalde kağıtlar odaya gelirdi ama hazalı yormamak adına ben kendim gitmiştim

Odama vardığımda bez çantamı karıştırıp anahtarı çıkartım ve kilitli olan kapıyı açıp içeri geçtim çantamı asıp anahtarı masama koydum sandalyemi hafif çekip oturdum ve  laptopu açtım ve bakmaya başladım yaklaşık yarım saat sonra kapım çalmıştı..

....

Telefonuma baktığımda saat 00.19du 
Bütün hastalarım bitmişti boynumu çıtlatıp laptopu kapattım telefonumu ve anahtarı alıp kalktım asılı olan çantamıda alıp kapıyı açıp çıktım kapıyı kapatıp kitliyip toplantı odasına yürüdüm kapıyı açtıktan sonra büyük masada sabah ki hallerinden eser kalmamış kızlara bakıp tekrar nehirin yanına oturdum nur gelip dosyaları atıp dolunayın yanına oturunca boş bakışlarımı ona çevirdim

Nur:
Ya ancak pavyon karıları bana gelirdi

Dolunay:
Noldu lan

Nur:
Nolcak amk bitane sarışın kaşemelo geldi abuk subuk konuştu

Nurun o sinirli halini görünce kıkırdayıp onları dinlemeye devam ettim

Nehir:
Lan sorma banada bitane teyze geldi karı kapıdan girene kadar ölcekti ha

Dolunay:
Bitek normal hasta alan benmiyim lan

Gece:
Bende varım normal hastalar vardı bugün

~İlaç Ol Yaralarıma~|HugolaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin