~İlaç Ol Yaralarıma~|Hugola

Ep-11|Sızı

(Ben geldimmmmm evet kısa bir süre ama umrumda değil aşkolar yazar benim yazıcam zırlayın)

Hürkanı görünce elim ayağım boşlamıştı kendimi sıkmasam bayılıcaktım hemen koşu çadırın kapısını açtım çocuklar hürkanı sedyeye yatırınca gözlerinin kapalı olduğunu fark ettim hemen nabzını kontrol ettim yaşıyordu ama nabzını bazen hissedemiyordum hemen makas alıp boyun kısmından karnına kadar kestim bir kurşun boşluğuna diğeri sol göğüsündeydi elime makas ile kap aldım yavaşça sol göğüsündeki kurşunu çıkartmaya çalıştım ama ellerim titriyordu bir süre sonra çıkartıktan sonra nabzını tekrar kontrol ettiğim aynıydı nabzı düşüp geliyordu korkuyla dolmuştu tüm bedenim

Gece:
Ambulansı arayın!

Emre:
Ne..

Gece:
Nabzı düşüyo ambulansı aramalıyız bu ameliyatlık bişi

Ben ise diğer doktorların sadece işini kolaylaştıracaktım çünkü burda yeteri kadar malzeme yoktu
Diğer kurşuna yöneldim orayı yavaşça çıkardım kan durmuyordu sürekli akıyordu hemen bir bez alıp yaralarının üzerine koyup bastırdım bir süre sonra içeri bir kaç kiş geldi hürkanı alıp sedyeye koydu bir hemşire bize döndü

Hemşire:
Birisi hastanın yanında gelmesi gerek

Gece:
Ben gelirim bende doktorum

Hemşire ile ambulansın içine girdik arabanın içinde canı ile cebeleşen hürkana bakıyodum hemşire ise hürkana serum ile nabız takip cihazını takıyordu (aşkolsr bu arada askeriyeye ambulans geliyomu gram fikrim yok)

Hemşire taktıktan sonra cihaza baktı nabızı çok düşüktü ölme riski vardı..

Hemşire hemen şok cihazını hazırlıyıp hürkanın göğüsüne bastırdı kalbim okadar acıyodu ki onun yerine ben olmayı diledim

Ve bir kere daha yapmıştı nabzı sonunda yerine gelebilmişti gözlerimi kapatıp şükür ettim

Bir süre sonra hastaneye vardık kapılar açılınca hürkan serum ile çıkartılar peşinden bende gittim koşuşturuyoduk bir süre sonra
AMELİYATHANE
yazan kapıya geldiğimizde hemşire beni durdurdu

Hemşire:
Üzgünüm hanım efendi ama giremezsiniz

Gece:
Ama bende doktoru-

Hemşire:
Maalesef prosedür gereği böyle..

Hemşirede içeri girmişti bense sadece kapıya bakakalmıştım dayanıcak gücüm olmadığı için zarzor sandalyeye attım kendimi hürkan kendi canıyla savaşıyodu hemde vatanı için kim bilir canı nasıl acıyodu ellerime kayınca gözlerim o an fark ettim ellerimde kan vardı hürkanın kanı..sonra ise pijamama baktım çoğu yerinde kan vardı

Saat:06.24

Gözüme gram uyku girmemişti hürkan yaklaşık 2 saattir içerde mücadele veriyodu artık dayanamıyıcaktım kimse çıkıp birşeyde demiyordu artık ölücektim meraktan

Aradan yarım saat geçmişti birden ameliyathanenin kapısı açılmıştı doktor çıkmıştı hemen ayağa kalkıp doktorun yanına gittim

Gece:
Hürkan gügenin durumu nasıl

Doktor:
...