Ep-8|Soğukluk

54 4 12
                                    

Öğlen

Herzaman ki gibi kızlarla çadırın içindeydik cebimden telefonumu çıkartıp bakmaya başladım dün olanlardan sonra kafam karışmıştı hürkanın yaptığı şey çok garipti ama hoşumada gitmişti büyük bir ikilimde kalmış gibiydim en sonunda daralıp oturduğum sedyeden inip telefonumu cebime koydum çadırdan çıktım çadırın önünde duran sandalyeye oturdum en azından dışarıda oturmak iyi olurdu etrafımını biraz izledikten sonra karşıdan gelen hürkanı gördüm nedense heycanlanmıştım yanıma geldiğinde gülümsedim

Hürkan:
Ee tedavi için gelmemi söylemiştin

Ayağa kalktım ve çadırın içine girdim oda peşimden gelip oturdu kızlar bana baktılar ama çok takmadım bugün izinde olduğu için kısa kolu t-shirt giymişti sadece gazlı bezi değiştirmem yetiyordu yavaşça bezi kaldırdım ve çöpe attım üstüne biraz krem sürüp gazlı bezle tekrar kolunu sardım hemen ayağa kalkıp yüzüme bakmadan çadırdan çıktı ve gitti..

Bir kaç dk çadırın kapısına baktım kızlar bana bakıyodu sesleniyodular

Nehir:
Gecee!!

Gece:
Ha

Nehir:
Noldu lan çocuk gidince bir dondun

Gece:
Yok ya bişi şey ben uyuyucam başım ağrıyor zaten

Nur:
Sen? Bu saatte yatıcaksın hani sen

Gece:
Olamaz mı

Göz devirip çadırdan çıktım buneydi amk şimdi akşam yaklaşıp fıstık demeler sabah yüzüme bakmamalar 

Kendi kaldığımız bölüğe girip kendi yatağıma gidip uzandım yorganı kafama kadar çekip düşünmeye başladım bir baktım bir süre sonra uyuya kalmışım

Akşam

Uyandım kafamdaki yorganı kaldırıp yataktan doğruldum kızların hepsi uyuyodu büyük ihtimalle kızların getirdiği komidinin üzerindeki telefonumu alıp saate baktım 23:54'dü yavaşça yataktan kalkıp dün ki gibi bölüğün kapısını yavaşça açıp çıktım kollarımı açıp gerildim temiz havayı çekip gök yüzüne baktım kafamı etrafa çevirdim yine aynı şekilde oturan ama bu sefer bişiler düşünen hürkan vardı yanına gidip yavaşça oturdum beni fark edince hafifçe irkilip suratıma baktı sonra ise bişi demeden düşüncelerine geri döndü öğlen yaptığı gibi

Gece:
Selam

Tek kelime söylemeden derin nefes verdi hafifçe oflayarak yerinden kalktı ellerini cebine koydu ve yürüyerek kendi bölüğüne yürüdü ciddimi bu insan bir selam ve- üf aman gece sen ne düşünüyosan sanki çocuk senin üstüne atlıyıcak
Oflayarak ayağa kalkıp kendi bölüğümüze girdim yatağa uzanıp tavana baktım herzamanki gibi düşüncelerim ile uykuya daldım

~İlaç Ol Yaralarıma~|HugolaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin