Ep-1|Atanma

146 9 9
                                    

Sabah alarmın çalmasıyla uyandım alarmı kapatıp saatte baktım 5.30 artık alışmıştım bu saatlerde kalkmaya yatağımdan kalkıp örtüyü düzeltip banyoya gittim sıcak ve soğuk suyu ayarlıyıp duşa girdim yaklaşık yarım saat sonra çıktım ve bornozumu giyip çıktım dolabımın içinden askıda duran hasteneye özel üniformamı alıp giyindim ve Dr.Gece Akar yazılı kartı alıp yaka kısmıma astım banyoya gidip hafif saçlarımı kurutup sıkı bir topuz yaptım odama gidip saatte baktım 5.54'tü komidinin üzerinde duran bez çantayı alıp için göz gezdirdikten sonra şarjım ile telefonumu içine attım mutfağa gidip dolabı açtım ve akşamdan hazırladığım saklama kabındaki yemeğimi alıp çantama attım koridora yürüyüp en rahat edebiliceğim ayakkabılarımı giyip kapıyı açıp çıktım anahtarımla 1-2 kez kilitledikten sonra anahtarıda çantama attım ve merdivenlerden indim binanın kapısından çıkıp siyah Dobloya yürüyüp bindim çantamı yan koltuğa koyup kontağı çalıştırdım ve arabayı hastaneye sürmeye başladım temiz hava almak için camı açtım derin nefes alıp verirken bir yandan arabayı sürüyordum.

Bir süre sonra gelmiştim hastanenin önüne otoparka doğru inip arabamı park ettikten sonra çantamı alıp araba anahtarınıda kontaktan çıkarıp indim kapıyı kapatıp anahtarla arabayı kilitledikten sonra onuda çantama attıp yürüyüp otopark asansörüne bindim ve 1. Katta basıp beklemeye başladım 1. Kata gelince kapılar açılınca asansörden inip doktorlara özel olan toplanma odasına yürüyüp kapıyı açıp girdim arkamdan kapı kapanmıştı yanı boş olan nehirin yanına oturup çantamı çıkarıp masaya koydum

Nehir:
Naber

Gece:
İdare eder sen

Nehir:
Aynı

Nur:
Ya dolunay 2 dakika uyuma ayı

Diyip kafasına vurmuştu hızla kafasını kaldıran zar zor gözlerini açıp nura baktı

Dolunay:
Az insaf amk 4 te kalktım

Gece:
3'e kadar uyumayıp 1 saat uyuyup sonra kalkıp telefonla oynarsan böyle olur

Dolunay:
Napim kızım milletle ilgilenmekten bana zaman mı kalıyo

İçeri enerjik şekilde giren sena ya çevirdim kafamı

Sena:
Helloo

Nur:
Ne enerji bu

Sena:
Benim özüm böyle beybi

Nehir:
Kdkslajsl

Sena:
Ha şey kızlar galiba bize yine atanma çıktı

Dolunay:
NEĞ

Gece:
Yine mi amk

Nehir:
Hayığr

Nur:
Nerden biliyon kız

Sena:
Baş hekim çağırdı-
(sanırım en baş olanlara baş hekim diyiliyo)

İçeri giren saçı hafif düzensiz olan demet girdi

Demet:
Ne baş hekimi

Sena:
Ya baş hekim atanma için çağırır başka ne için çağırcak

Nehir:
Düzgün biryer olsa bari

Nur:
Bak bak hoppa

Gece:
Boş boş konuşmayıp gitsek hani

Dolunay:
Öff!

Nur:
Oflama güzelim yürü

Hepimiz kalkıp asansörün oraya geldik asansörü çağırdık gelince bindik düğmelere yakın olduğum için 4. Kata yani en sonuncu kata bastım bir süre sonra kapı açılınca indik ellerimi cebime koyup yürümeye başladım uzun koridoru yürüdükten sonra Dr prof. Hüseyin Gezgin yazan kapıya gelip durunca sena kapıyı tıklattı yine o yılışık adamın yüzünü görücektik içerden gel diye komut gelince sena kapıyı açtı o girince bizde girdik ağzını şapırdatarak poğaçasını yediğini görünce yüzümü buruşturdum

Dr.Hüseyin:
Evet kızlar sizi buraya çağırmamın sebebi atanma

Nur:
Biliyoruz da nereye

Dr.Hüseyin:
Askerliğe

Gece-Nehir-Nur-Dolunay-Demet-Sena hep bir ağızdan şöyle dedik :
NE

Evettt bu bölüm böyle bittiii

476 kelime..

~İlaç Ol Yaralarıma~|HugolaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin