Ep-6|Tedavi

62 4 10
                                    

1-2 hafta sonra

Aradan hafta geçmişti burası gerçekten sıkıcıydı allahtan kızlar vardı yoksa burası tam tımarhanelikti bir kaç gündür çatışma olacağı söyleniyodu götümüzü kurtarsak yeterdi aslında

Setyenin üzerinde oturmuş bir yerden kopardığım otla oynuyordum kızlar ise her zamanki gibi saçma salak konuşuyor du aniden bir silah patlama sesi duyunca çadırın kapısına baktım ananıskm çatışma dedikleri bu muydu setyeden kalktım

Nur:
Sikilcez

Dolunay:
Kes bi amk korkuyoğm zaten

Nehir:
Ya az sakin demişlerdi zaten bukadar askeri süs diye koymadılar ya amk

Ben konuşmayıp sadece onları dinliyordum çatışma sesleri ikiye katlanınca çadırın kapısından biraz geriye gittik nolur nolmaz diye yarım saat olucaktı artık kulaklarım çınlamaya başladı 5-10 dakika sonra sesler sustu

Nehir:
Demişti-

İçeri bir anda bir kaç asker girdi bunlardan birisi birkaç hafta önce tanıdığım hürkan diğerleride arkadaşlarıydı bir kişi hürkanı diğer bir kişide ömerdi hürkanı tutan umut yavaşça daha demin oturduğum setyeye oturturdu hızla  elime bir eldiven geçirip makas aldım hürkanın yanına gidip umuta döndüm

Gece:
Ne oldu

Umut:
Kolundan kurşun yedi

Sağ koluna baktım kan lekesi vardı kan damlıyordu elimdeki makasla dikkatlice kol kısmını kestim kumaş parçasını alıp çöpe attım (abi bu arada kurşun çıkartmak için olan makasın adını bilmiyorum cahiliyime verin)
Elime uyuşturucu spreyi alıp yarasına sıktım hafifçe acıyla inledi spreyi bir kenera koyup makası aldım ve kasının üserinde olan kurşuna baktı yavaşça kurşunu çıkartmaya başladım canı acıyordu bu yüzden de yüzünü buruşturuyodu arada birde acıyla inliyordu kurşunu çıkartığımda gözlerini kapatıp sıktı ve derin bir nefes verdi kurşunu alıp kabın içine attım tentürdiyotu alıp bir pamuğa bastırdım tentürdiyot pamuğa geçince hürkanın koluna sürdüm yavaşça üzerine yarayı yapıştıran batlardan alıp yapıştırdım ve üzerine pamuk ile gazlı bezi alıp sardım

Gece:
En az 1 hafta kolunu haraket etme ve antrenman veya nöbet tutmaman da gerek ha birde yarın yanıma gel tekrar bakmam gerekecek

Gözlerimin için büyüleyici bir şekilde bakıp hafifçe gülümsedi ve başını salladı

Hürkan:
Sen ne dersen o

Ayağa yavaşça kalkıp umutun yanına gitti arkamı döndüm nur ömerin kolunu sarıyordu onlara kısa  bir bakış atıp setyeye döndüm sonra ise eşyalara yavaşça eşyaları toplamaya başladım

Umut:
Saolun

Dolunay:
Bir sorun olduğunda gelmeniz yeterli

Çocuklar çıktığında nur dolunaya döndü

Nur:
Sanarsın bu yaptı amk herşeyi

Dolunay:
Yok canım saol ojelerim bozulur

Nehir:
Ha?

Gece:
Manyakmısın cidden oje mi getirdin askeriyeye

Dolunay:
Güzellik doktorluktan daha önemli beybi

Hafifçe fısıldadım

Gece:
Mal

~İlaç Ol Yaralarıma~|HugolaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin