İkinci Gün

303 24 104
                                    

Atsushi Dazai'yi kahvaltıya çağırmak için ikinci kata çıkacaktı. Asansörü beklerken Dazai'nin dün söyledikleri dönüyordu aklında. Akutagawa'nın kendisinden hoşlandığını düşünüyordu geceden beri. Ama böyle düşünmeye de korkuyordu çünkü eğer Akutagawa onu sevmiyorsa bunu öğrendiğinde üzüleceğini düşünüyordu. Düşüncelerinden sıyrıldı ve asansöre bindi.

İkinci kata çıktığında numaraları tek tek içinden saydı ve 17 numaraya geldiğinde durdu. Kapıyı çalacakken yanındaki tanıdık yumuşak sesle irkildi.

"Jinko, sen burada ne yapıyorsun?"

"Şey... Ben... Seni görmeye gelmiştim."

Bir anda söylediği sözlerden sonra Akutagawa ona şaşkın şaşkın bakakaldı. Gerçekten kendisini mi görmeye gelmişti acaba? Bunu düşünürken ikisinin de yanakları pembeleşti.

"A hayır hayır seni görmeye gelmedim. Yani... Tabiki seni görmek istemediğimden değil... Yani seni görmek istiyorum... Hayır istemiyorum yani şey...    Dazai-san'ı kahvaltıya çağırmak için gelmiştim."

"Aa öyle mi? Tamam o zaman."

Hayal kırıklığına uğradığı yüzünden belli oluyordu. Rengi soldu, yanaklarının pembeliği gitti birden. Belli etmemeye çalışsa da her şey apaçık belliydi.

"Ama burası Chuuya-san'ın odası değil mi? Ben de onu almaya gelmiştim."

"Mümkün değil. Dazai-san bana odasının 17 numarada olduğunu söylemişti."

"O zaman ikisi de aynı odada mı kalıyor?"

Birkaç saniyelik bir sessizlik hüküm sürdü etrafta. Taa ki Dazai kapıyı açana kadar.

"Günaydın gençler. Birine mi bakmıştınız?"

"Kim o Dazai?"

İçeriden gelen Chuuya'nın sesiydi. Üzerini değiştiriyordu. İki genç ağızları açık bir şekilde Dazai'ye bakıyordu.

"Beraber mi geldiniz buraya? "

"Ha-hayır Dazai-san ben geldiğimde Akutagawa buradaydı ve... "

"O zaman o senden önce gelip seni beklemiş. Değil mi Aku?"

Bir şey diyemedi siyahlar içindeki genç. Yanakları kızardı sadece. Zaten demesine de gerek yoktu. Dazai mesajı çoktan almıştı.

"Siz önden gidin hadi. Biz sonra size yetişiriz."

İkisi de itiraz etmeye başladı sonra Dazai Atsushi'nin kulağına eğilip fısıldadı.

"Hem böylece aslında ne hissettiğini sorarsın. Şimdi sus ve onunla git ve sakın bu şansı heba etme."

"Tamam Dazai-san. "

"Güzel."

Dazai Atsushi'nin yanından ayrıldı.

"Kahvaltıda görüşürüz gençler."

Kapıyı kapatmadan önce ikisine de gülümsedi ve Atsushi'ye göz kırptı.
Kapıyı kapattı ve kızıl fırtınasının yanına döndü. Dün geceden beri kendisine artık daha seksi görünüyordu Chuuya. Üzerini değiştirmiş olan kızıl afet yatakta yatmış, telefonuyla oynuyordu.

Dazai hemen yanına sokuldu. Yanağına tatlı bir öpücük kondurdu ve başını kendisine doğru çevirdi. Yumuşak dudaklara baktı onları istercesine.

" Ne oldu? Yoksa canın mı çekti? "

"Evet canım çekti. Bir ısırık alabilir miyim?"

"Tabiki."

17 Numara (Soukoku) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin