Bir süre böyle kaldıktan sonra dudaklarını bir birlerinden ayırdılar. Alınlarını birleştirip derinden nefes çekdiler. Mun ne hiss ettiğini hâlâ anlamamıştı...Acı mı Aşk mı?...Ha-na'nın onun sonuna kadar yanında olacağına eminmiydi?..Ona güveniyormuydu?...Ya yine 15 yıl önce olduğu gibi onu terk edip giderse?...Napardı o zaman?..Kendine gele bilirmiydi peki?..Bunları düşünmenin zamanı değildi, kendine gelmeli ve olaylara hakim olmalıydı..
Ha-na Mun'un yüzünü ovcuna alarak gözlerine baktı ve dedi:
-Daha iyi misin? Eve gidelimmi?
-Ben o eve nasıl yalnız giderim ha Ha-na?
-Doğru...Bu gece bende kal.
-Bir şey demezlermi?
-Ne diye bilirlerki?..Benim odamda kalırsın.
-Peki sen?..
-Ben bulurum bir şeyler sen beni düşünme.
Ha-na Mun'un elinden tutup restorana doğru yürümeye başladı.
___________________________________________
Restorana vardılar ve kapıyı açıp içeri girdiler. Mo-tak onları görüp dedi:
-Vay hoşgeldiniz ne o yüzünüz mahkeme duvarı gibi bişey mi oldu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ha-na derin nefes çekerek:
-Yok bir şey. Mun bu gün burda kalıcak.
Mo-tak şaşkınlıkla:
-Tamam kalsın.
Ha-na Mun'a odanın yerini gösterdi. Mun odaya girince Mo-tak Ha-na'nın kolunnan tutub çekdi:
-Neden burda kalıyormuş?
-Sabah konuşuruz bu gün çok yorulduk sıkma daha çok.
-Acaba bayan Cha'ya ne bahane uydurucaksın?
-Sevgilimi eve getirdim diyicem.
Ha-na bunu söyleyip oda'ya doğru gitti. Mo-tak şaşırmışcasına arkasından bağırdı:
-Hey ne demek sevgilim Ha-na!
Mun yatakta oturmuş Ha-na'nın gelmesini bekliyordu. Ha-na'nı görünce ayağa kalktı ve dedi:
-Rahatsız mı oldular?
-Hayır canım ondan değil neden halimizin böyle olduğunu sordu.
-Ne dedin peki?
-Uydurdum ya bişeyler merak etme.
-Her şey için teşekkürler.
-Bir şey değil. Sen yorgunsundur uyu hadi. Bu gece zordu..
