IF WE'RE ONLY SCHOOLMATES

JACINTO CHAPTER

POV JACKSON

It was my second day here in my mom's Mini Mart store.

Honestly, I enjoy arranging and checking the items. Sobrang bored ko na kasi sa bahay tuwing Sabado at Linggo. That's why i genuinely requested to mom na gawin niya akong employee kahit sabado at linggo sa store niya.

Yet, she didn't let me handle the cash.

"Can I do that?" I asked Marie, one of the cashiers here. Nilapitan ko na siya kasi wala naman ng gagawin sa stock room.

Nag hesitate pa siya kung papagamitin ako pero sa huli ay umalis din siya sa kinatatayuan niya at ako ang pumalit.

Luckily wala si Max ngayon, ang manager, dahil hindi talaga niya ako papahawakin ng kaha.

Tinuruan ako ni Marie kung paano ang gagawin at madali ko lang namang na pick-up ang mga tinuro niya.

"Pikturan kita Jackson, smile ka naman."
Nakita ko siyang may hawak na phone but i refuse to look.

Hindi ako mahilig sa photo kaya naman hinayaan ko na lang siya.

Ako na ang nag assist ng mga customer sa cashier simula 10:30 hanggang 12 midnight. Kapag walang costumer ay nag phone lang ako ang nag scroll sa facebook.

10 AM hanggang 6 AM ang hiningi kong time na ibigay sa akin ni Mommy kasi hindi mainit at konti na lang ang customer.

Napatingin ako sa babaeng biglang pumasok sa store. Pinagbuksan siya ng security guard at pumunta siya sa noodles section.

Apparently, kanina ko pa talaga siya nakikita sa labas. Nakatambay siya sa isang gilid at mukhang doon natutulog. Kahapon din ay nandoon siya tumambay hanggang mag-umaga.

I don't know what's happened to her but she doesn't look homeless to me, she's young at mukhang kaedad ko lang.

Perhaps, she have problems at hindi niya magawang umuwi sa kanila kapag gabi dahil kapag umaga naman ay umaalis siya dyan. Or maybe, baka wala siyang matirahan at nagwowork siya tuwing umaga.

Who knows.

Nabaling lang ang paningin ko sa isang customer na nasa harap ko kaya naman pinuch ko na ang binili niya saka inabot ang risibo at sukli.

Napatingin ako sa white Selecta milk na nasa harap ng counter.

It said on the label that it was free. Meaning, I can give free milk to the customers.

Ilang saglit pa ay natanaw ko na nalumapit na ang babaeng tambay sa labas at inilapag niya na sa harap ko ang isang chupa chups na candy.

I thought she's going to buy a cup of noodles.

Tinitigan ko siya sandali at nakatingin din siya sa akin ng seryoso.

She's morena, probably a 4 '11 height, and has chubby cheeks yet not too fat. Sakto lang sa katawan niya and she's young.

Hot pink ang suot niyang Jacket na mukhang luma na at naka itim na pajamas din siya. Nakasukbit sa likod niya ang itim na bag. Looks like an old lady in the far far away land.

Mukhang wala siyang taste sa pagsuot ng maayos or maybe wala lang talaga siyang masuot.

Pinunch ko na ang binili niyang lollipop.

"14 pesos."

Inabot niya sa akin ang 20 pesos niya at saka ko yun sinuklian ng sais.

"Wait ma'am." hindi ko maiwasang hindi siya habulin dahil aalis na sana siya pag kaabot ko ng sukli.

Lumingon siya sa akin at nagtataka ang maiitim niyang mata.

"It's free for customers. You can have one." napataas pa ata ang kilay niya dahil sa ginawa kong pag-inglis.

I can't help using second language kaya tanggapin na lang sana niya ang gatas na inaalok ko.

Saglit pa ay nakita ko na ang pag-arko ng ngiti sa mukha niya at kinuha niya ang inabot kong gatas.

And after that she genuinely smiled at me.

"Thank you po." mahinang sabi niya at saka na lumabas ng store at bumalik sa tinatambayan niya.

And while I'm looking at her, I can tell that I smile after helping the lady.

This is the first time I feel like I'm on cloud nine, maybe mom and dad are right. Helping people without any exchange is a next level experience of being a human.

Nang magpasukan na ay hindi na ako nakapunta sa store, mabilis lang din lumipas at nagsabado at linggo na rin pero hindi ko na nakita ang babae na tumatambay sa labas.

I don't know, nawalan na rin ako ng gana na mag cashier at sa stockroom na ako tumambay dahil nga dumating na si Max.

The days past and nauna na si mommy sa akin pumasok. Kaya naman ako na lang ang nagdala ng sasakyan sa school, however i didn't expect na mahuhuli ako ng pasok kaya pagparada ko ng sasakyan sa parking lot ng school ay naabutan ko ang nagkakagulong estudyante sa gate.

Mga naglalabasan at nagpapasukan, nakisiksik na ako dahil si ma'am Gamboa ang first subject namin at pinagsasarahan niya ng pinto ang sino mang malilate sa kanya.

Even the guards can't control the crowd. Pinilit ko na lang din na pumuwesto sa gilid at napalingon ako sa babaeng familiar sa akin.

"Excuse me! Excuse me!"

Nasa gitnang bahagi siya ng mga nagkakagulong grade 8 student, naawang na lang ang bibig ko ng makilala ko siya.

She's the lady in the store.

Nagkagulo sa likod niya at nagtulukan na, nagulat na lang ako ng bigla siyang napunta sa pwesto ko and to state the fact, i grabbed her head so she doesn't hit the wall.

Kahit ako nagulat sa ginawa kong pagsalo sa kanya kaya naman nagmadali akong humalo sa crowd at lumabas na sa maraming tao.

Maybe I did that because I was so surprised to see her in the same school at mukhang schoolmate ko pa siya.

I stopped overthinking after I walked into our room.

A few minutes past i grabbed the car key at pinuntahan si mommy sa office niya to be surprised na makikita ko din ang babae na lumabas din ng office.

I calm myself ng makatayo na ako sa harap niya.

"Paraan."

She stared at me and to my surprise she seemed to know me.

"Ikaw 'yun!"

Aha! Finally, she can now recognize me.

"What?" I act unaware of what she's saying.

"Ikaw 'yung cashier sa Mini Mart di ba?"

I try to think kahit alam ko naman ang sinasabi niya.

"So?"

"Anong so? Huwag mo akong ma so so dyan! Dahil sayo hindi ako nakapasok ng halos isang linggo! Dahil sayo ang dami kong kailangang gawin!"

Wait, what is she talking about? At bakit galit siya? I help her so she must say thank you.

"Why me? Hindi ko alam ang sinasabi mo."

I started to walk away pero nahawakan niya ako and she didn't let go of my arms.

"Ikaw 'yung nag abot sa akin ng expired na gatas! G*go ka! Maanga maagan ka pa ha!"

What? Expired milk?

"Hindi ko alam ang sinasabi mo, get off of me!"

Nagmaang maangan na lang ako kasi hindi ko naman alam na expired iyong pinainom ko sa kanya.

I just want to help her.

"Ano ano? Tatakas ka pa ha!?"

"Get off!"

"Ayuko ulol!"

"I said get off!"

There's a lot of people here now and I can't handle myself but to push her body and all I knew was she is now lying on the ground.

And sa isang iglap biglang lumitaw si mommy sa tapat ng office.

"Jackson! Anong ginawa mo!?" my mom's voice ecoes.

Damn lady!

nix_