Üç gündür burdaydık namjoonun uyanmasını bekliyorduk önceki günlerde bir kaç kez kalbi durmuş ve hepimizi çok korkutmuştu o günden beri hiç kimse bir kez bile ayrılmıyordu yanından jinin beni suçlayıcı bakışlarıyla bende üç günden beri diken üstündeyim böyle olmasını istememiştim.
Dün namjoona zarar verdirten eski sevgilimin yanına hesap sormaya gitmiştim ilk inkar etsede bir kaç tehditle yaptığını kabul ettirip polise teslim etmiştim aslında onu orda öldürmem lazımdı ama babası kirli işlerle uğraştığından ve daha fazla yakınlarıma zarar gelmesini istediğim için sadece bununla yetinecektim ama yinede peşimi bırakacağını biliyordum.
Namjonu öyle gördükçe gerçekten yaptıklarım için pişman olmuştum ama bu hayla onu kabul ettim anlamına gelmiyordu sadece babamgilin ve namjoonun istediği bir evlilikti bu.
Ben kantine gitmiş şu üç günden beri kaçıncı içtiğimi sayamadığım kahveyi almış ve odanın olduğu yere doğru çıkıyordum ben yaklaştıkça seslerde çoğalmış namjoonun bütün ailesi ve babam camın kenarına toplanmışlardı bir şey oldu diye endişelenirken kahveyi bir köşeye bırakmış ve yanlarına gitmiştim hızlıca ortalarına girmiş ve nolmuş diye bakarken namjoonla göz göze gelmiştik uyanmıştı gerçekten bitkin gözleriyle bana bakmış ve maskenin altından bile belli olan gülümsemesini görmüştüm hasta yatağında olsa bile gözlerinde beni görünce oluşan o parıltıyı benle beraber herkes görmüştü.
Doktor son kontrollerini yapmış ve yanımıza gelmişti bir kaç uyarıda bulunup yarın çıkabileceğini de söylemişti herkes bir biriyle sarılıp mutlu olduklarını söylerken ben hala camda namjoonun uyumasını izliyordum vicdan azabıyla bunlar benim yüzümden olmuştu çünkü biz eğer evliliği kabul etmeseydik bunlar başına gelmeyecekti beliki sevdiği biriyle evlenir dahada mutlu olurdu.
Yarım saat sonra doktor normal odaya almıştı namjoonu ve herkes yanına girmeye başlamıştı ben girip girmeme konusunda kararsız kalmıştım taehyung de beni görüp odaya beraber girmemizi sağlamıştı annesi saçını okşarken ağlıyordu çünkü kafasına dikiş attıkları için sargı beziyle sarmışlardı babasıda nasıl olduğunu soruyordu normalde namjoonla hiçbir iletişim dahi kurmayan adam endişelenip buraya en iyi doktorları getirmişti.
Ben öylece bir köşede dururken namjoon bana bakmıştı ona bu kadar kötü davranırken benim burda olmamı garipsemişti galiba bizim bakışmamızı farkeden ailesi dışarıya çıkmış ve bizi yanlız bırakmışlardı.
Onlar çıkınca bende yavaşça namjoonun yanına gelmiş ve oturmuştum " geçmiş olsun" demiştim oda cevap vermek için ağzımdaki maskeyi çıkartmıştı " sarılalım mı " diyince şaşırmıştım çünkü herşey demesi bekliyordum ama bu teklifi beni şaşırmıştı kafamla onaylayınca yavaşça sırtından destek olmuş ve sarılmıştık ilk ne yapacağımı bilmesemde elimi beline atınca ağlamaya başlamıştı " neden ağlıyorsun" " yok bişey sadece mutlu oldum" demişti bi sarılmamız onu gerçekten mutlu mu etmişti " teşekkür ederim" " neden" " bana sarıldığın için " diyince biraz daha ağlamaya başlamıştı neden bu kadar ağlıyordu ve onun ağlaması neden kalbimi bu kadar acıtıyordu.
Uzunca bir süre öyle kalmıştık ve ikimizden de ses çıkmıyordu kendimden yavaşça uzaklaştırınca uyuduğunu anlamış ve yatağına tekrar uzandırmıştım gözlerinden akan ve kuruyan gözyaşlarını elimle temizlemiş ve üstünü örterek dışarıya çıkmıştım hiç kimseye bakmadan kendimi hastanenin bahçesine atmıştım çünkü gerçekten düşünmem gereken şeyler vardı en çokta bundan sonra namjoonla ilişkimizin nasıl olacağına dair çünkü içeride bana sarılarak ağlayıp teşekkür etmesi beni gerçekten çok sevdiğinin kanıtıydı peki ben onunda beni sevdiği gibi sevebilecekmiydim.
HELLOOOOO
SEVDİRİRİZ SEN MERAK ETME JİMİN
AŞIK EDİCEM SENİ NAMJOONA
NAMJOONUM UYANDI SONUNDA
JİMİNE ÇOK AŞIK 🥰
VE JİMİN ONA NE KADAR KÖTÜ DAVRANSA BİLE BIRAKAMIYOR ONU
BOL BOL YORUMMMM
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
