POV: As A Mom, As A Wife ✅

71 - The Boy in my Dream

   Bahagya naman akong napangiti sa binulong niya. Bagamat bahagya din ako nagulat ngunit hindi naman ito sapat upang ma turn off or mandiri kaya ako sa kanya, gaya ng iniisip niya.

  "May problema ba sa bagay yan Kenji? Most of Japanese Men are not circumcised right? " nakangiting tugon ko sa kanya.

  "Y-you mean ok lang talaga sa iyo? Hindi ka nandidiri or nawi weirduhan kaya?" Halos hindi makapaniwalang tanong niya.

  Muli naman akong natawa sa kanya.

  "Bakit naman? Dahil ba sabi ng Mommy mo ay ayaw ng mga Filipina ng ganyan? Well tama naman ang Mama mo. Pero kung sa kasing gwapo mo naman ay ok lang naman siguro noh kung sino mang Pinay ang magiging GF mo." birong tugon ko pa.

  "Its a tradition here in Japan, Mommy Bijjin. Pero pwede bang ikaw mismo ang mag circumcise sa akin?"

  Nagulat ako sa sinabi niya. Pero bilang Nurse ay kaya ko din naman iyong gawin. Pero hindi ko ma imagine na kanya pa talaga.

  "Kaya ko naman siyang gawin Ken, I'm a registered nurse at sa ganyang ka basic na bagay ay pwede naman kahit hindi surgeon. Pero para ano naman? Gusto ko pa ding i respect kung anong tradisyong meron ka. At ayokong suwayin mo iyon ng dahil lamang para i pleaae ako dahil Filipina ako Ken. Pero kung gusto mo talaga, why not. Sige ba ako mismo ang gagawa nin para sa iyo."

  Napansin ko ang pasigla ng kanyang maamong mukha sa sinabi ko. Pero totoo naman lahat ng sinabi ko sa kanya. If ever nga na akong GF niya ay hindi naman ito turn off sa akin, siguro. Pero big deal nga yata sa ibang Filipinang kagaya ko dito sa Japan.

  Maya-maya pa ay gumising na din naman si Amina at masigla pang yumakap kay Kenji ng makita niya ito.

  "Bakit nandito kapa Tuya? Diba dapat sa inyo umuwi kana huh?" masiglang tanong pa niya.

  Agad din naman siyang iniupo sa lap nito.

  "Yes Baby, uuwi ma din si Kuya Kenji mo, wait ka lang niya magising kasi eh?" Nakangiting tugon pa niya kay Amina.

  Bagay na nagpagulat sa akin at napatingin pa sa kanya.

  "Ayyy!! Kala ko tatabo mo naba Mommy ko?" usisa pa nito.

  Umuling naman siya.

  "Syempre hindi no, dahil ang Baby ko lang kaya ang katabi ko diba?"

  "Oo tatabi kami ni Mommy palagi. Pero sad naman kasi siya kapag uuwi kana eh." patuloy pa ni Amina.
Napatawa nalang si Ken sa sinabi ng anak ko. Bagay na marahil ay hindi pa naman talaga niya naiintindihan ang big sabihin non, para sa napaka mura niyang edad.

  Masaya naman silang nagkulitang dalawa habang siya na din naman na ang nagpakain kay Amina.

  Kaya naman mas pinili ko nalang ayusin ang kusina habang abala silang dalawa. At syempre ay ang sarili ko dahil wala ng olan pang umuwi si Ken sa bahay nila.

  "After pala ng birthday ko ay uuwi na kayo ni Mommy sa Philippines. Oaaahh mami-miss ko si Baby Amina, kapag ganon." Pangungulit pa niya dito.

  Napapailing nalang ako at nakangiti habang patuloy lang ako sa paghuhugas ng plato.

  "E paano ito house namin? Kawawa naman kapag aalis na kami Mommy ko."

  Ginulo pa nito ang buhok ni Baby.

  "Syempre hindi no. Dahil may iba na titira dito pag alis niyo. Pero si Kuya Kenji ang kawawa kasi aalis na kayo tapos magiging sad na ako."

"Adi sama ka nalang sa amin sa Philippines, nandon naman si Kuya Daddy Hendrix ko. Kaya may friend kana agad doon." Patuloy pa ni Amina.

"Hmmm, nag school pa kasi si Kuya Kenji ko eh. Pero syempre pupuntahan ko kayo doon ng Mommy mo." Sabi pa niya.

"Yey, Iihhh we wait kita don huh Tuya huh." Muling pangungulit nito kay Ken.

Napahinga na lang ako ng malalim.

Marahil ay kung may mami miss mannako dito sa Tokyo ay si Kenji yon. Subalit I habe no choice kundi ang umuwi ng Pilipinas. Siguro ay dahil umaasa pa din naman akong maayos pa namin ni Hendrix ang lahat sa sandaling makauwi ako. At ganon din naman ang aking kaibigan na si Mikka.

>>>

Halos isang oras din silang nagkulitang dalawa at maya maya pa ay muli naman niya itong napatulog.

  "Talagang mas napapatulog mo pa siya kesa akin ha Kenji." napapiling na sabi ko pa sa kanya habang ngayon ay pinaplantsa ko na ang unifrom namin ni Amina para bukas.

  "Oo siguro ay dahil nase sense naman na niya na ako na ang magiging Daddy niya diba."

Nasamis naman ako sa sinabi niya tsaka inubo. At bahagya ding natawa dahil dito.

  "Dalawa ang Anak ko Kenji. Mas marami ang nakakahigit sa akin na single woman Japanese na kagaya mo. Kay aga mong magkakaanak kapag ako ang nakatuluyan mo diba at yung panganay ko nga halos kasing edad mo lang."

  "Lahat ng mahal mo ay mahal ko na din Mommy Bijjin. At maging si Hendrix ay kaya kong mahalin para sa iyo."

  Hindi na ako kumibo pa at patuloy lang namalantsa.

"Aalis na pala ako Mommy Bijjin. Always lock the door ok." Sabi pa niya bago kinuha ang guitar bag niya.

"Sige po Mr. Kenji. Gagawin ko ang mga bilin mo hmp." Irap na sagot ko pa sa kanya.

Tumawa naman siya dahil sa pag-irap ko sa kanya.

"Ang cute mo kaya kapag gumaganyan ka Mommy Bijjin. Sige na po Oyasumi, soshite sayōnara (Good night and goodbye)" sabi pa niya.

Ngumiti naman ako sa kanya at, "Oyasumi, kiwotsukete" (good night and take care.)

"Lagi naman Mommy Bijjin, para yon sa iyo ok."

Matamis naman akong ngumiti sa kanya. At tuluyan na nga siyang lumabas ng pinto bago muling dumungaw dito na nagpagulat sa akin.

"Oppss I forgot something Mommy Bijjin. Aishitemasu Kathleen!!" (I love you)

Natawa naman ako.

"Heh! Ewan ko sa iyo, sige na late na kaya." Pagtataboy ko pa sa kanya.

"Anata to hanarete sabishiku narimasu." (I will miss you)

Natawa ako.

"Oo na, ako din kaya. I will miss you Mr. Kenji. Goodnight."

>>

Matagal ng nakaalis si Kenji ay tila tulala pa din ako sa mga nangyayari.

Lalo pa't ngayon ay agresibo na siyang nanliligaw sa akin.

Huminga ako ng malalim at namalayan nakang hawak ko ang phone at muling nagtangkang tawagan si Hendrix.

At tama, dahil sa kabila ng lahat ay siya pa din naman ang inaasam ng puso kong makausap.

Kahit isang saglit lang.

Kahit madinig ko lang ang boses niya.

Dahil sa kabila ng pananakit niya sa akin ay siya pa din naman ang mahal ko.

Ang nag-iisang lalake sa aking panaginip.

Si Hendrix