POV: As A Mom, As A Wife ✅

98 - The True Taste of Love

KATHLEEN

Minsan kong pinili ang inakala kong tama...

At minsan din namang sundin ang payo nila. Na piliin ang tama at umiwas sa mali.

Subalit bakit nga ba bumabalik at bumabalik pa din ako sa isang pagkakamali?

Ang pagkakamaling mahalin ko ng higit pa sa buhay ko ang aking anak na si Hendrix. At ipagkaloob din naman sa kanya ng buong buo ang aking katawan.

Subalit sino nga ba ang maaaring humusga sa akin? At sino nga din ba ang maaring maka unawa sa totoong nararamdaman ko?

Samantalang napakaraming lalake sa mundo.

Ngunit bakit nga ba ang sariling anak ko pa din ang ginugusto ng isip, puso at higit sa lahat ay ng aking katawan?

Marahil ay isa lang naman talaga ang sagot sa mga tanong na ito...

Dahil simula't-simula palang ay mahal na mahal ko na siya. At ang minsan naming paghihiwalay ang magpapatumay na hindi ko naman talaga kayang mabuhay na wala siya.

Dahil sa kanya lang naman dapat talaga umiikot ang aking mundo. At sa kanya  ko din naman natatamasa ang tunay na kaligayahan.

Ang kaigayahang sa kanya ko lang nahahanap. Lalo pa at magka ugnay ang aming mga katawan na tulad  nito.

"Ughhh Mommy, so kakagigil ka... Sobrang sarap mo... I really love your body"

Habang marahan akong umiindayog sa ibabaw niya at bukang buka naman ang aking mga hita habang nakaupo sa ibabaw ng lap niya. At tinatamasa ang sarap ng napakatigas na pagkalalake niya na ngayon ay malayang naglalabas masok sa makipot pa ding lagusan ko.

At tama, sa kanya kong nalalasap ang tunay na orgasm.  At sabay na marating ang pinarurok ng langit at muli ay tanggapin ng buing puso ang mainit na bagay na muli ay ilabas niya sa kaloob looban ko.

"Ughhh ghad Hendrix... Sobrang sarap mo din... And  I love when you inside of me."

At muli ay mapaliyad ako ng sobra at damhin ang init ng mga kamay niya habang marahang humihimas naman sa aking dibdib.

Habang ngayon ay mapaawang ng husto ang aking bibig at mariing makapikit habang nakatingala at dinadama ang kakaibang sarap ng pagkakasala naming dalawa.

"Mom gusto kong bumabad sa masarap mo pagkababae. "

Pilya naman akong napangiti sa kanya bago tuluyang mapasubsob sa malapad na chest niya at tumabing naman sa kanyang katawan ang mahaba kong buhok habang nanatili akong nakadapa sa kanya.

At sundin din ang request niya na manatili siya sa loob ko...

Naghahabol pa kaming dalawa ng paghinga habang nakangiti ako at nakapikit ang aking mga mata. Kasabay ng pagtagaktak ng pawis sa aming hubad na katawan.

At aminin din sa sarili ang kakaibang ligayang nadarama...

At tama, ngayon ay alas dyes na ng gabi. At gugulin ang buong oras namin dito sa kwarto na walang ginawa kundi ang maghalikan at madalas nga ay magtalik.

Masyado siyang wild, masyado ding aggressive... Sa paraang sonramg gustong gusto ko.

At aminin din naman na ito na ang ikapito na beses niya akong nilabasan sa loob. At tanggapin lahat mula sa kanya. At mapangiti din naman at isiping pitong beses kong narating ang langit sa kanya.

Ginawa din naman ito ni Kenji, subalit puro sakit at sakripisyo lang ang aking nararamdaman. At walang nasa isip kundi ang pagbigyan ang gusto niya. Na malayo sa naranasan ko ngayon. Na kung ako lang ang tatanungin ay gusto ko pang magpatuloy kami.

Dahil gusto kong makasiguradong muli ay magbubunga ang aming pagmamahalan.

At sa pagkakataong ito ay hinding hindi na ako papayagag pang muli siyang mawala pa.

Ang magiging anak namin ng Anak kong si Hendrix...

<Tok Tok>

"Kathleen Anak, hinahanap na pala kayo ng Tatay mo."

Sandali naman akong napatayo at ayusin din naman ang sarili. At labag man sa loob ko ay umalis na din ako mula sa pagkakaupo ko sa lap niya. At kusang ilabas din naman mula sa lagusan ko amg matigas na bagay na nakasok pa din sa akin.

"Yes po Nay, gisingin ko lang si Hendrix." Masiglang tugon ko naman sa kanya.

At ngayon nga ay abala na pagbibihis ng mga damit ma hinubad niya sa akin kani-kanina lang.

"Ok sige, kanina pa kayo diyan sa kwarto. Hinahanap na din kayo ni Amina. Lalo pa at nasabi kong dumating na Hendrix."

Napansin ko nalang din ang mabilis na pagbangon niya.

"I want to see Amina, Mom." Sabi pa niya.

Muli naman akong yumakap sa kanya.

"Yes, dahil tulad ko ay miss na miss kana din ng kapatid mo, Hendrix." Sabi ko pa.

Napangiti naman siya at yumakap din sa akin.

"Dahil Anak ko na din siya Mommy."

"Yes Anak mo din siya, dahil nabuo siya habang ikaw ang laman ng isip ko Hendrix. Kaya naman halos ikaw na din ang bumuo sa kanya sa sinapupunan ko.

Muli namang naglapat ang aming labi.

At nakangiti sa isa't-isa matapos namang maghiwalay ang aming mga katawan.

"Labas na tayo Baby." Sabi ko pa.

"Yes Mom..."

>>

Tulad ng inaasahan ay masayang nagyakap ang magkaparid matapos nilang magkita muli matapos ang halos dalawang taon.

Halata sa mga mata ni Amina ang labis na saya na ngayon ay kapiling na niya ulit ang Daddy Kuya niya.

"Mi-miss ka kaya Amina Kuya." Halos maiyak na sabi niya.

"Ako din Baby, sobra sobrang na-miss kita."

Muling nagyakap ang dalawa. Kasabay din ng hindi matapos tapos na kwento mula sa kay Amina.

"O bweno, dahil gising na din kayo ay mabuti pang kumain na tayo ng sabay-sabay.  Ang Tatay niyo ay nasa kusina na din at naghihintay na sa atin." Sabat pa ni Nanay.

"Sige po Nay, mauna na pala kayo doon at susunod na din kami." Tugon ko nalang.

"O siya sige, at nga pala Hendrix Anak, mamaya daw ay mag-uusap kayo ng masinsinan ng Tatay mo. Kaya naman ihanda mo din ang sarili mo. At pati na din ang mga isasagot mo. Maliwanag ba?"

Napangiti naman si Hendrix at agad din namang tumango.

"Opo Nanay, at wala naman akong dapat paghandaan. Dahil lahat lang naman ng totoong nararamdaman ko ang sasabihin ko sa kanya." Confident na sagot ni Hendrix.

"Ayy mabuti naman kung ganon. Ang akin lang ay huwag muna sana kayong magka-anak. Dahil panibagong problema na naman ito." Patuloy niya tsaka naman siya humarap kay Mommy.

"At ikaw naman Kathleen, siguro ay mag pills ka ulit kung hindi niyo mapigilan ang isang bagay na iyon. Dahil alam ko namang nagmamahalan kayo at ang bagay na iyon ay hindi na ako magtataka pang hindi niyo ginagawang dalawa. Ang akin lang ay nandito naman si Amina. At ibuhos nalang niyo sa kanya ang pagmamahal niya diba." Patuloy  pa niya.

Nagkatinginan nalang kami ni Hendrix at hindi din napigilang mapangiti sa isa't-isa.

"Bahala na po Nay. At tama ka, dahil hindi ko kayang pigilan ang bagay na iyon. Dahil mahal na mahal ko si Hendrix."

Napahinga namang siya ng malalim at napailing sa isinagot ko sa kanya.