10 Yıl Önce, Mayıs.
<SUFFOCATION>
Go ahead and cry, little girl,
Nobody does it like you do,
I know how much it matters to you,
I know that you got daddy issues.And if you were my little girl,
I'd do whatever I could do,
I'd run away and hide with you,
I know that you got daddy issues, and I do too.Saat gece yarısını çoktan geçmiş, küçük çocuklar uyumuş, evlerdeki televizyonlar kapanmıştı. Fakat ben uyuyamıyordum. Her zaman olduğu gibi evde yalnızdım, annem babama türlü türlü bahaneler uydurarak kardeşimle birlikte anneanneme gitmiş, —hakkını yemeyeyim bu sefer beni de çağırmıştı— babam ise bitirmesi gereken çok önemli işleri olduğunu söyleyerek bu gece iş yerinde sabahlayacağını birkaç saat öncesinden ufak bir mesajla belirtmişti.
16 yaşındaki kızlarını tüm gece evde yalnız bırakma eylemi bazı ebeveynler için göze korkutucu gelebilirdi —lakin bizim ailemiz adına konuşuyorum— benim bazen bir haftayı aşacak süre tek başıma kaldığım zamanlar oluyordu. Aslına bakılırsa beni gittikleri yerlere ıkına çıkına da olsa davet ederlerdi. Gitmek istemeyen bendim. Çünkü beni sevdiğini hissetmediğim insanlarla aynı ortamda durmak kalbimi kırıyordu.
Akrabalarım tarafından çok sevilen bir kız değildim. Ablam ve kardeşimin her zaman daha cana yakın olduğunu söylerlerdi, ve bu iddialarında haklılardı. Bir ortama girdiğimizde konuşmayı başlatmak benim için dünyanın en zor eylemi gibi bir şeydi. Bana 'nasılsın?' diye sormaları bile garibime kaçardı.
Kendimi bir tek arkadaşlarımın yanında huzurlu hissedebiliyor, gerçek 'Lalisa' olabiliyordum. Akrabalarımın, ailemin ya da başkalarının huzurunda tek bir kelime etmeye bile zorlanan ben, Roseanne'in de içinde bulunduğu arkadaş grubum veya sanaldakilerle birlikte olduğum zaman konuşabilecek en saçma konuları gündeme getirir, saatler sürecek sohbetler açardım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
welcome to my cage, little lover
Fanfictionbu dünya senin gibi bir kız için, fazla zararlı, acımasız. taehyung x lalisa.