The Lost Princess

Chapter 39

"What are you talking about?" tanong ni Prince Jasper at napatingin silang lahat sa akin.

"Is she telling the truth?" tanong nito sa akin.

"I don't have any reason to lie to any of you. Dahlia, what do you mean?" I asked and she just scoffed which she never did before.

"Dahlia, did they poison your mind to go against us?" tanong ni Princess Isabella.

"Just stop pretending." saad lamang nito at lumapit sa dragon.

"Why don't you give order to this creature so that we can win the war? Are you doubting yourself?" she asked habang hinihimas ang katawan ng dragon.

Magsasalita na sana ako ng biglang may nakatutok na espada sa leeg ko.

"Do it." Lady Samantha said at inilapit ako sa dragon.

"I won't do it." saad ko at tiningnan sila ng masama.

"I can defeat all of you without the help of that dragon." dagdag ko pa na ikinangisi niya.

"Oh really?" tanong nito at biglang umatake sa akin kaya agad ko naman siyang kinalaban.

Ang bilis ng mga galaw niya at halatang sanay ito sa pakikipaglaban. Nakatingin lang silang lahat sa amin at alam ko na pinaghihinalaas nila ako.

"I didn't know that you're this weak." saad ni Lady Samantha at biglang sinipa ang tuhod ko kaya natumba ako.

Mabilis naman akong tumayo at biglang nagpalabas ng apoy sa kamay ko at tinapon sa kanya na mabilis naman niyang naiwasan. Nagpatuloy ang paglalaban naming dalawa hanggang sa naramdaman ko ang presensya ng mga hari at reyna.

"Anong nagyayari dito?" rining kong tanong ng ama ko kaya napatingin ako sa kanya.

Napadaing ako ng sinaksak ako ni Lady Samantha ng tagiliran ko gamit ang dagger na puno ng itim na mahika.

"You!" saad ko at tiningnan siya ng masama at nakita ko na lamang na napapalibutan na siya ng puting usok at mukhang nahihirapan siyang huminga.

Hinanda ko ang dagger at sasaksakin ko na sana siya ng bigla akong nakaramdam ng malakas na enerhiya at napatilapon ako. Napaubo ako ng dugo dahil sa pagtama ng likod ko sa pader ng isang building. Sa lakas nito ay nasira pa ang parte ng pader kung saan ako tumama.

Mabilis namang lumapit sa akin si Prince Jasper at inalalayang tumayo at lumapit sa mga magulang ko.

There stood a girl wearing a black armour covered with black cloak at hindi kita ang mukha nito. Masasabi mong babae ito dahil sa tindig niya at dahil na rin sa haba ng buhok niya na kulay puti na parang pilak. Nakahawak siya ng pana at palaso na kulay itim rin.

"Who are you?" tanong ni Princess Isabella rito at nakahanda silang lahat sa maaaring mangyari.

She just scoffed at lumapit kay Dahlia na para bang walang pakialam sa nangyayari.

"Are you hurt?" tanong nito at napailing lamang si Dahlia.

Her voice was cold as ice at nakita kong napatigil ang tatlong prinsipe pati na rin ang prinsesa.

"Clary." I heard Prince Jasper whisper silently beside me.

"Dahlia, what's the meaning of this?" tanong ng ama nito pero umiwas lang ito ng tingin.

"How dare you poison my daughter's mind?" galit na tanong nito sa nga kalaban at napatawa lang naman ang prinsipe at kasintahan nito.

"We didn't do anything to her." saad ng prinsipe.

"It was her choice to believe us or fight against us." saad naman ni Lady Samantha.

"We are not like you who easily believe on things in front of you without any investigation. Are you sure that she's the princess?" tanong ng prinsipe ng nakakaloko.

"I told you Jasper that we know who the princess is and yet here you are siding with that girl." saad pa nito.

"What are you talking about? This is my daughter. She can control the dragon." saad ng ina ko reyna.

"Really? Can she control the other elements?" tanong nito kaya agad akong nagpalabas ng iba't ibang elements sa kamay ko.

"Is this enought proof that I am really the princess?" tanong ko pero nakangiti lang sila.

"Remember back then when we are in the witches' village? When she got caught by a witch who mysteriously disappeared?" He asked looking at Prince Jasper.

"What about it?" tanong naman ng prinsipe.

"Aren't you suspicious of her?" tanong naman nito pabalik.

"Just say it?" galit na saad ni Prince William.

"Well because that gir-" hindi niya natapos ang dapat niyang sabihin dahil nagsalita ang babaeng kakarating lang.

"Enough. Dahlia, stay near the dragon. Keep yourself safe." saad nito na agad namang sinunod ni Dahlia.

"Dahlia, dear please come back here." saad ng ina nito.

"I'm sorry mom but I can't." saad lamang nito.

"Enough talking. If you are really the princess then I am asking you for a duel just the two of us. Will you?" tanong nito kaya napatingin ako sa mga magulang ko.

"They can play dirty, my dear. Be careful." saad lamang ng ama ko.

"Fine, I'll fight you but remember that I will not go easy on you." saad ko pero napailing lang ito.

Ibinigay niya kay Prince Raven ang pana at palaso niya at humanda na ito sa pakikipaglaban. Inihanda ko naman ang dagger ko at lumapit sa gitna na kanya ring ginawa

"I want to see how powerful the princess is." saad nito at biglang umatake.

Ramdam ko ang lakas ng bawat atake niya at ang lakas ng sandata niya. Sa bilis ng mga atake niya ay puro pag-iwas lamang ang nagagawa ko hanggang sa nakakita ako ng opening at inatake siya. Nasugatan ko siya sa bewang at napaatras ito.

"Give up already?" I asked.

She just scoffed and throw her sword at me. Agad naman akong umiwas at nagpalabas ng fire balls sa kamay ko. Iniwasan lang niya ito at tinapunan ako ng mga water spikes. Sunod-sunod ang pagtapon ko ng kung anong elements sa kanya pero sinasangga lang niya ito at parang wala lang sa kanya. Mabilis akong tumakbo papalapit sa kanya para atakehin gamit ang dagger ko pero agad rin niya itong sinangga gamit ang sword niya.

I saw her face. Golden eyes glaring at me.

"Alam mo na kung bakit hindi kumampi sa'yo si Dahlia? Dahil kahit kailan hindi ka magiging ako."

_____________________________________________

Sorry for not updating for almost one month.

Another for all of you.

Hope you'll like it.