4.Bölüm

620 79 133
                                    

"Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her vahşi çiçekte gurur"

- Hadi yenge sanki isteyerek nişanlanıyorlarmış gibi dram yapma

Duyduğum sesle gözlerimi araladım gördüğüm yüz canımı yakıyordu.

Bazı insanlar bize ödül bazıları ise cezaydı daha bana ödül olanla tanışmamıştım haa bir de bazıları da belaydı Berin de benim başımın belasıydı. Konağa gelin geldiği günden beri bana kini vardı ona nasıl zarar verdim ne yaptım hiçbir fikrim yoktu geldiği gibi bana karşı cepe almış yaptığım her şeyde açık arayıp anneme, babama ve abime şikayet etmişti. İlk zamanlar görmezden gelsem abimin hatrına sessiz kalsam da bu durum artık katlanılmaz bir hâl almaya başlamıştı bende yaptıklarına karşılık vermekten geri duramiyordum artık ben sadece Berinin bana kini olduğunu sanıyordum ta ki kızkardeşi Yezda konağa ablasını ziyarete gelene kadar onlar ağa kızı değildi beni bu yüzden kiskandıklarını düşünüyordum ilk zamanlar daha sonra bu kinin tek sebebinin bu kadar küçük bir şey olmadığını anlamaya başladım bana bulaşmadıkları sürece benim ilgi alanıma girmeyecek kadar basit insanlardı fakat bana zarar vermeye çalıştıkları en küçük şeyde misliyle karşılık alacaklarını biliyorlardı. Yezdayı çoğunlukla görmüyordum Berini de görmemeye çalışıyordum.

Bermal yengem duyduğu sesle benden ayrıldı arkasını dönmeden bana gözleri ile susmamı işaret etti küçümseyici bakışlarını sadece benim üzerimde dolandıran Yezdaya cevap verdi Bermal yengem.

- Haddin olmayan konular hakkında konuşma Yezda yarın öbür gün düğünün olacak hâlâ nerde ne konuşman gerektiğini bilmiyorsun.

Yezdanın anlık yüzü düşse de hemen kendini toparladı.

- Yanlış anladın yenge ben sadece -

Konuşmasını bitirmesine izin vermeden Bermal yenge elini kaldırıp konuşmasına engel oldu.

- Denk olduğun insanlarla konuş Yezda sen Zinle denk değilsin.

Yezda düşen yüzünü artık saklayamadı yengem tekrar bana döndü bakışlarımı yerden kaldırıp Mire baktım üzerine giydiği şal û şapîk heybetli bedenini daha gösterişli bir hale getirmişti beline bağladığı renkli puşi tam belini sarmıştı. Bakışlarımı Mirden çektip tekrar yere bakmaya başladım gözlerimden yaşlar birbiri ardına akmaya devam ediyordu durduramıyordum. Yengemin arkasında duran Yezda yüzsüz gibi gitmiyordu Bermal yenge arkasına dönmeden bir nevi kovdu onu.

- Yezda müsade edersen gelinimle konuşacaklarım var.

- Tabi yenge

Yezda odadan çıkıp kapıyı kapatı Mir sanki orda yokmuş gibi sadece beni ve annesini izliyordu bu kadar sessiz kalmasını beklemiyordum. Yengem elini çeneme koyup yüzümü yerden kaldırıp ona bakmamı sağladı.

- Eğme başını kızım sen utanılacak bir şey yapmadın.

Mir orda olduğunu hissetirmek için uyarıcı bir şekilde konuştu.

- Anne !!!

Yengem onu umursamadan gözlerimin içine samimiyetle bakarak devam etti.

- Sen benim gelinim değil kızımsın elimde büyüdün ben senin böyle bir şey yapacağına ihtimal dahi vermem.

Böyle konuşması beni umutlandırıyordu kelimelerini seçip tekrar devam etti.

- Er ya da geç gelinim olacaktın sadece bu olay biraz ileri çekti her şerde bir hayır vardır şimdi sil gözünün yaşını her ne olursa olsun bundan sonra Mir senin nişanlındır beraber aşağı inip dosta düşmana ne kadar mutlu olduğunuzu göstereceksiniz.

Mir Û Zin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin