POSSESIVE WILD SERIES #8 ; THE PAINTER by INA and PAOLO

PROPOSAL

Lumipas ang mga Buwan at tuluyan ng gumaling si Ina mula sa aksidenteng kinasangkutan. Hindi nailigtas ang Baby nila, tanging ang Dalaga lamang ang nabuhay. Kaya sa nais gawing ni Paolo na 2nd Birthday ni Ina ang Araw na nakaligtas ang Dalaga sa kamatayan.

Andito Sila ngayon sa Ampunan kung saan gaganapin ang pagpapa blessing ng natapos na Renovation na galing sa Pustahan at Pera ni Paolo.

Andoon din ang buong Pamilya nila upang saksihan ang Surprise Proposal ni Paolo sa Dalaga, hinayaan niya munang maghilom ang sakit at pait ng naranasan ni Ina bago niya isagawa ang Proposal.

Matapos ang Blessing ay hinila ni Paolo ang Dalaga sa Stage na pinagtaka ng Dalaga.

"Babe, hindi pa ba tayo uuwi?"
Tanong ni Ina.

Biglang lumuhod si Paolo at napaiyak si Ina dahil hindi niya ito inasahan, dahil alam niya naman na sa Kasalan na rin ang hantong nila pero hindi niya inaakala na mag po-propose pa ang Binata.

Babe,

Hindi ko pa rin nakalimutan noong sinabi ko saiyo na babawi ako saiyo dahil habambuhay kong gagawin iyon para lamang saiyo.

Hindi biro ang mga nakalipas na Buwan sa ating Dalawa, We almost lost you.

I almost lost you, Babe.

Akala ko hindi na darating ang Araw na ito na aayain kitang magpakasal dahil hanggang ngayon ramdam ko pa rin ang sakit at takot noong araw na muntik ka ng mawala saakin.

May Angel na tayo sa taas na palagi nating gabay, hindi ako papayag na hindi ulit Siya babalik saatin. Gagawa pa tayo ng maraming Anak.

Hindi ako papayag na may mananakit saiyo, I'll be your Protector.

Babe, Will you Marry me?

Mahabang pahayag ni Paolo sa pag propose nito sa Dalaga, umiiyak na rin ang lahat ng Saksi sa Lugar na iyon.

Humagulgol na si Ina at Paolo habang nakaluhod pa rin ang Binata, halos walang salita na namutawi sa bibig ng Dalaga.

Babe,

Hindi ko alam kung anong nagawa kong kabutihan para isukli saakin ni Lord ang pag dugtong ng Buhay ko.

Alam mo bang bago ka pa mag sorry saakin noon? Alam ko sa Sarili na napatawad na kita dahil mahal na mahal na kita noon pa man.

At noong sandali na naaksidente ako wala akong ibang nasabi kundi "Lord, Paano na po si Paolo?"

Hanggang sa mawalan ako ng Malay at ang bumungad saakin ay ang mga salita ni Doc na "Blessed ka kay Paolo, hindi ka niya kayang mawala. Nilaban ka niya kahit wala ka ng Buhay."

Doon ko na patunayan kung gaano mo kami kamahal ng Anak mo, hanggang dulo Babe hindi mo kami sinukuan.

Yes na yes, Babe!

Pahayag naman ni Ina habang umiiyak ito, walang pagsidlan ang saya ng lahat ng mga taong andoon.

Sana ganoon din sa totoong Buhay, ano? Yong tipong magkaroon ka pa ng chance na baguhin muli ang lahat at chance na mabuhay pa iyong Taong mahal mo?

Pero kahit ano pa man ang ibigay ng Diyos sa lahat ng Panalangin natin maisip sana natin na para lamang sa ikabubuti natin ang lahat.

Author's Note

Hey! Nag enjoy ka ba?

Nainis ka ba?

May realizations ba?

Next Story na agad! Haha

Ciao!

With so much love,
RhanBabes