Herkese merhaba. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Bu bölüm biraz çok az olaylar karışıcak. Ne demek istediğimi bölümü okuyunca anlıycaksınız zaten.
Çok uzatmadan bölüme geçelim. Lets go.
~
İstanbuldaki son günümzde Alaz baş-başa yemek yemek istemişdi. Şuanda da akşam ki yemek için hazırlanıyordum. Saçlarımı tarayıp arkaya saldığım sırada arkadan belimi saran güçlü kollarla gülümsedim. Alaz boynumdan öpüp aynadan bana bakdı.
"Çok güzel olmuşsun nefesim"
Kollarının arasında dönüp kollarımı boynuna doladım. Yaklaşıp yanağına bir öpücük bırakdım.
"Teşekkür ederim. Sende her zaman ki gibi çok yakışıklısın"
"Yanına yakışdıysam sorun yok"
Gülerek ayrıldım ondan. Alazın telefonu çalınca arayana bakdı.
"Kim?"
Alaz sıkıntılı bir sesle konuşdu.
"Babaannem"
Alaz benden uzaklaşıp balkona çıktı. Rujumu sürerken balkondan Alazın sesi geldi.
"Babaanne sakın dedim"
Anlaya bilmek için balkona çıktığımda telefonu kapatmışdı.
"Alaz bir şey mi oldu?"
Alaz tek kelime etmeden beni kendine çekip sarıldı. Başımın üstüne bir öpücük kondurup kokumu içine çekti.
"Güzel karım benim seni çok seviyorum ben"
Gülümseyip biraz daha sokuldum koca bedenine.
"Bende seni çok seviyorum. Herşeyden çok"
Bir süre sonra ayırıldığımızda alnıma bir öpücük bırakdı.
"Gidelim mi?"
"Gidelim"
El-ele çıktık otelden. Geldiğimiz yer çok şık bir yerdi. Oturup siparişlerimizi verip beklemeye başladık. Büyük camdan şehirin manzarasını izlemeye başladım. İnsanı kendine çeken büyüleyen bir yapısı vardı kesinlikle. Alazın sesiyle gözlerimi manzaradan ayırıp kocama çevirdim.
"Nasıl bir sevap işledim de Allah seni bana verdi acaba?"
Ufak bir kıkırdama çıktı ağzımdan.
"Senin bir şey yapmana gerek yok ki. Sen böyle dursanda ben gelirdim sana zaten"
Alaz öyle bir bakdı ki o an. Bütün vücudum elektirik akımına kapılmış gibi titredi. Tek bir bakışıyla fırtınalar yaratıyordu bende. Ondan bir adım uzağa gitmek bile ölümmüş gibi geliyordu bana.
Harika geçen yemeğin ardından biraz gezmeye karar verdik. Gezimiz gayet güzel devam ederken yavaş-yavaş yorulduğumu hissediyordum.
"Güzelim yoruldun mu?"
Alaza dönüp cevap vericekken dönen başıma sendeledim. Alaz hemen belimden tutup kendine yasladı beni.
"İyimisin meleğim?"
"İyiyim başım döndü biran. Yoruldum ondan"
"Hadi o zaman otele dönelim"
Alazı onayladım. Beraber arabaya doğru yürüdük. Alaz önce beni bindirdi ardından kendide binince beraber otele döndük.
Arabaya bindikden sonra baş dönmeme mide bulantısıda eklenmişdi. Gözlerimi kapatdım ve yolun bitmesini bekledim.
Ne ara uyuduğum hakkında bir fikrim yokdu. Havalandığımı hissedince korkuyla araladım gözlerimi.
