Karanlığına hapsoldu ruhum
Nasılsın beyaz sayfaların kirli kadını?
Bir elvedaya sığamıyorsak
Bir el, vedaları seven sende
Yalnızlıkla dost olan bedenler...
Gideceğine ayan oldu ruhum
Nasılsın beyaz sayfaların kirli kadını?
Bir elvedaya sığdıkta
Bir el, vedaları sevmeyen yüreklere
Onsuzlukla tükenen bedenler...
Oysa ki kokuna teslim olmuştu ruhum
Nasıl olursan ol artık beyaz sayfaların kirli kadını!
Umrumda değil yere batası adın
Umrumda değil yürekteki tadın
İmza; sensizliğe yâr olan ben...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İz
PoetryŞiirlerce yaşayacaksak eğer, bu şiirlerin bir sonu olmamalı... Şiirler insan hayatını tanımlayan bir enstrüman gibidir. Her insandan bir parça taşıyorum esasında. Bin parçadan bir insan olana dek yeminliyim... Duygu ve düşüncelerinizden izler bulabi...
