Elini tuttuğum ilk gün farkındaydım herşeyin.
Ben Mecnun olurdum da, sen Leyla olamazdın.
Fırtınaya karşı koymaya çalışmak çaresiz
Savruldum, çırpındım
Yelkenlerim kırıldı, dağıldı dört bir yana
Rıhtımda karşıladı sensizlik.
Farkında bile değildin, kim bilir!
Kaç satıra sığdırdım sevdayıda
Yüreğinde öksüz kaldım!
Ankara'nın şu kapkara gecesinin ayazında
Bir daha yenik düştüm gözlerine!
Paramparça göz kapaklarım
Bu akanlar yaş değil, dolu!
Toplasan okyanuslar taşar
Avuçlarımda duruyor çaresizlik
Sevda hoyrat ellerde hunharca katledildi!
Yüreğimdeki sancıların sebebisin sen
Yüreğim ellerinde!
Basıp geçtiğin topraklarda!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İz
PoetryŞiirlerce yaşayacaksak eğer, bu şiirlerin bir sonu olmamalı... Şiirler insan hayatını tanımlayan bir enstrüman gibidir. Her insandan bir parça taşıyorum esasında. Bin parçadan bir insan olana dek yeminliyim... Duygu ve düşüncelerinizden izler bulabi...
