Saat 1 suları
Nasıl da bitti mutlu muyum? Hayır
Gel otur son kez sevdadan konuşalım
Biliyorum ben değilim kaybın.
Yaşanıyor bunalım seansı
Artık bana ne günah ne sevapsın!
Dökülsün gerçekler, dürüst ol hesapsız
Ne yaşandı ne kaldı? Hepsi esrar, sır.
Kalem ağlıyorsa bil ki; acıdan.
Kaç yüreğe şirk oldun, kaç bedenin kaçına?
Sen değilsin artık uykuları kaçıran
Arşa yükselir çığlıklar, sorun değil acılar...
Aşk mıydı seninki? Asla, bu; kibir.
Ben anlarım bir aşığın unutma çabası
Suçlusun, temiz değilsin su gibi
Çiçek açan bahçeleri de kurutman cabası...
Griydi hayat bana, seninle pembe
Başrolde sen, bizim için kapandı perde
Bir oyun oynayalım adı aşk olsun
Bir masal okuyalım adı aşk olsun...
Hislerine kapıl boğul duygu selinde
İkimizi yazacak bir mazi kalmadı
Olmasaydı yüreğim aşkı tadamazdın
Olmasaydı yüreğim! Olmasaydı keşke!
Ruhuma şükret, sayesinde satırlarda konuktun
Bu yazılacak son şiir artık inzivada kalemim
Geçmişinde kalan ne varsa, koş soluksuz
Satırlarca hoşçakal, son elveda aleni...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İz
PoetryŞiirlerce yaşayacaksak eğer, bu şiirlerin bir sonu olmamalı... Şiirler insan hayatını tanımlayan bir enstrüman gibidir. Her insandan bir parça taşıyorum esasında. Bin parçadan bir insan olana dek yeminliyim... Duygu ve düşüncelerinizden izler bulabi...
