Gittin mi sahiden?
Bir hoşçakal demeden!
Çığlıklarımı dinlemeden
Ne için haykırdığımı bilmeden
İçimdeki yangın sönmeden
Ve hatta ben ölmeden!
Gittin mi sahiden?
Oysa begonyalardan taç yapacaktım saçlarına.
Son kez benim için yer aç yanına
Nefes almalıyım, muhtacım kokuna
Yokluğunla bir damla huzur kalmadı da
Neyse ki varlığınla da boğulmadım huzura!
Gittin mi sahiden?
Şimdi gözyaşlarımı biriktiriyorum sahile!
Artık sözümde geçmiyor cahile
Ne kadar mutlu olacaksın bu ah ile!
Girdim sonunda diri diri kabire
Sen yine de hoş kal, aşk ile!
Merhaba arkadaşlar
İyisinizdir umarım 🙂
Kaldığımız yerden devam ediyoruz 🙂
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İz
PoetryŞiirlerce yaşayacaksak eğer, bu şiirlerin bir sonu olmamalı... Şiirler insan hayatını tanımlayan bir enstrüman gibidir. Her insandan bir parça taşıyorum esasında. Bin parçadan bir insan olana dek yeminliyim... Duygu ve düşüncelerinizden izler bulabi...
