Şimşek ve Gök Gürültüsü

Giriş:

Sedef soğuk kar taneleri üzerinde çıplak ayakla geziyordu. Bu onun en sevdiği aktiviteyi.

Ertesi gün hasta olacağını bile bile her kar yağdığında yapardı. Ama artık alışmıştı. Soğuk artık o kadar etki etmiyordu Sedef'e. Yetimhane çocuğuydu o. Annesi doğum anından vefat etmiş babası ise terk etmiş ve kimsesiz kalmıştı Sedef.

Ama herşeye rağmen Sedef hep bekliyordu.

Sedef kendi hâlinde eğlenirken bu hâllerini gülümseyerek seyrediyordu Umay.

Sedef ile Umay birbirlerini bu yetimhane bulmuş iki küçük kızdı. Aynı hayalleri vardı. Asker olmak gibi mesela.

Kimseyi aralarına almayı sevmezlerdi. Birinin acısına diğeri ağlardı. Onlar iki yakın arkadaş değil kardeşti aslında.

Sedef'in ailesi konusunda hiç şansı yokken Umay'ın vardı. Umay'ın teyzesi onu almak için uğraşıyordu. Belkide yakında başarılı olacaktı.

Umay pencereden bakmayı bırakıp Sedef'in yanına indi.

"Yarın hasta olursan bu sefer bakmam sana mavilim." Umay hep Sedef'e mavilim derdi çünkü Sedef mavi gözlüydü.

Ama çok güzel yeşillim" birbirlerine bu şekilde hitap etmelerinin nedeni göz renklerdi.

"Ama sonra hasta oluyorsun. Sen hasta olunca oyun oynayacak kimsem kalmıyor ki mavilim"

Sedef daha fazla Umay'ın üzülmesine dayanamamış arkadaına sarılarak içeri geçmişlerdi.

Ve kaçınılmaz son gerçekleşmişti. Sedef hapşurmaya başlamıştı bile.

Elini alnına vurdu Umay

Çünkü bu hapşuruk Sedef'in hasta olduğunun göstergesiydi.

"Al işte kaptım bile şifayı."

Yine aynı şeyleri yaptı Umay. Sedef'i iyileştirmek için.

Ve o günden bir hafta sonra maalesef ki Sedef ile Umay acı gerçeklerle yüzleştiler.

Teyzesi maalesef ki Umay'ı Sedef'ten almıştı.

***
Yeni kurguma hoş geldinizzz
Merak etmeyin bu kurgumuzda acıdan çok dostluk ve kardeşlik olacak
Tabi eğlencede.
Neyse lafı uzatmaya gerek yok ilk bölümümüz bu kadar kısa olmaz merak etmeyin sjdjk
Hepinizi seviliyorsunuz🥰
***
Satır arası yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın sizi seviyorum ❤️