[BL] The People Who're Supposed To Kill Me Fell For Me Instead

B.57-1/2

[B.57-1]______________________

Evinde, tüm oturma odasındaki tüm durumu yakalayabilen iki kamera var; kanepeye en yakın olanı en net olanıydı.

Gu Yan da bunu biliyordu, bu yüzden masada yemek yemedi, bunun yerine oturma odasındaki kanepede oturmayı seçti.

Diğer kişi ise kendi sevgilisidir, onu görmek isterse Gu Yan 24 saat izlenmekten çekinmez.

Daha önce iki dünyayı deneyimleyen Gu Yan, diğer kişinin ona karşı ne tür hisler beslediğini uzun zamandır anlamıştı. Onu görmek istiyor ve elbette ona dokunmak istiyor.

"Qiuqiu." Kameraya bakan Gu Yan kaşlarını kaldırdı. Şu anda diğer kişinin onu izlediğini biliyordu.

"——"

Sayısız ekranla dolu geniş sanal alanda, bu ekranlarda görünen artık bir oyun sahnesi değil, bir oturma odasıydı.

Oturma odasında tek kişi vardı. Gündelik bir gömlek giyen siyah saçlı bir genç, yavaş yavaş yemek yerken kanepede oturuyordu.

Gençliğin çok temiz ve saf bir mizacı vardı ve sayısız ekrandaki yüzü şüphesiz çok güzeldi. Tüm sanal dünyaya hakim olan en yüksek varlığın gözünde bundan daha iyi bir şey yoktu.

Gerçekten hoşuna gitti, sadece izlemeye devam etmek istedi.

Teorik olarak konuşursak, eğer kalbi olmasaydı, sahip olmayacaktı ama artık gerçekten değer verdiği değerli bir hazineye sahipti, o da bu ekranlardaki kişiydi.

'Dünya'nın yönetilmesine gerek yok, ayarları neredeyse mükemmeldi ve kendi başına çalışmaya bırakılabilir. Bir hatanın[1] olasılığı %0,001'den azdır.

Tüm sanal dünyayı ayakta tutan hafif beyin olarak bu yüce hükümdar, beklenmedik bir şekilde gevşedi:

Ama etrafta onu görecek kimse yoktu.

"Qiuqiu, buraya gel." Gu Yan elindeki telefonu oturma odasındaki kameraya doğru salladı. Işık beyninin tüm elektronik cihazları kontrol edebildiğini bilerek, telefonunu eline aldığında karşısındaki kişiyi de dışarı çıkarabilir.

Sanal ve gerçek dünyanın katı sınırları vardı. Asa gerçek dünyayı kontrol etmeyi hiç düşünmemişti çünkü daha önce gerçek dünyada dokunmak istediği kimse yoktu.

Sonraki saniyede Gu Yan'ın telefonunun başlangıçta karanlık olan ekranı aniden aydınlandı. İçinde kafasında iki küçük boynuzu olan küçük bir kedi yavrusu belirdi.

"Miyav." Bu yuvarlak küçük kedi ekranın içinden gençliğe mırlıyordu.

Gu Yan parmağını uzattı ve iki küçük boynuzun konumuna dokundu. Ekrandan ona dokunmak imkansız olsa da ekrandaki küçük top yine de bilinçsizce ona yaklaşmaya çalışıyordu.

"Qiuqiu, uslu ol. Birazdan dışarı çıkacağız." Gülümserken gözleri aşağıya doğru kıvrıldı. Gu Yan telefonu cebine koydu ve parmakları zaman zaman ekrana dokunuyordu.

İçinde bulunduğu şu anki dünyanın teknolojisi, orijinal dünyasına göre çok daha gelişmişti. Tam otomatik süspansiyonlu arabada oturan Gu Yan, varış yerindeki büyük bir alışveriş merkezinin yerini girdi.

Sevgilisine hediye seçecekti ve hazırlaması gereken şey, kontrol edebileceği uygun bir vücuttu.

Merkezi alışveriş merkezi şehrin en müreffeh bölgesinde bulunuyordu. Temel olarak, farklı bölgelerden satın alınması gereken şeylerin hepsi burada bulunabilir. Gu Yan'ın hedefi elektronik ürünler bölümüydü.