𝓘 𝓭𝓲𝓮𝓭 𝓯𝓸𝓻 𝔂𝓸𝓾

16. Ti amo tantissimo.

"Πού στο διάολο με έφερε αυτή η γυναίκα ρε. Πόση ώρα είναι που περπατάω αν είναι δυνατόν" μουρμούρισε η Μάγια νευριασμένη με την απόφαση της να βγει έξω και σταμάτησε να περπατάει κοιτώντας τριγύρω τα δέντρα. Εκεί που χάζευε ξαφνικά χτύπησε το κινητό της από έναν άγνωστο αριθμό έτσι το αγνόησε και συνέχισε να περπατάει...
"Η ομορφιά σου είναι άγρια, περπατάς και σείεται η γη κάτω απ' τα πόδια σου. Εσύ δεν το βλέπεις αλλά εγώ το ζω. Είσαι παντού, σαν τη φύση είσαι παντού, στον αέρα, στο χώμα, στην βροχή..." έμεινε λίγο στάσιμη αναπνέοντας βαθιά και έκλεισε τα μάτια της σαν να προσπαθούσε ν' ακούσει τη φωνή του. Ξαφνικά άκουσε κόρνα και ανασηκώθηκαν οι ώμοι της από αιφνιδιασμό. Γύρισε κοιτώντας πίσω της ενοχλημένη και είδε τον Σαμ να κατεβαίνει από το αυτοκίνητο, μένοντας πίσω από την πόρτα.

"Ψήνεσαι να μπεις μέσα να σε πάω πίσω;" τη ρώτησε κι εκείνη σταύρωσε τα χέρια της.
"Ψήνεσαι να πας από εκεί πού ήρθες;" του απάντησε κι εκείνος χαμογέλασε πλησιάζοντας τη.
"Άκου ξινομούρα. Το ξέρουμε ότι δεν θες να βρίσκεσαι εδώ, το ξέρω ότι για την Αλίνα το κάνεις. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να υποφέρουμε με την παρουσία του άλλου. Τι λες να το κάνουμε όσο πιο υποφερτό γίνεται;" τη ρώτησε κι εκείνη του χαμογέλασε.
"Άκου να σου πω, καημένο μικρό κουτάβι. Έχω άπλετο χρόνο..." μουρμούρισε απλώνοντας το χέρι της στο μέτωπό του μαζεύοντας την τούφα από τα μαλλιά του που έπεφτε.
"...Απεριόριστη διάθεση..." συμπλήρωσε τρέχοντας τα δάχτυλα της στο μάγουλο του.
"...Και πολύ ισχυρή θέληση, να σου κάνω την ζωή μια γλυκιά κόλαση" τελείωσε την πρόταση της γραπώνοντας τα νύχια της στον λαιμό του. Ο Σαμ δεν αντέδρασε, απλώς χαμογέλασε κοιτώντας την.
"Εντάξει" είπε απλά και έπιασε το χέρι της γυρνώντας την πλάτη και έβαλε το χέρι του στον λαιμό της πιέζοντας κοντά στην κλείδα προκαλώντας της αναισθησία.
"Άκου εκεί κουτάβι..." μουρμούρισε ευχαριστημένος με την σιωπή και την φόρτωσε στο αυτοκίνητο επιστρέφοντας την στο σπίτι. Μπήκε μέσα και την άφησε στον καναπέ όπου απέναντι βρισκόταν η Αλίνα με το μωρό κοιτώντας τον με απορία και ανησυχία.

"Μιλούσε πολύ" δήλωσε εκείνος και τότε πλησίασε ο Ντρίσταν με δύο κούπες στα χέρια του και ένα συνοφρύωμα στο μέτωπο του.
"Καφέ;" ρώτησε αλλά ο Σαμ αρνήθηκε.
"Πάω να βρω τον Κας, ήθελε βοήθεια σε κάτι" δήλωσε και έφυγε μετά από λίγο. Ο Ντρίσταν έκατσε δίπλα στην Αλίνα κι εκείνη κάθονταν απλά με το μωρό στην ποδιά της να παίζει με τα δάχτυλα της.

"Φαίνεται πολύ άνετη και οικεία μαζί σου", παρατήρησε ο Ντρίσταν και χαμογέλασε.
"Η Μάγια ήταν ήδη έγκυος όταν μετακόμισα μαζί της. Περάσαμε πολύ χρόνο μαζί, κάθε μέρα όλη μέρα μαζί"
"Βοήθησε;" ρώτησε και εκείνη τον κοίταξε γνέφοντας, αμέσως καταλαβαίνοντας τι εννοούσε.
"Ένιωθα λιγότερο μόνη μαζί της. Γίναμε καλές φίλες, αχώριστες για την ακρίβεια. Και μετά τη γέννηση της Έμμα, γίναμε πολύ εξαντλημένες αχώριστες φίλες" του απάντησε σε μια προσπάθεια της να του πει την αλήθεια της πλαγίως.
"Γιατί ο πατέρας είναι έξω από την εικόνα;" ρώτησε τότε και η Αλίνα πίεσε τα χείλη της μαζί καταπίνοντας την ανάσα της.
"Όταν έφυγε από τη Φιλαδέλφεια, ταξίδεψε στην Ευρώπη, δεν ήθελε τίποτα σοβαρό και μερικούς μήνες αργότερα ήταν έγκυος"
"Γιατί δεν τον έριξε; Δεν νομίζω ότι είναι τόσο ευαίσθητη ώστε να μην το σκεφτεί αυτό", είπε, και η Αλίνα κοίταξε το μωρό, καταβάλοντας τεράστια προσπάθεια αυτοσυγκράτησης.
Εισπνοή, εκπνοή. Λυπάμαι για τα ψέματα μωρό μου. Θα ξέρεις, όταν νιώσω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή.
"Δεν μπορούσε".
"Σε πιστεύω, αλλά πρέπει να το δω μόνος μου για να πιστέψω ότι είναι δυνατόν", μουρμούρισε και τότε η Μάγια ξύπνησε λαχανιασμένη σαν να ξύπνησε από έναν εφιάλτη. Λαχάνιαζε κοιτάζοντας γύρω της και όταν είδε την Αλίνα με το μωρό στην αγκαλιά της πήρε βαθιές ανάσες σφίγγοντας το σαγόνι της.
"Αν με αγγίξει ξανά, θα σπάσω τα δάχτυλά του ένα-ένα", γρύλισε, τσαντισμένη και σηκώθηκε πηγαίνοντας στο μπάνιο.
"Ήρθε η ώρα να φάει..." μουρμούρισε η Αλίνα και μαζί με τον Ντρίσταν να την ακολουθεί μέχρι την κουζίνα.
"Χρειάζεσαι βοήθεια;" τη ρώτησε και η Αλίνα του χαμογέλασε.
"Θα ήταν πραγματικά χρήσιμο να μου κρατάς το μωρό", του απάντησε αλλά εκείνος κράτησε απότομα την αναπνοή του.
"Εντάξει, μπορώ να το κάνω αυτό", είπε πείθοντας τον εαυτό του. Η Αλίνα του έδωσε το μωρό και απλά παρατήρησε πώς κρατούσε την Έμμα.
"Είναι ελαφριά, σαν φτερό", σχολίασε χαμογελώντας. Κάθισε κοντά στο τραπέζι και έβαλε την Έμμα να καθίσει πάνω στο τραπέζι και είχε τα χέρια του πίσω από την πλάτη της για να την στηρίζει.
"Τώρα θα φας, για να γίνεις πολύ, πολύ μεγάλη", έλεγε στο μωρό και η Αλίνα χαμογελούσε τόσο πλατιά που τα μάτια της γέμισαν δάκρυα, αλλά το στόμα της άνοιξε διάπλατα όταν άκουσε την Έμμα να γελάει.
"Ποτέ δεν γέλασε μαζί μου", συνειδητοποίησε αλλά δεν την ένοιαξε ούτε στο ελάχιστο. Η μικρή της γελούσε από χαρά επειδή ήταν με τον μπαμπά της.
"Τι αξιολάτρευτη μικρή πριγκίπισσα που είσαι" Η Αλίνα πήρε μια σακούλα γάλακτος από το ψυγείο και την έριξε στο μπουκάλι. Έβαλε νερό σε μια μικρή κατσαρόλα και έβαλε το μπουκάλι μέσα αφήνοντάς το για να ζεσταθεί.