15ο κεφάλαιο

10 5 16
                                    

Κατέβηκα στην κουζίνα να φάω πρωινό αλλά ο Πάρης δεν ήταν εκεί

"Περίεργο έχει πάει 11"

Ανέβηκα στο δωμάτιο του και χτύπησα την πόρτα

Καμία απάντηση

Ξαναχτύπησα

Πάλι τίποτα

Άνοιξα την πόρτα

Είδα τον Πάρη ξαπλωμένο στο κρεβάτι και πήγα κοντά του

Τον χάιδεψα στο χέρι και είπα

"Πάρη ξυπνά έχει πάει 11"

"Μμμ"

"Πάρη"

"Μμμ"

Τι στο καλό γιατί δεν ξυπνάει έβαλα το χέρι μου στο μέτωπο του

"Οχ καλέ εσύ καις"

Είπα και ακούμπησα τα χείλη μου στο μέτωπο του

"Πάρη έχεις πυρετό"

Είπα και απομακρύνθηκα λίγο

Εκείνος με τράβηξε πάνω του και με πήρε αγκαλιά

Δεν αντέδρασα απλά δεν κουνιομουν τα είχα χάσει λίγο

"Ας μείνουμε λίγο έτσι"

Μου είπε και άρχισα να χαμογελάω σαν χαζοχαρουμενο και έκλεισα και εγώ τα μάτια μου

Μετά από κάνα πεντάλεπτο χτύπησε το κινητό του Πάρη

Εκείνος σηκώθηκε και το πήρε από το κομοδίνο

"Έλα Σωτήρη"

"Αγώνα; Σήμερα;"

"Ξέρεις τι δεν-"

"Δεν έχετε κανέναν αναπληρωματικό;"

"Δεν γίνεται να βρείτε;"

"Καλά καλά σταματά θα έρθω

Είπε και το έκλεισε

"Πάρη πας καλά εσύ ψήνεσαι στον πυρετό"

"Δεν πειράζει θα πιω ένα depon και θα είναι μια χαρά"

"Πάρη θες ξεκούραση"

"Μα πρέπει να πάω είναι σημαντικός αγώνας"

"Αχχ περίμενε εδώ"

Του είπα και πήγα στην κουζίνα

Ετοίμασα κομπρέσες και το depon του και του τα πήγα

"Έλα πιες το"

"Ευχαριστώ"

Είπε και το ήπιε

"Τι ώρα είναι ο αγώνας;"

"Στις 8"

"Ωραία άστο πάνω μου"

My lovely roomboy!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora