11ο κεφάλαιο

13 3 46
                                    

Είχε πάει 10 και εγώ με τον Πάρη καθόμασταν στον καναπέ και κοιτούσαμε και οι δύο το κινητό

Έβλεπα κάτι στο ινστα

Ο Πάρης λογικά θα έβλεπε ποδόσφαιρο

Τότε μου είπε

"Εβελίνα το καλάθι με τα σκουπίδια είναι γεμάτο"

"Και τι μου το λες τραβά πετά τα"

"Πάνε εσύ εγώ έχω δουλειά"

"Και πολύ σημαντική από ότι βλέπω"

"Εμμ φυσικά"

"Πάμε πέτρα μολύβι ψαλίδι χαρτί"

Νίκησε γαμω

"ΧΑ νίκησα"

"Καλά καλά πάω"

Τα πήρα, βγήκα από το σπίτι και πήγα προς τον κάδο

Πέταξα τα σκουπίδια και ξαναγύρισα

Πριν μπω σπίτι, πρόσεξα έναν μαύρο ντυμένο άντρα με μάσκα και κουκούλα

Μου έμοιαζε πολύ με...

Όχι δεν μπορεί

Κατά τρόμαξα και άρχισα να τρέχω προς το σπίτι

Μπήκα μέσα και έκλεισα με δύναμη την πόρτα

Ο Πάρης γύρισε και με κοίταξε

"Καλέ τι έπαθες; Έχεις ασπρίσει"

Τότε έκατσα κάτω και άρχισα να κλαίω

Τότε έτρεξε κοντά μου

Έκατσε κάτω μαζί μου και μου είπε

"Τι έγινε;"

Και εγώ είπα

"Ν-νομιζω ο-οτι ε-εξω είδα τον μπ-μπαμπα μου"

"ΤΙ?!"

Είπε και βγήκε έξω

Μετά από λίγο ξαναγύρισε

"Δεν υπήρχε κανείς έξω"

"Μα πως; Τον είδα"

"Ιδέα σου θα ήταν. Σήκω τώρα και πάμε για ύπνο και αύριο θα είναι όλα τέλεια θα δεις"

"Οκει"

Μου έπιασε το χέρι και με σήκωσε

Πήγα στο δωμάτιο και έπεσα στο κρεβάτι

[...]

Ξαφνικά ξύπνησα και κάποιος είχε αφήσει ένα σημείωμα στο κομοδίνο μου

Έρχεται σύντομα η ώρα σου

Τότε είδα τον ίδιο άντρα να στέκεται μπροστά από την πόρτα του μπάνιου

My lovely roomboy!Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora