seni özledim hyung - minsung

7

Herkes eşyalarını toplayıp çıkmıştı zil çalınca sınıftan.

Sizce sınıfta kim kaldı dersiniz?

Tabii ki ben!

Neden? Çünkü Minho demişti.

-Jisung

-Efendim?

-Bu akşam seninle konuşacaktık değil mi?

-Evet?

-Benim evimde mi yoksa senin kaldığın yerde mi?

-Ben Felixlerde kalıyorum. Uygun olmaz. Sizin evinizde konuşalım.

-Tabii ki senin için ne uygunsa.

Kafa sallayıp oturduğum sıramdan kalktım.

O da benimle birlikte ayaklanmıştı.

Birlikte sınıftan çıkıp Minho'nun arabasına gittik.

Biraz ilerleyince ilk önce Felixlere uğrayıp üzerimi değiştirme fikri geldi aklıma.

-Hyung

-Hm?

-İlk önce Felixlere uğrasak.

-Neden?

-Üzerimi değiştirmek istiyorum. Bunlar sıcak havayla terledi. Rahatsız ediyor.

Burnundan gülüp cevap verdi.

-Uğrayalım/sana güzelim desem nasıl olur sincabım? /

Benim tariflerim ile Felixlerin evine varmıştık.

Arabadan indiğimde Minho da iniyordu.

Şaşırmış gözler ile ona bakıp sordum.

-Sende mi geliyorsun?

-Gelmememi mi istiyorsun?

-Hayır hayır... Yani eğer-

Tekrar gülüp cümlemi yarıda kesti ve konuştu.

-Şakaydı Jisung.

-Ah anladım.

İkimizde Felixlerin katına gidip zile bastım.

Kapıyı Bayan Lee açtı.

-Hoşgeldin Jisung. Sizde hoş geldiniz hocam. Bir sorun mu var?

Bayan Lee'nin sesi çok endişeli çıkıyordu.

-Hayır yok. Jisung ile bir yerde önemli bir konu konuşacaktık. Eve uğramak istediğini söyledi. Yani ev derken burası.

-Anladım hocam. Buyrun gelin içeri.

-Yok sağolun, hemen gideriz?

Ses tonu soru sorar gibiydi ve bana bakıp söylemişti son iki kelimeyi.

-Felix şimdi Jisung'u tutar falan siz ayakta beklemeyin.

-Peki madem.

Tam ilerleyecekti ki önünde ben vardım.

Bayan Lee salona geçmiş yastıkşarı düzeltiyordu.
Bu yüzden Minho ile başbaşa kalmıştık.

İlerlemem için elini sırtıma hafifçe bastırıp beni ittirdi.

Anlık temas ile neye uğradığımı şaşırdım.

Birden arkama döndüm.

-Sakin ol Jisung. İlerlemen için yaptım. Bilseydim yapmazdım.

Kafa salladım ve zaman kaybetmeden içeri girdim.

Hemen odama gidip çantamı falan bir kenera koydum.