Herkes öldürür sevdiğini. 1.8

41 4 3
                                    

"Şimdi.. Ben gerçekten ne diyebileceğimi bilmiyorum ya... Ben çok.. çok özür dilerim amınakoyayım... gerçekten bu kadar ileri gideceğini düşünmemiştim ben... birkaç gözyaşından beterleşeceğini hiç bilmiyordum.. çok,çok özür dilerim.. ben sadece.. of.."

Gencin gözlerinden akan yaşlar yanağından boynuna damlıyordu. Siyah gömleğinin yakası ıslaklıkla koyulaşıyordu. Genç,bedenini saran bedene baktı kafasını kaldırıp..

"Bir şey olmaz.. Herkes öldürür sevdiğini,bundan ibaret değilmidir hayat zaten? Evren hasarlı kalplerden oluşmaz mı? Doğanın kanunu bu.. kendini bu kadar suçlama.."

Genç bedene geri sarıldı ve kafasını küçüğün omzuna yasladı. Saçlarını okşuyor ve ağlıyordu sadece..

"Ben kendimi affedemiyorum işte,doğanın kanunu bizim kanumuz olmayabilirdi,doğa kanunlarına uymak zorunda değildik.. aslında.. değildim.."

"Öyleydik. Doğanın kanunlarına uymak gerekir. Örneğin bir okulda yasak olan bir şeyi yaparsan ceza alırsın ve siciline işler. Yani seni kötüler sadece. Kuralları sevmesen ve hatta saçma bulsan bile uymak zorunda kalırsın,çünkü sonuçları küçük gibi gözüksede büyük şeylere yol açabilir"

"Doğanın kanunlarına uyup yaptığım şey neden büyük bi'şeye yol açabilirdi peki?"

"Ne gibi?"

"Benim aptallığım yüzünden,o aptal onurum yüzünden ölebilirdin."

"Zaten bir gün ölmeyecek miyiz? Ha şimdi,ha yarın.. Ne değişti peki,hiçbir şey.."

Küçük, cümlesini bitirip buruk gülümsemesini sundu yüzünde.

"Bugün ölsen seninle daha az vakit geçiririm, yarın ölsen zamanımı değerlendiririm. Buda bir kanun. En azından olması gereken"

"Ama hayır, eğer ben o gün o kararı vermeseydim,şuanda hastanede olmasaydık şuan böyle olmayacaktık.Öleceğimi bilmesen benimle alay etmeye devam edecektin,çünkü son ne zaman bilmiyordun. Kendimi ordan sonsuzluğa iteceğimi bilmiyordun."
"Bu kadar titremene gerek bile yok"

"Benim yüzümden ölüyordun"

"Tch. Senin yüzünden değil"

"Sana ölmeni söyledim, bunu diledim yalandanda olsa. Ve otur komutu verilen bir yavru köpek gibi kendine kıydın!"

"Hayır, sadece senin yüzünden değildi-ki bu çok saçma. Bi' kişi için onu yapacağımı sanmıyorum."

"Neden peki? Neden yaptın!"

Genç,küçüğe sarılmayı bırakmış ve onu omuzlarından tutmuştu sertçe.

"Orası karmaşık, orayı boşver"

"Hayır, bu boşverilecek bir konu değil. "

"Öyle bi' konu."

"Anlatmak mı istemiyorsun?"

"Evet"

"Peki"

Yürümeye devam ettiler. Bir sessizlik vardı,bu sessizliği bozan tek şey üstüne bastıkları yaprakların hışırtısıydı. Minho konuştu.

"Hey Jis,beni hala seviyor musun gerçekten.."

"Evet,fazlasıyla. Sanırım."

"Sanırım?"

"Hislerimi kaybettim anlayamıyo'm."

"Peki,özür dilerim"

"Değişmeyecek"

"Biliyorum"

"O zaman bu kadar özür dileme"

"Değişmeyeceğini bildiğim için özür diliyorum"

"Dileme,bir şey yapmadın"

"Seni öldürüyordum Jis."

"Herkes öldürür sevdiğini"

"Ben herkes değilim"

"Herkesimsin"

"Yapma Jisung.. sevme beni"

"Elimde değil"

"Elinde olsun"

"Olmasın"

"Olmalı."

"Lüzum yok."

"Var"

"Seni sevmemle alakası yok"

"Var"

"Neymiş?"

"Yaptıklarıma rağmen bu halinle benimle vakit geçirmeye devam ediyorsun"

"Seni arkadaşım olarak görmeye çalışıyorum"

"Arkadaşlar birbirine kıyamaz"

"Bende sana kıyamam"

"Ben sana kıydım"

"Olsun"

"Saf çocuk.."

"Felix'i özledim,nerede olduğunu biliyor musun?"

"Babası çağırmıştı en son,eve gitmiştir"

"Hmm,tamam"

Minho,cebinde çalan müzik ile telefonunu bi hışımla elin aldı ve arayana baktı. Telefonu açıp kulağına koydu.

"Ne var?"
"Hayır"
"Hastanedeyim"
"Jisung yanımda"
"Kes sesini Hyunjin.'
"Ananı sikmeme az kaldı bak"
"Tamam,baybay"

Minho telefonu kapatıp cebine koydu.

"Ne dedi"

"Boşver, mal mal bir şeyler dedi."

"Pekii"
"Okulda dayak yediğini duydum felixten,noldu o olay?"

"Hee,Felix'ten dayak yedim ya. İyi arkadaşların var he,korumacılar. Benim arkadaşlar amcı yavşakların teki ya"

Jisung güldü. Fazlasıyla şirin gözüküyordu Minho'ya.

"Hm,bu arada bi' şey soracağım"

"Gönder gelsin"

"Kilon hakkında. Fazla zayıfsın..."

"..."
"Ee"

"Kaç kilo verdin?"

"Bilmiyorum. 15 olabilir"

"Benim yüzümden mi?"

"Evet"
"Ama artık aldırmıyorum"

"Özür di-.."

"Dileme artık"

"Peki"

"Saat kaç"

"On ikiyi 45 geçiyor"

"Okula geç kalacaksın"

"Olsun,konuşmak istiyorum senle"

"Benim için okulu aksatma"

"Pekii"

Birkaç dakika sonra vedalaşıp ayrıldı iki genç..

𓆝 𓆟 𓆞 𓆝 𓆟

Slm.

4 ay sonra yb atınca ne hissettim;🤑🤑🤣👅😝😝🔥🔥😈😈👹👹😎😎

Saka bi yana aklima fikir gelmiyo.
Femboi yb isteyen bayanlar dm.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 12 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

calories / MinsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin