Hikaye yazarından not: Bu bölümü okurken dinlemenizi tavsiye ettiğim ve bu şekilde daha çok zevk alacağınızı düşündüğüm veya bölümle ilişkilendirdiğim şarkıları buraya bırakacağım.Dilerseniz dinleyerek okuyabilirsiniz,iyi okumalar❤️
📌Lost On You-LP
📌Aşkı Harcamanın 80 Yolu-TNK
📌Let Me Down Slowly-Alec Benjamin
📌Romantic Lover-Eyedress
📌Elektrot-Son Feci Bisiklet
📌We Don't Talk Anymore-Charlie Puth
📌Yeniden-Birileri
📌Uzunlar-Evdeki Saat
📌Ay Tenli Kadın-Ufuk Beydemir
📌Saydım-Ogün Sanlısoy
📌Dandelios-Ruht B.Ben arka koltuktaydım babam ise arabayı sürüyordu.Fatih abinin meşgul olduğunu söylemişti,ondan sonra ise ikimiz de konuşmamıştık.Bana kızacağını hatta bağıracağını düşünüyordum ama o sessizliğe başvurdu.
"Bir şey demeyecek misin?"
"Daha akıllı olduğunu düşünürdüm."
"Bu konuda mantığımı kullanmamayı seçmiştim ama sanırım yanlış yapmışım.O değişmiş.Ben değişmemeliydim."
"Eve gidince valizini topla."
"Ne?"
"Ders kitaplarını ve okuma kitaplarını koymayı unutma sakın.Üstüne de daha kalın şeyler al."
Yerimde rahatsızca doğruldum.
"Ama nereye?!"
"Çiftliğe,büyükbabanın yanına."
Tabii ya,çiftlik..tahmin etmiştim.Babama karşı çıkamazdım.Hele ki olanlardan sonra,asla.Zaten belki de uzaklaşmak iyi gelirdi.Büyükbabam beni özlemiş olmalı.
"Peki,hazırlanırım."
(.....)
BarışDüştüğünde ve ağlaması şiddetlendiğinde bunun düşüp canını acıttığı için olmadığını biliyordum.Onun sadece kalbi acıyordu ve bunun suçlusu bendim.Onu evimden hatta hayatımdan kovmuştum oysa ki birkaç gün önceye kadar 'Acaba beni tekrar görmeye gelir mi yoksa vazgeçti mi?' diye düşünüp duruyordum.Ama gerçekten..onu hatırlamayı deniyorum,öyle deniyorum ki başıma şiddetli ağrıların girmesine sebep oluyor.Sonucunda elimde kalan tek şey telefonuma 'Çilek Kız' diye kaydedilen ve neden 'Çilek Kız' olduğunu bilmediğim bu telefon numarası ile uyandığımda bileğimde olan bu eşleşen bileklik oluyor.Böyle çocuksu bir şeyi asla takmazdım ama bir kız için hiç çıkarmamışım.Üstelik bileğime küçük geldiği için sıkarken.Anlamıyorum..Bugün bana o defteri verdiğinde onu bahçenin diğer ucuna fırlatmak aklımda bile yoktu.Bunu yapmıştım.Ona 'çizdiğim' o komik harita ve çöp adamlar..verdiğim kolye..yani bunların hepsini de mi ben yapmıştım?Bugün benimle konuşmak istediğini söylediğinde içimdeki Barış koşarak onunla konuşmaya gitmek istemişti.Bunu yapamadım.Sadece oturdum ve kalkmak istemedim.Bu kızın ne yaptığını bilmiyorum ama beni tamamen ikilemde bırakıyor,kendimi kontrol edemememi sağlıyor.Onunla konuşmaya gittiğimde,ve bana öyle umutla bakarken,her şeyi yok saydığını ve iyi olmamı istediğini söylerken..ben de her şeyi yok sayıp onu öpmek istedim.Öpmek ve özür dileyerek gitmemesini söylemek.Bunu yaptığımı sanarken gözlerimi açtım ve bahçedeydik.Birbirimize bağırıyorduk ve ağlamaya başlamıştı.Onu ağlatmak istememiştim ve böyle tepkisiz kalmak da istemiyordum ancak yerimden kıpırdayamıyordum bile.Şimdi bana hazırlanan videoda Ada var.
"Selam Barış..nasıl başlayacağımı bilmiyorum.Çok mutluyum ve aynı zamanda heyecanlıyım.Acaba bana nasıl tepki vereceksin..?Eğer yazdıklarımı okuduysan ve denemeyi kabul edeceksen,benim gibi çaba gösterdiysen o zaman muhtemelen şuan havalara uçuyorumdur ve benden kurtuluşun yok!"
Güldü ve duraksadı,sonra biraz yüzü asıldı.
"Ama eğer hâlâ beni istemiyorsan,o zaman kendime acıyorum.Kim bilir şuan nasıl hissediyorumdur ve muhtemelen oralarda değilim.Neyse!Bunu düşünmeyelim.İyi ki doğdun Barış..umarım bu sana söylediğim son şey değildir."
Sonra gülümsedi ve video sona erdi.Herkesin bakışları bana dönmüştü ve pek iyi bakmıyorlardı.Eğer ben de kendime hakim olabilsem,kendimi bir odaya kitler ve hayatım boyunca oradan asla çıkmamamı sağlardım.
Ali yanıma yanaştı ve şüpheyle bana baktı.
"Barış,Ada'ya bir şey mi yaptın?"
"Ona ne yapabilirim?! Fazla dramatik davranıyor sadece,o kadar."
Su,Ali'yi ittirdi ve bana doğru yöneldi.Ada'yı hatırlamadığımı söylerken bile bana anlayışla bakan Su'yu daha önce hiç bana karşı bu kadar sinirli görmemiştim.
"Sana karşı ne hissettiğinden haberin var mı?O soğuk kızı önce gülümseyen birine çevirdin ve sonra da hüngür hüngür ağlattın öyle mi!? Buna daha fazla müsaade etmem! Nasıl birisin sen?"
"Başlarda sana karşı kötü yaklaşmadık çünkü yaşadıkların kolay değildi ve anlamaya çalışıyordun ama şimdi çok daha iyisin ve onu böyle üzmeye devam mı edeceksin?Hayır,dostum.Hak ettiği bu değil."
Oğuz ve Su'ya hayretle baktım.
"Ne yani?O üzülmesin diye hatırlamadığım ve sevmediğim bir kızla çıkmam mı gerekli?Siz ciddi misiniz?"
"Onunla çıkmanı söylemiyoruz,en azından ağlatma!"
Özge arkadan Oğuz'un sırtını sıvazladı ve muhtemelen üstüme gelmemesini söyledi ama umurumda değildi.Nasıl olsa hissettiklerimin tam tersini yapıyor ve bunu engelleyemiyordum.
"Kesinlikle anlamıyorsunuz."
Uzun süredir sessiz olan Arda en sonunda konuşma kararı aldı.
"Biliyorsun,sonuna kadar seni savunurum ve hâlâ savunabilirim ama bu Ada'ya haksızlık olur.Çünkü çok kısa süre önce gelmeme rağmen o kızın seni sevdiğini gördüm dostum.Sen de görüyorsun ama kendinden emin olamıyor,korkuyorsun.Bunu istemediğini ve böyle biri olmadığını biliyorum.Bu kadar sert olma."
Tam konuşmaya başlayacakken bana fırsat vermedi.
"Kimse seni hiçbir şeye zorlamıyor,elbette eskiden yaptığın şeye devam etme ve onu tekrar sevme zorunluluğun yok.Senin ne yapacağına hiçbirimiz karar veremeyiz."
"O zaman neden herkes bu kadar üsteliyor ve sizin beklediğiniz şeyi yapmadığımda öfkeleniyorsunuz?"
"Öfkelenmemizin sebebini biliyorsun çünkü eski Barış olsa o da kendine öfkelenirdi.Ve benliğin bir kazayla değişmedi,ne düşündüğünü anlayamıyorum ama ne düşünüyorsan yanlış düşünüyorsun."
Sözü devralan Ali'ye baktım.Sahiden değişmedim mi?Ellerime baktım,titriyorlardı ama sonra tekrar baktım ve titreme durmuş muydu?İyi hissettiğimi sanmıyorum.
"Eğer iyi değilsen tek başına halletmek zorunda değilsin,yardım edelim.Atlattığın şeyin kolay olmadığını biliyoruz."
Ayağa kalktım ve üstümdeki polenleri silkeledim.
"Sizi anladım ve kendimi anlamam için lütfen beni rahat bırakın."
Yürümeye başladım ve bir daha onlara bakmadım.Evet,anlıyorum.Kesinlikle.
"O zaman bunları kaldırmama yardım edin."
"Evet,en iyisi bunları halledelim.Hepsi ziyan olacak.."
Arkadaki konuşmalar kesildi ve eve girip odaya çıkarak kapıyı kilitledim.En son duvara fırlatarak kırılmasına sebep olduğum telefonun hâlâ çalıştığını fark ettim ve yerden alıp masaya koyarak kendime gelmek için duşa girdim.Küçüklüğümden beri beni iyi hissettiren şeylerin başında gelirdi su.Su ile temas ettiğimde gevşerdim ve zihnimdekiler kısa bir anlığına da olsa silinirdi,hepsi.Şuan kafamdaki düşüncelerin ve bağıran farklı Barış'ların susması için buna ihtiyacım vardı,zaten sırf bu yüzden de birkaç gündür sabah akşam yüzme havuzuna gidiyordum.En soğuğa getirdim ve bir süre öyle bekleyerek üstüme zahmetsizce bir havlu sardım ve düşünmeye devam ettim.Ne olacağını,ne olduğunu ve ne yapacağımı..
♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎
Ada

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çilek Kız(Yarı texting)
Novela Juvenil"Selam,çilek kız." "Kimsin?" "Sen kimsin?" "Beni tanımadan mı yazdın bana?" "Hayır." "Beni tanıyorsun yani?" "Seni senden bile daha iyi tanıyorum." "Ya,ben seni tanıyor muyum?" ":)"